Την ώρα, που ο τόπος φλεγόταν από άκρου εις άκρον και ενώ ακόμα δεν είχε κοπάσει ο θρήνος για το χαμό των τεσσάρων ανθρώπων στον Υμηττό. Τη στιγμή, που ο επίσημος κυβερνητικός λόγος εκτοξευόταν σαν "πλημμύρα" θράσους, με στόχο τη νοημοσύνη των πολιτών, μια "πλημμύρα" θράσους με την οποία οι κυβερνώντες επιχειρούν να συσκοτίσουν και να καλύψουν τις ευθύνες τους, για μια πολιτική που το πέρασμά της αφήνει πίσω της αποκαϊδια, ο πρωθυπουργός βρήκε το χρόνο, για να δόσει μια διδακτική παράσταση. Διδακτική και για την ποιότητα της ακολουθούμενης πολιτικής και για την ποιότητα όσων την υπηρετούν και την επιβάλλουν. Ο Κ. Σημίτης περιόδευσε, λοιπόν, στην Αργολίδα και επισκέφτηκε, ειδικώς, μια "πρότυπη αγροτική μονάδα βιολογικής καλλιέργειας ντομάτας", όπως μας πληροφόρησε το σχετικό δελτίο Τύπου, το οποίο εκδόθηκε από το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού. Στα πλαίσια της εκεί περιοδείας του, εξερχόμενος από το θερμοκήπιο ντομάτας που επισκέφθηκε - την ώρα, επαναλαμβάνουμε, που η Ελλάδα φλεγόταν - ο πρωθυπουργός έκανε την ακόλουθη δήλωση, υπό το ακούραστο και άγρυπνο βλέμμα των κυρίων Τζουμάκα και Τσουκάτου, που τον συνόδευαν: "(Είναι) μια πολύ ωραία ντομάτα. Κρίμα, βέβαια, που δεν είναι από ελληνικό σπόρο. Θα ήταν σωστό να προέρχεται από ελληνικό σπόρο. Δεν υπάρχει ακόμα σε έκταση και πρέπει να τον αναπτύξουμε"...

Να μιλήσει κανείς για το απίστευτο σύμπλεγμα αστειότητας και αναλγησίας, που αναδύεται από τέτοιες συμπεριφορές, είναι ίσως το λιγότερο που μπορεί να κάνει. Γιατί εδώ υπάρχει κάτι πιο βαθύ. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι η φαιδρότητα που παρακίνησε την κυβερνητική κουστωδία να περιηγείται σε θερμοκήπια ντομάτας, όταν χιλιάδες στρέμματα δασών γίνονται παρανάλωμα της φωτιάς. Η εξεύρεση χρόνου από τον πρωθυπουργό για την εκδήλωση του αφειδώλευτου ενδιαφέροντός του προς τη ...βιολογική ντομάτα, συνδυασμένη με την άρνηση, ουσιαστικά και μέχρι στιγμής, της κυβέρνησης, να δεχτεί έκτακτη σύγκληση της Βουλής με θέμα τις πυρκαγιές, δεν είναι, απλώς, άλλη μια εκδήλωση της "εκσυγχρονιστικής" αναλγησίας. Μια αναλγησία, που, απλώς, έτυχε να εκδηλωθεί έξω και από ένα βιολογικό θερμοκήπιο.

Και ο τόπος και ο χρόνος κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν. Οσο κι αν φαίνεται παράξενο, όταν χτες ο Δ. Ρέππας έλεγε πως ο πρωθυπουργός είχε προγραμματίσει εδώ και καιρό αυτή την επίσκεψη και δεν έπρεπε να τη ματαιώσει, είχε τους λόγους του. Και οι λόγοι είναι πως η κυβέρνηση ονειρεύεται και "προτείνει" στους Ελληνες ξωμάχους έναν τύπο αγροτικής παραγωγής σαν κι αυτόν που με τόση θέρμη αγκάλιασε ο πρωθυπουργός. Μόνο, που αυτός ο αγροτικός τύπος παραγωγής ισοδυναμεί, συνήθως, με μια επένδυση εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών και καλό θα ήταν να μας έλεγε ο Κ. Σημίτης πού θα βρουν οι Ελληνες αγρότες αυτά τα κεφάλαια για να ακολουθήσουν τις "συστάσεις" του. Καλό θα ήταν να μας έλεγε, επίσης, τι θα γίνουν οι Ελληνες αγρότες, όταν υποστούν το καπιταλιστικό ξεκλήρισμα από τις εστίες τους, λόγω της επέκτασης των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, σαν κι αυτή που επισκέφθηκε προχτές, στις οποίες, φυσικά, ο "εκσυγχρονισμός" είναι ...ανοιχτοχέρης, αφού έχει φροντίσει να τις επιδοτεί με τεράστιες κρατικές ενισχύσεις. Σε αντίθεση με τους ...ανεπίδεκτους "εκσυγχρονισμού" αγρότες. Σ' αυτά τα ερωτήματα, ο κύριος Σημίτης δεν απάντησε κατά την επίσκεψη στο θερμοκήπιο. Η, μάλλον, με τον τρόπο του, απάντησε: Στάχτη και μπούρμπερη...