Το Μουντιάλ της Ελβετίας άνοιξε την όρεξη των ευρωπαϊκών ομάδων και σε συνδυασμό με την απόφαση της ΦΙΦΑ να κρατήσει τη διοργάνωση στη Γηραιά Ηπειρο (Σουηδία), όλοι νόμιζαν ότι το "Ζιλ Ριμέ" δε θα πήγαινε σε χέρια λατινοαμερικάνικα. Ομως δεν είχαν ρωτήσει τον... Θεό της μπάλας. Τον μεγάλο Εντσον Αράντες ντο Νασιμέντο, τον μύθο Πελέ, που στα 17 του χρόνια έκανε ένα θριαμβευτικό ντεμπούτο. Η μεγάλη Βραζιλία έκανε περίπατο στα γήπεδα της Σκανδιναβικής χώρας. Αλλωστε ο τελικός ήταν υπόθεση για έναν. Ο Πελέ και η τρομερή παρέα του φιλοδώρησαν τη Σουηδία με 5 γκολ.

Αναμφίβολα ο Πελέ ήταν ο σούπερ σταρ του θεσμού. Ομως η Βραζιλία είχε πληθώρα σπουδαίων παικτών, όπως οι Ντίντι (καλλιτέχνης της Κόπα Καμπάνα), Μανοέλ Γκαρίντσα (μάγος της ντρίμπλας), Βαβά, Μάρι Ζαγκάλο, αδελφοί Σάντος. Μεγάλες βεντέτες και ο Νιλς Λίντχολμ (Σουηδία), ένας πολυσύνθετος παίκτης που έκανε μεγάλη καριέρα στα ιταλικά γήπεδα με τα χρώματα της Μίλαν, ο Ραϊμόν Κοπά ο κορυφαίος Γάλλος παίκτης όλων των εποχών μαζί με τον Μισέλ Πλατινί. Κορυφαίος σκόρερ ένας ακόμη Γάλλος, ο Ζιστ Φοντέν, που ακόμη γράφει ιστορία. Τα 13 γκολ που έχει πετύχει στο ΠΚ του 1958 είναι ρεκόρ ακατάρριπτο έως τις μέρες μας.

Το πρωτοποριακό σύστημα 4-2-4, που έπαιξε η Βραζιλία του Βισέντε Φέολα, ήταν η νέα τάση στο ποδόσφαιρο της εποχής. Φουλ επίθεση από μια ομάδα που ξέρει να το κάνει αυτό καλύτερα απ' όλες.

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ: ΒΡΑΖΙΛΙΑ - ΣΟΥΗΔΙΑ 5-2 (Βαβά 10, 32, Πελέ 56, 89, Ζάγκαλο 68 - Λίντχολμ 4, Σίμονσον 80).

Βραζιλία: Ζιλμάρ, Τζάλμα Σάντος, Νίλτον Σάντος, Ζίτο, Μπελίνι, Ορλάντο, Γκαρίντσα, Ντιντί, Βαβά, Πελέ, Ζάγκαλο.

Σουηδία: Σβένσον, Μπέργκμαρκ, Αξμπομ, Μπέργκενσον, Γκούσταβσον, Πάρλιγκ, Χάμριν, Γκρεν, Σίμονσον, Λίντχολμ, Σκόγκλουντ.