"Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται". Αυτό είναι κάτι που οι τραπεζοϋπάλληλοι το γνωρίζουν αρκετά καλά, ή θα πρέπει τουλάχιστον να τους προβληματίσει, μπροστά στην πρόταση της κυβέρνησης για δήθεν διασφάλιση των θέσεων εργασίας σε περίπτωση ιδιωτικοποίησης.

Κατ' αρχήν, αγνοείται το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι παλεύουν ενάντια στο ξεπούλημα της Τράπεζας, ενώ η κυβέρνηση και ηγετικά συνδικαλιστικά στελέχη που πρόσκεινται σ' αυτή, επιδίωκαν να εντοπίσουν τη διαφορά μόνο ή κυρίως στο θέμα της διασφάλισης των θέσεων εργασίας, για ευνόητους λόγους.

Δεύτερον, η όλη πρόταση βασίζεται στη "δέσμευση" του αγοραστή της Τράπεζας ότι θα διατηρήσει σε ισχύ τον υφιστάμενο κανονισμό προσωπικού, που θέτει αυστηρές προϋποθέσεις για απολύσεις.

Ανάλογες "δεσμεύσεις" έχουν αναληφθεί από ιδιώτες σε αρκετές επιχειρήσεις που ξεπουλήθηκαν, όχι μόνο για ό,τι αφορά το προσωπικό, αλλά και για τη λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων. "Δεσμεύσεις" χωρίς κανένα αντίκρισμα. Οπως στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, που ο Περατικός πέταξε στο δρόμο 250 εργαζόμενους λίγες μέρες μετά την παραλαβή των Ναυπηγείων. Οπως στα εργοστάσια του ΟΑΕ, που ξεπουλήθηκαν με μπόλικες "δεσμεύσεις", για να καταντήσουν αυτά κλειστά κουφάρια και οι εργαζόμενοι στην ανεργία.

Ας μας πουν οι κυβερνώντες, αλλά και οι πρόεδροι ΓΣΕΕ, ΟΤΟΕ, που υπεραμύνονται της κυβερνητικής πρότασης - "τρικλοποδιάς", έστω και μια επιχείρηση που έγιναν σεβαστές οι "δεσμεύσεις" των αγοραστών. Θα δυσκολευτούν πάρα πολύ και το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Ας μην παραπλανούν, επομένως, τους εργαζόμενους της Ιονικής ότι θα γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά τους στη γνωστή "ζούγκλα" των ιδιωτικών τραπεζών.