Μάλλον τους βάρεσε η ζέστη στο κεφάλι, γιατί δεν εξηγείται διαφορετικά η κριτική που ασκεί ο Τομέας Κοινωνικών Υποθέσεων της ΝΔ στην κυβέρνηση, σχετικά με το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις.

Σημείο πρώτο: "Ανίκανη - λέει - η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που συνεπάγεται ο εκσυγχρονισμός των εργασιακών σχέσεων, απέσυρε το θέμα από τον κοινωνικό διάλογο". Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι τη βάση για το νομοθετικό τερατούργημα της κυβέρνησης για τις εργασιακές σχέσεις, αποτελεί το κατάπτυστο "Σύμφωνο Εμπιστοσύνης προς το 2000", προϊόν του "κοινωνικού διαλόγου", στο οποίο η συνδικαλιστική παράταξη της ΝΔ συμμετείχε κυριολεκτικά μέχρι την ώρα που "έπεσαν" οι υπογραφές.

Σημείο δεύτερο: Η κυβέρνηση - λέει - υποχώρησε τελικά πανικόβλητη στο θέμα της ελαστικοποίησης του ωραρίου! Μα, ολόκληρο το νομοσχέδιο της κυβέρνησης από την αρχή μέχρι το τέλος αυτό ακριβώς κάνει, "ελαστικοποίηση" όλων των ειδών, έτσι που να μην αφήνει τίποτα όρθιο, ούτε καν το οχτάωρο!

Στο κάτω κάτω της γραφής, γιατί διαμαρτύρεται η ΝΔ; Αυτή δεν είναι που το καλοκαίρι του 1990 ψήφισε τον πολυνόμο, που έβαλε τις βάσεις γι' αυτό που έρχεται να ολοκληρώσει σήμερα η κυβέρνηση; Δεν είναι η δική της παράταξη - η ΔΑΚΕ - που μαζί με την ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ, στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ, στο ΕΚΑ και σε άλλες οργανώσεις κάνουν "πλάτες" στην κυβέρνηση να επιβάλει το μεσαιωνικό νομοσχέδιο;

Επειδή, λοιπόν, έχει και η δημαγωγία τα όριά της, ας μη νομίζει η ΝΔ ότι με κάτι τέτοιες φαιδρότητες θα ξεγελάσει τους εργαζόμενους. Η πολιτική της και σ' αυτόν τον τομέα είναι ένα και το αυτό, με αυτήν που επιχειρεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.