ΛΑΔΙ

Δραματική μείωση των ενισχύσεων

Η ισπανο-γαλλική διαμάχη, που συνεχίστηκε επί τετραήμερο και εντός του Συμβουλίου στο Λουξεμβούργο, κατέληξε σε υπερίσχυση της Ισπανίας, σε καλυτέρευση της "αντιπάλου" Ιταλίας και σε απομόνωση των τριών υπουργών - θεατών της Ελλάδας, της Γαλλίας και της Πορτογαλίας. Από τις τρεις μεγάλες ελαιοπαραγωγικές χώρες έχασε μόνο η Ελλάδα, που δε διεκδίκησε και βέβαια δεν της δόθηκε, ουσιαστικά, τίποτε. Η τελική απόφαση για την αναθεώρηση της ΚΟΑ ελαιολάδου έχει ως εξής:

1. Αποφασίστηκε η αναθεώρηση της ΚΟΑ που θα ισχύσει επί τρίχρονο, αρχής γενομένης από το Νοέμβρη 1998. Η πρόταση έχει μεταβατικό χαρακτήρα, θα ισχύσει για την περίοδο 1998-2000 και μετά, η Κομισιόν επιμένει να ισχύσει η αρχική πρόταση του "κειμένου προσανατολισμού", που προβλέπει ενισχύσεις με βάση τον αριθμό των υφιστάμενων ελαιόδεντρων και όχι την πραγματική παραγωγή, υποστηρίζοντας "ιδιοκτήτες ελαιώνων" και όχι παραγωγούς.

2. Για την τριετία ισχύει "Μέγιστη Εγγυημένη Ποσότητα" (ΜΕΠ). Η συνολική ποσόστωση αυξήθηκε σημαντικά και από 1,56 εκατομ. τόνους, που πρότεινε αρχικά η Κομισιόν, έφτασε μετά τις ισπανο-ιταλικές πιέσεις στο 1.777.261 τόνους. Η κατανομή της ποσόστωσης σε κάθε ενδιαφερόμενο παραγωγό κράτος - μέλος έχει τελικά ως εξής: Η Ισπανία παίρνει τη "μερίδα του λέοντος" ήτοι 760.027 τόνους, η Ιταλία 534.164 τόνους, η Ελλάδα 419.529 τόνους, η Πορτογαλία 51.529 τόνους και η Γαλλία 3.297 τόνους. Για να φανεί η διαπραγματευτική ανικανότητα της Αθήνας σ' όλο της το μεγαλείο, υπενθυμίζεται ότι οι αντίστοιχες αρχικές προτάσεις της Κομισιόν ήταν Ισπανία (538.000 τόνοι), Ιταλία (447.000 τόνοι) και Ελλάδα (389.000 τόνοι). Η ποσόστωση αυτή είναι "ενιαία" και ενδεχόμενη μη κάλυψή της θα 'πρεπε σύμφωνα με την Κομισιόν να απαγορεύεται να μεταφερθεί στην επόμενη εμπορική περίοδο. Τελικά, μετά από ισχυρότατες παρεμβάσεις Μαδρίτης και Ρώμης, βρέθηκε μια μεταβατική, συμβιβαστική λύση,σύμφωνα με την οποία για την επόμενη τριετία από τη μη καλυφθείσα ποσόστωση ένα 20% διαμοιράζονται οι υπόλοιποι και το 80% μεταφέρεται στο επόμενο έτος "και μόνο" για το κράτος - μέλος. Μετά την τριετία το σύνολο της μη χρησιμοποιηθείσης ποσόστωσης θα πιστώνεται στο σύνολό της υπέρ των άλλων κρατών - μελών.

3. Αυξάνεται η ποσόστωση αλλά η "αύξηση" εξανεμίζεται και μειώνεται δραστικά η ενίσχυση.Το υφιστάμενο καθεστώς προέβλεπε δύο μορφές ενίσχυσης στην παραγωγή, μια για τους μικροκαλλιεργητές (μέσος όρος ποσότητας κάτω από 500 κιλά ελαιολάδου ανά έτος εμπορίας) και μια για όσους η μέση παραγωγή υπερέβαινε τα 500 κιλά ετησίως. Για τους πρώτους η ενίσχυση ήταν 151,48 ECU/100 κιλά και για τους δεύτερους 142,20 ECU/100 κιλά. Με τη χτεσινή απόφαση καταργείται η υφιστάμενη διάκριση μικρών - μεγάλων και για όλους μειώνεται δραστικά η ενίσχυση στα 132,25 ECU/100 κιλά.

4. Προβλέπεται ιδιωτική αποθεματοποίηση για κατηγορίες "ομάδων παραγωγής" και ετεροχρονισμός της παρέμβασης. Κατάργηση της ενίσχυσης στην κατανάλωση.

5. "Νομιμοποιήθηκαν" πάνω από ένα εκατομμύριο στρέμματα νέων φυτεύσεων ελαιώνων στην Ισπανία. Στην Ελλάδα "παραχωρήθηκε" το μίζερο δικαίωμα νέων φυτεύσεων ελαιώνων εκτάσεως 35.000 στρεμμάτων, όσο και στην ανύπαρκτη ελαιοπαραγωγικά Γαλλία και 30.000 στρέμματα στην επίσης "μικρή" Πορτογαλία. Από 1.1.1998 αποφασίστηκε γενικός περιορισμός φυτεύσεων και μετά την τριετία το μέτρο θα "ενισχυθεί".