Οσο και αν είναι ολοφάνερο για ποιον δουλεύει το νομοσχέδιο - οδοστρωτήρας των εργασιακών σχέσεων, έχει μια αξία η ομολογία της νεοφιλελεύθερης "Εξουσίας". Στο προχθεσινό άρθρο της, μεταξύ άλλων, αναφέρει: "Η πλευρά των εργοδοτών πρέπει να νιώθει ικανοποιημένη γιατί πέρασαν στο νομοσχέδιο πάγια αιτήματά της, όπως η καθιέρωση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, κλπ. Και πέρασε μια λογική στην οποία φαίνεται ότι ακόμη πιστεύει δογματικά η πλειοψηφία του επιχειρηματικού κόσμου. Ποια είναι αυτή; Οτι το βασικό εργαλείο για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας είναι η συμπίεση του κόστους εργασίας".

Οσο για την "κατάργηση" του λεγόμενου "διευθυντικού δικαιώματος", την ελευθερία δηλαδή του εργοδότη να ρυθμίζει όπως τον συμφέρει το χρόνο εργασίας, η εφημερίδα παραδέχεται ότι "όλοι γνωρίζουμε ότι στην πράξη η διαπραγματευτική θέση των εργαζομένων μέσα στην επιχείρηση είναι μειωμένη και οι εργοδότες μπορούν με πολλά μέσα να πιέσουν τον εργαζόμενο να εργαστεί περισσότερο χρόνο".

Χρειάζονται περισσότερα;