Κάθε βράδυ

στην οθόνη

ό,τι βλέπει

το μουντζώνει,

μα δε λέει

να την κλείσει,

του 'γινε

"δευτέρα φύση".

Βλέπει "τοκ",

ειδήσεις, Ρούλα

και τον πιάνει

αναγούλα,

μα δε λέει

να την κλείσει,

δεν το κόβει

το "χασίσι".

Κάθε βράδυ

την αράζει

στο "κουτί"

και νευριάζει,

αχ ο δόλιος

πώς θυμίζει

τον καθένα,

που ψηφίζει,

ό,τι φτύνει

κι ό,τι βρίζει!

Ο οίστρος