Κυριακή 19 Ιούλη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 47
ΔΙΕΘΝΗ
Το καυτό τρίγωνο και η "νέα τάξη"

Το άρθρο αυτό γράφεται υπό τη σκιά της επετείου του στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Κύπρο κατά του Μακαρίου στις 15 Ιούλη 1974. Ηταν η πρώτη πράξη του κυπριακού δράματος. Εκτοτε οι ελληνοτουρκικές σχέσεις διακατέχονται από έντονο ψυχροπολεμικό κλίμα.

Στον ελληνοτουρκικό καμβά κεντήθηκε το κυπριακό πρόβλημα ως η μία πλευρά του καυτού τριγώνου Αθήνα - Λευκωσία - Αγκυρα. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, από αντιφατικές, έγιναν και επικίνδυνες.

Αντιφατικές, διότι Ελλάδα και Τουρκία ανήκουν στον ίδιο στρατοκρατικό συνασπισμό του ΝΑΤΟ. Επικίνδυνες, διότι μια πιθανή θερμή σύγκρουση μεταξύ τους θα προκαλέσει την άμεση στρατιωτική και πολιτική επέμβαση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Αυτή η επέμβαση θα είναι άνευ αντιρρήσεων και δε θα λάβει υπόψη της πιθανά στρατιωτικά αποτελέσματα των πρώτων ωρών, όπως, π.χ., η πιθανή κατάληψη κάποιου ή κάποιων ελληνικών νησιών του Αιγαίου από τον τουρκικό στρατό. Θα είναι μια δυναμική επέμβαση, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, που θα σύρει τις δυο χώρες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με αντικείμενο το ελληνικό Αιγαίο. Σ' αυτό το καθεστώς της "ντε φάκτο" δυναμικής επιδιαιτησίας των ΗΠΑ θα προκύψει η "νέα τάξη πραγμάτων" στο Αιγαίο και η μετατόπιση της ελληνικής επικράτειας "επί το δυτικότερον" ως κύριο στοιχείο της.

Σ' αυτό το πλούσιο και με την ίδια "ντε φάκτο" δυναμική, θα επιδιωχτεί να μεταβληθεί και η μορφή του κυπριακού προβλήματος. Τα δυο τμήματα της Κύπρου, το ελεύθερο και το κατεχόμενο, θα υποχρεωθούν να συνυπάρξουν ως ενιαίος ΝΑΤΟικός χώρος. Το πρώτο βήμα της κυπριακής επανενοποίησης θα γίνει υπό το στρατοκρατικό καθεστώς του ΝΑΤΟ. Αυτό θα ολοκληρωθεί με την ενταξιακή προοπτική της Κύπρου στην υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση. Βέβαια, αυτά όλα αποτελούν ένα από τα σενάρια της Δυτικής Συμμαχίας, ενόψει μιας ελληνοτουρκικής στρατιωτικής σύγκρουσης. Το πόσο, όμως, είναι ζωτικό, προκύπτει από το σκληρό ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την ανατροπή της ρωσοκυπριακής συμφωνίας για τους ρωσικούς αμυντικούς πυραύλους "S - 300". Η εγκατάστασή τους στην Κύπρο δημιουργεί πιθανότητα ανατροπής του δυτικο-συμμαχικού σεναρίου, με έμμεση επίδραση στα σενάρια περί Αιγαίου και ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ουδείς γνωρίζει μετά βεβαιότητος το φινάλε αυτών των έντονων διεργασιών, ακόμη κι αν βρίσκεται στην κορυφή της Δυτικής Συμμαχίας. Ακόμη και οι ιθύνοντες και υποδαυλίζοντες διακατέχονται από το φόβο του πιθανού ανεξέλεγκτου. Ολοι, όμως, καταλαβαίνουν ότι η υπόθεση των "S - 300" αγγίζει τη σπονδυλική στήλη της δυτικοσυμμαχικής μονοκρατορίας των ΗΠΑ. Είναι η μόνη πλευρά, που υποχρεώνεται να ασκήσει και η ελληνική εξωτερική πολιτική, εάν θέλει να υπερασπίσει στοιχειώδη ελληνικά συμφέροντα άμυνας. Είναι η πολιτική της δημιουργίας τέτοιων διεθνών ερεισμάτων προς βορρά, που μοιάζει να λέει στις ΗΠΑ: "Προσέξτε, εάν θελήσετε να με ρίξετε στον γκρεμό, θα παρασύρω κι εσάς μαζί". Εάν η Μεσόγειος είναι το κλειδί του ελέγχου των τριών ηπείρων, Ευρώπη - Αμερική - Ασία, το Αιγαίο είναι η κλειδαρότρυπα. Οταν αυτή κλειστεί, το κλειδί αχρηστεύεται.

Αντίθετα πάλι, εάν η Μεσόγειος είναι η κλειδαρότρυπα ελέγχου των τριών ηπείρων, το Αιγαίο είναι το κλειδί που την ανοίγει. Οποιος το κατέχει, είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, ιστορικά, η επιρροή των εκάστοτε ισχυρών δυτικών δυνάμεων στην Ελλάδα καθορίζεται αποφασιστικά από την ύπαρξη υποτακτικών πολιτικών και κυβερνήσεων. Η πιο στοιχειώδης πράξη ελληνικής αμυντικής πολιτικής περνάει από το μικροσκόπιο στις δυτικές πρωτεύουσες. Οι πολιτικοί που την τολμούν περνούν από την κρησάρα του αποδιοπομπαίου. Οι επικυρίαρχοι του ΝΑΤΟ και της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης δε θέλουν μόνο τα πολλά της Ελλάδας. Τα θέλουν όλα. Αυτή τη στιγμή διακατέχονται από ένα δικαιολογημένο γι' αυτούς φόβο, εξαιτίας των εξελίξεων στο καυτό τρίγωνο Ελλάδα - Τουρκία - Κύπρος. Εάν σ' αυτές προστεθούν κάποιες νέες ανοιχτές και κρυφές προσεγγίσεις στον ευρύτερο βαλκανικό και μεσανατολικό χώρο που περιλαμβάνουν και ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και επιδιώξεις, τότε, οι φόβοι μεταβάλλονται σε Ερινύες. Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι υποχρεωμένες να συνυπάρξουν με ένα γείτονα που κυβερνάται από ένα πολιτικοστρατιωτικό σύμπλεγμα εξουσίας πάνω στον τουρκικό λαό. Η ειλικρινής προσέγγιση, η έμπρακτη αναγνώριση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και ο σεβασμός της ανεξαρτησίας και ακεραιότητας των χωρών μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου είναι προϋπόθεση της ύπαρξής τους.

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ