Ανάκληση στη μνήμη θα κάνει ο συγγραφέας Γιάννης Ξανθούλης, και από την εκπομπή "Επέστρεφε" που θα παρουσιαστεί την Τρίτη στην ΕΤ-1 στις 20.15, θα ξεκινήσει ένα ταξίδι επιστροφής στην πόλη που μεγάλωσε και αγάπησε, δίνοντάς μας με το δικό του, ξεχωριστό τρόπο την εικόνα της Αλεξανδρούπολης της δεκαετίας του '50. Μέσα από τις νοσταλγικές αναφορές στα παιδικά του χρόνια θα μάθουμε πολλά για την πόλη των... εκατό πιάνων, των πολλών προξενείων και των διαφορετικών θρησκειών. Θα "ζήσουμε" μέσα από τη διήγηση την ιστορία του τόπου. Του τόπου, που μοιάζει με μπουκέτο από αγριολούλουδα, με ανθρώπινη πανσπερμία, με πόλη κοσμοπολίτικη, περιτριγυρισμένη από κοινωνίες Αρμενίων, Εβραίων, Τούρκων, Φραγκολεβαντίνων. Ενα σταυροδρόμι πολιτισμών, χτισμένο στα 1878 από Ρώσους ρυμοτόμους, κατά το πρότυπο της Οδησσού, όπως λέγεται. Αν και η Οδησσός, από ό,τι ξέρουμε, είναι χτισμένη από ρυμοτόμους Γάλλους, από την ομάδα του Ρισελιέ στα 1789. Ας είναι, θα δούμε το ντοκιμαντέρ, θα πάμε στην Αλεξανδρούπολη και θα δούμε... τι θα έχουμε μετά να πούμε.

Εκεί, λοιπόν, στη γενέτειρα του Γιάννη Ξανθούλη, που είναι βουτηγμένη σαν κουλουράκι μέσα στη θάλασσα, θα θαυμάσουμε ό,τι απέμεινε από τα νεοκλασικά κτίρια και τους ολάνθιστους κήπους, τους μεγάλους ωραίους δρόμους.

Μέσα από τις αφηγήσεις του για την πόλη "του" θα μάθουμε και για εκείνον, για την οικογένεια του που ήρθε στην Αλεξανδρούπολη με την ανταλλαγή πληθυσμών από την Ανατολική Θράκη. Θα μάθουμε και για τις συνήθειές τους, τις προτιμήσεις τους, τα όνειρά τους, τις ελπίδες τους, τις πίκρες των δικών του. Ο αεικίνητος Γιάννης Ξανθούλης δε θα αφήσει γωνιά για γωνιά που να μην την περπατήσει, με σκοπό να μας γνωρίσει τα πάντα. Και φυσικά το γαλλικό σταθμό τρένων, που σηματοδοτούσε το άνοιγμα και το κλείσιμο, το έμπα και το έβγα στην πόλη. Τα υπέροχα τρένα, το "Οριαν Εξπρές" που κέντρισε το ενδιαφέρον και ενέπνευσε συγγραφείς, όπως ο Γκράχαμ Γκριν και η Αγκάθα Κρίστι, τα σεμπλόν με τις κυρίες που ταξίδευαν στα αναπαυτικά κουπέ με τους δερμάτινους καναπέδες θα ξαναζήσουν και θα διασχίσουν την περιοχή της φαντασίας μας. Αρώματα, γεύσεις, γεγονότα, μνήμες, χρώματα, ομιλίες, κραυγές, αλλά και ψίθυροι συνωμοτούν για την επιστροφή του συγγραφέα στην πόλη των ονείρων του, στην πόλη των αθώων εκείνων χρόνων. Τα γέλια και τα δάκρυα αγαπημένων προσώπων, η μουσική της εποχής, "ιδανικές φωνές και αγαπημένες" μπερδεύονται με τη μουσική που ξεχύνεται με πολλά παράσιτα από το ραδιόφωνο. Ο Γιάννης Ξανθούλης αναπολεί. Θυμάται τα παιχνίδια, τα πειράγματα, αλλά και την την πολιτιστική ζωή, τις εξαιρετικές θεατρικές παραστάσεις, τις μουσικές εκδηλώσεις, τις κινηματογραφικές προβολές που γινόταν από 8 διαφορετικές αίθουσες. Η σκηνοθεσία είναι του Γιώργου Τζανέρη.