Οσα χρόνια ασχολούμαι με τον αθλητισμό (και δεν είναι λίγα, πάνω από μισό αιώνα), στην πράξη και τη θεωρία, ένα και μοναδικό γνώρισα αθλητισμό...

Αυτόν που εκφράζεται "αγωνιστικά"...

Δηλαδή, με αγώνες...

Ομως, εδώ και μερικά χρόνια, πολλοί είναι αυτοί, άλλοι από άγνοια και άλλοι από σκοπιμότητα, που μπροστά από τη λέξη αθλητισμός βάζουν τον επιθετικό προσδιορισμό "αγωνιστικός"...

Γεγονός που αυτόματα οδηγεί στη σκέψη ότι μπορεί να υπάρχει και κάποιος άλλος αθλητισμός που δεν είναι "αγωνιστικός"...

Αποψη που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτό που πιστεύονταν και πιστεύεται, επίσης από πάρα πολλούς άλλους, ότι

ο αθλητισμός είναι συνυφασμένος με την ευγενική άμιλλα,που επιδεικνύεται από όλους εκείνους που συναγωνιζόμενοι, ο ένας τον άλλο, διεκδικούν, χωρίς δόλο ή φθόνο, ιδιοτέλεια ή υστεροβουλία και με ίσους όρους τον κότινο της νίκης...

'Η, ότι η λέξη/όρος αθλητισμός εμπεριέχει τις έννοιες,

• της συναγωνιστικής δραστηριότητας, κύρια πάνω στις φυσικές μετατοπίσεις του σώματος του ανθρώπου, τους επίσης φυσικούς τρόπους χειρισμού των αντικειμένων από τον ίδιο, καθώς και τους πρωτογενείς τρόπους άμυνας και επίθεσης
• της διεκδίκησης ενός βραβείου (άθλου - επάθλου), χωρίς ιδιαίτερη υλική αξία,
• την επίτευξη ενός άθλου (κατορθώματος)

Και, αν έτσι έχουν τα πράγματα και το λάθος δεν είναι δικό μου, ότι δηλαδή,

• ο αθλητισμός είναι συνυφασμένος με τους αγώνες...
• ή, το εκφραστικό στοιχείο του αθλητισμού είναι οι αγώνες...
• ή, ο αθλητισμός χωρίς αγώνες είναι κάτι το αδιανόητο...

τότε, για ποιον ειδικά και επιθετικά προσδιορισμένο ως "αγωνιστικό" αθλητισμό γίνεται λόγος, σε αντιδιαστολή από κάποιον άλλο που δεν είναι "αγωνιστικός"...

Τέλος και με την ευκαιρία προσθέτω ότι, μπροστά από τη λέξη αθλητισμός μπορούμε να βάλουμε έναν οποιοδήποτε επιθετικό προσδιορισμό, που να αντιστοιχεί, π.χ., στο φορέα που τον καλλιεργεί, όπως, π.χ., σχολικός, σωματειακός, στρατιωτικός αθλητισμός κλπ. ή στην ιδιότητα ή σε άλλου είδους διακριτικό γνώρισμα αυτών που συμμετέχουν σε αυτόν, π.χ., παιδικός, ανδρικός, γυναικείος, μαθητικός, φοιτητικός αθλητισμός κλπ.

Ομως, π.χ., τα παιδικά παιχνίδια, το "κουτσό", το "σχοινάκι", ο "λύκος και το αρνί", το "γύρω γύρω όλοι" κλπ. ή οι "πρωινές βαθιές εισπνοές", η "υγιεινή γυμναστική", το "τροχαδάκι" για ξεμούδιασμα, το αερόμπικ και τα παρόμοια, είναι αυτονόητο ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ...

Συμπέρασμα

• αυτοί που λανσάρουν το νεολογισμό "αγωνιστικός αθλητισμός" ή έχουν άγνοια, για το τι πραγματικά σημαίνει αθλητισμός,
• ή, όπως κιόλας ειπώθηκε, κάποια σκοπιμότητα εξυπηρετούν...

ΥΓ. Αν υπάρχει διαφορετική άποψη, θα χαρώ να διατυπωθεί μέσα από τη στήλη που φιλοξενεί τα δικά μου σημειώματα.