Την αγανάκτηση και τη διαμαρτυρία του για την κακοποιημένη ιστορία της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου εξέφρασε ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ Χ. Φλωράκης, μιλώντας χτες στην εκδήλωση - παρουσίαση του βιβλίου "Στη δίνη του εμφυλίου πολέμου - Σπάνια ντοκουμέντα του ΕΑΜ, 1944 - 1947". Ο Χ. Φλωράκης στιγμάτισε την προσπάθεια διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας γι' αυτήν την περίοδο - αλλά και γενικότερα - χαρακτηρίζοντάς την ως αντι-ιστορία.

Ολόκληρη η ομιλία του Χ. Φλωράκη στην εκδήλωση και παρεμβάσεις, που έκανε κατά τη διάρκεια της συζήτησης, έχουν ως εξής:

"Αγαπητοί φίλοι,

Ο φίλος ο Αντώνης με κάλεσε να αναφερθώ σε γεγονότα της εποχής εκείνης που έζησα. Δεν πρόκειται να αναφερθώ σε συγκεκριμένα γεγονότα. Θα περιοριστώ να εκφράσω μερικές, μόνο, σκέψεις.

Ετσι, με την ευκαιρία της συμμετοχής μου στην παρουσίαση του βιβλίου "Στη δίνη του εμφυλίου πολέμου", βιβλίου που εξέδωσε το "Προσκήνιο" του φίλου Αγγελου Σιδεράτου και που επιμελήθηκε ο γνωστός ιστορικός, καθηγητής Παύλος Πετρίδης, θα ήθελα να εκφράσω το σεβασμό μου και τη βαθιά μου εκτίμηση στην προσπάθεια έκδοσης ενός βιβλίου, που ανταποκρίνεται και σέβεται τις απαιτήσεις της ιστορικής επιστήμης.

Ο φίλος ο Αντώνης είπε ότι διαβάζοντας το βιβλίο ένιωσε ταυτόχρονα και κάποια μελαγχολία. Εγώ δε σας κρύβω ότι νιώθω αισθήματα αγανάκτησης και διαμαρτυρίας για την κακοποιημένη ιστορία της Εθνικής Αντίστασης και του εμφυλίου πολέμου, μια διαμαρτυρία, θα 'λεγα, ενάντια στην αντι-ιστορία.

Αγαπητοί φίλοι

Κυκλοφόρησαν πολλά βιβλία που αναφέρονται και στην κρίσιμη περίοδο 1944 - 1947. Ομως, τα περισσότερα από αυτά κακοποιούν την ιστορία.

Σ' αυτό, μάλιστα, συμβάλλουν και ορισμένοι που συμμετείχαν στον αγώνα της περιόδου εκείνης, αλλά μετά την ήττα του λαϊκού κινήματος άλλαξαν πορεία και τώρα νιώθουν την ανάγκη να δικαιολογήσουν αυτήν την αλλαγή τους.

Ετσι κόβουν και ράβουν τα ιστορικά γεγονότα, για να τα φέρουν στα μέτρα τους.

Οπως όλοι γνωρίζουμε, το πρόβλημα της παραποίησης της ιστορίας είναι πολύ παλιό.

Αυτό το βεβαιώνουν πολλά που γράφτηκαν και ειπώθηκαν για τον αγώνα του 1821.

Ομως, πρέπει να πούμε και να υπογραμμίσουμε ότι δεν έλειψαν και οι προσπάθειες και οι ενέργειες για την αποκατάσταση της πραγματικής ιστορίας.Σ' αυτήν την κατεύθυνση, κινείται και τούτο το βιβλίο, που αναμφίβολα αποτελεί σημαντική συμβολή στην προσπάθειά προσέγγισης της αυθεντικής ιστορίας της κρίσιμης περιόδου 1944 - 1947.

Σ' αυτό το βιβλίο, τα ιστορικά γεγονότα παρουσιάζονται μέσα από αδιαμφισβήτητης πιστότητας ντοκουμέντα, τόσο του ΕΑΜ, όσο και των αντιπάλων του".

"Οσα καταγράφονται σ' αυτό ποτέ δε διαψεύστηκαν από τους αντιπάλους του ΕΑΜικού κινήματος και ίσως αυτό εξηγεί ότι αγνοήθηκαν προκλητικά από διάφορους ιστοριογράφους, με ή χωρίς εισαγωγικά.

Πρόκειται για ένα βιβλίο - ντοκουμέντο, για ένα βιβλίο που από την αρχή ως το τέλος του περιλαμβάνει σπάνια, σχεδόν άγνωστα, υλικά.

Τα ντοκουμέντα αυτά δίνουν μια απάντηση στους παραχαράκτες της ιστορίας.Αυτά βοηθάνε να γίνει γνωστή η αλήθεια για την Ελλάδα της Κατοχής και του εμφυλίου πολέμου, ιδιαίτερα από την εποχή της Διάσκεψης του Λιβάνου ως το Φλεβάρη του 1947.

Ιδιαίτερη αξία έχουν τα στοιχεία που καταγράφονται για τη μεταβαρκιζιανή Ελλάδα, όπου η ιστορική αλήθεια έχει αποκρυβεί ή έχει διαστρεβλωθεί από τους κρατούντες.

Η γνώση της πραγματικής ιστορίας, της αλήθειας που προσφέρει τούτο το βιβλίο αποτελεί ένα σημαντικό βοήθημα στη μελέτη της και σημαντική προσφορά στη νεολαία και στην πατρίδα.

Πολύτιμη προσφορά στη νέα γενιά, που βομβαρδίζεται με ψευτιές και συκοφαντίες για τα γεγονότα της περιόδου εκείνης.

Βοήθημα στο δρόμο για την πραγματοποίηση των ανεκπλήρωτων οραμάτων εκείνου του αγώνα και των τωρινών".

"Αυτά είχα να πω και να ευχαριστήσω για τα καλά λόγια όλων και για τις ευχαριστίες που εκφράστηκαν προς το Κομμουνιστικό Κόμμα, που διέθεσε αυτά τα υλικά από το αρχείο του. Με την ευκαιρία, θα μου επιτρέψετε να σας πω, επειδή κάποιος μύθος πλέκεται γύρω από αυτό το αρχείο του ΚΚΕ. Βεβαίως, υπάρχει αρχείο, αλλά όχι όπως εμφανίζεται ότι υπάρχουν τίποτα φοβερά μυστικά, που εμείς τα κρύβουμε και δεν τα δίνουμε στη δημοσιότητα.

Κι επειδή μου δίνεται η ευκαιρία, σας λέω το εξής: Είχαμε τη δικτατορία του Πάγκαλου και μας πήραν αρχεία. Είχαμε τη δικτατορία του Μεταξά, μας πήραν αρχεία. Είχαμε την Κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο, μας πήραν αρχεία. Για να τα σώσουμε, τα βγάλαμε στο εξωτερικό. Είχαν κι εκεί την περιπέτειά τους. Σημαντικό κομμάτι από τα αρχεία, ίσως το πιο σημαντικό, λείπει από το Κομμουνιστικό Κόμμα, από τον πραγματικό ιδιοκτήτη των αρχείων αυτών.

Εχουμε ορισμένα πράγματα, τα οποία τα δίνουμε στη δημοσιότητα. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση να δουν το φως. Εκτός αν θέλει κανένας να δει τι έγραψε, π.χ., ο σύντροφος Α για το σύντροφο Β. Αυτό, όμως, δεν έχει νόημα ούτε έχει σχέση με τα αρχεία του Κόμματος. Γι' αυτά πρόκειται; Τέτοια αρχεία εννοούν ή τα αρχεία, τα οποία θα φωτίσουν την ιστορία και θα συμβάλουν στη σωστή προσέγγιση του παρελθόντος;

Αυτά είχα να πω, εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία από τις ευχαριστίες που εκφράστηκαν. Σας ευχαριστώ".

Μετά το τέλος των παρεμβάσεων των πολιτικών αρχηγών και των εκπροσώπων των κομμάτων, ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ ζήτησε το λόγο και σχολίασε τα όσα λέγονται και γράφονται για φημολογούμενη, δήθεν, συμφωνία Στάλιν - Τσώρτσιλ, σχετικά με μοίρασμα των χωρών σε σφαίρες επιρροής:

"Με το βιβλίο αυτό - υπογράμμισε ευθύς εξαρχής - πρώτα απ' όλα, γίνεται μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε την ιστορική αλήθεια". Και πρόσθεσε: "Αναφέρθηκε εδώ για κάποια συμφωνία Στάλιν - Τσώρτσιλ. Αν διαβάσει κανείς το βιβλίο, θα δει ότι, για ό,τι έγινε τότε στην Ελλάδα, μια τέτοια συμφωνία δε χρειαζόταν. Λέγεται, κι έχει επηρεάσει κόσμο καλό, ότι υπήρξε κάποια συμφωνία ανάμεσα στον Στάλιν και στον Τσώρτσιλ για να μοιράσουν τις χώρες. Π.χ., εσείς θα πάρετε την Πολωνία, εμείς θα πάρουμε την Ελλάδα. Κι εγώ ρωτάω: Χρειαζόμασταν κανένανε; Την είχαμε την εξουσία. Οποιος έζησε τα χρόνια εκείνα, θα θυμάται ότι το 1944 για να πας πέρα από το Παγκράτι έπρεπε να πάρεις άδεια από το φρουραρχείο του ΕΛΑΣ. Δε χρειαζότανε καμία συμφωνία λοιπόν, αλλά αυτό ήταν ένα από τα επιχειρήματα της προπαγάνδας για να χτυπήσουν γενικότερα και τη Σοβιετική Ενωση και το κίνημα το δικό μας.

Θα σας πω με την ευκαιρία ορισμένα περιστατικά.

Εγώ βγήκα έξω στην Αλβανία μετά την πτώση του Γράμμου - Βίτσι, γύρω στο Σεπτέμβρη του 1949. Από κει, από τους Αγίους Σαράντα, παράνομα, μ' ένα καράβι πήγα για το Πότι της Σοβιετικής Ενωσης. Βλέπετε, σας λέω και μυστικά, επειδή μιλάμε και για το αρχείο. Εκεί ο καπετάνιος του σοβιετικού καραβιού, που ήταν αντισυνταγματάρχης των αλεξιπτωτιστών στην περίοδο πολέμου, μου έκανε ένα δώρο. Ηταν ένα μεταξωτό μαντίλι τσέπης, που είχε πάνω την Κρήτη με τις στρατιωτικές βάσεις των Γερμανών. Κι αυτό το μαντίλι υπάρχει στο αρχείο. Μου εξήγησε ο καπετάνιος ότι το μαντίλι αυτό τους το 'δωσαν, ως υλικό προετοιμασίας, για να πέσουν στην Κρήτη, γιατί ως αλεξιπτωτιστές δεν μπορούσαν να κρατάνε χάρτες.

Τον ρωτάω: Γιατί δεν πέσατε;

Μου απαντάει: Γιατί στην επεξεργασία των επιχειρήσεων που έγινε από τα συμμαχικά επιτελεία καθορίστηκε το πού θα γίνει η Α επιχείρηση, το πού θα γίνει η Β επιχείρηση και ποιες από τις συμμαχικές δυνάμεις θα έπαιρναν μέρος.

Οταν πολεμάς μ' ένα σύμμαχο ενάντια στον κοινό εχθρό, "μοιράζεις" τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Οχι το πού θα κυριαρχήσεις, αλλά το πού θα δράσεις στρατιωτικά. Τέτοιες συμφωνίες έγιναν και στη Δυτική Ευρώπη και στην Κρήτη και αλλού. Οχι, όμως, αυτό το πράγμα που λέγεται.

Ενα δεύτερο περιστατικό: Μετά την ήττα, ο Ζαχαριάδης είχε πάει και είχε δει τον Στάλιν στην Κριμαία.

Σε μια συνεδρίαση της ΚΕ τον ρωτάω:

- Δε ρώτησες τον Στάλιν, γιατί ο Τολμπούχιν που είχε φτάσει 40 χιλιόμετρα από τα σύνορα δεν προχώρησε να μπει στην Ελλάδα;

- Μου απαντάει ο Ζαχαριάδης: Τον ρώτησα.

- "Και τι σου είπε;", του λέω

- Μου απάντησε: "Ποιος μας κάλεσε;".

Ξεχνάμε ότι ο ΕΛΑΣ συμμετείχε στο στρατηγείο της Μέσης Ανατολής; Τι σήμαινε αυτή η συμμετοχή; Ο,τι αποφάσιζε το στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, εμείς, σαν ΕΛΑΣ, ήμασταν υποχρεωμένοι να το τηρήσουμε.

Ξεχάσαμε ότι βάλαμε την υπογραφή μας να είναι ο Σκόμπι αρχιστράτηγος; Ο Στάλιν τον έβαλε τον Σκόμπι; Είναι ορισμένα πράγματα, τα οποία πρέπει κάπως με σοβαρότητα να τα αντιμετωπίζουμε. Κι απ' αυτήν την άποψη, είναι μεγάλη η προσφορά του βιβλίου αυτού, γιατί δείχνει ποια ήταν η κατάσταση, τι ζητούσαμε και πώς δράσανε οι άλλες οι δυνάμεις".