Στο Πουέρτο Ρίκο ανέθεσε η ΦΙΜΠΑ τη διοργάνωση του 7ου Μουντομπάσκετ. Οι αγώνες διεξήχθησαν στην πρωτεύουσα Σαν Χουάν και τις πόλεις Πόνσε, Καγκούας. Οπως έγραψαν οι ειδικοί, ήταν το καλύτερο παγκόσμιο πρωτάθλημα όλων των εποχών. Οι προπονητές δεν είχαν αποδεχτεί ακόμα την άποψη, "η άμυνα κερδίζει τα παιχνίδια και η επίθεση κόβει τα εισιτήρια", κι ετοίμασαν τις ομάδες τους να παίξουν γρήγορο και θεαματικό μπάσκετ. Τα καλάθια έπεφταν σαν βροχή. Με το "καλημέρα", η μετέπειτα πρωταθλήτρια ομάδα της ΕΣΣΔ, συνέτριψε την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία με 140-48. Το παράδειγμά της ακολούθησαν οι ΗΠΑ που επικράτησαν των Φιλιππίνων με 135-85, αλλά και οι άλλες ομάδες. Οι... κατοστάρες διαδέχονταν η μία την άλλη. Στα 54 παιχνίδια, η νικήτρια ομάδα ξεπέρασε 25 φορές τους 100 πόντους, ενώ σε 10 παιχνίδια, το άθροισμα των πόντων υπερέβη τους 200. Περασμένα μεγαλεία, τα οποία καλά θα κάνουν να διαβάσουν οι σημερινοί προπονητές.

Στον αγωνιστικό τομέα, οι Ευρωπαίοι έδειξαν ότι... δεν παίζονται. Οι ΗΠΑ αν και είχαν υποσχεθεί στη ΦΙΜΠΑ ότι θα στείλουν την πιο ισχυρή φοιτητική ομάδα δεν το έπραξαν και μόνο η Κούβα από τις άλλες ηπείρους κατάφερε να πλασαριστεί στην πεντάδα. Τα μετάλλια κρίθηκαν στις αναμετρήσεις της ΕΣΣΔ, της Γιουγκοσλαβίας και των ΗΠΑ. Η Γιουγκοσλαβία, που μαζί με τη γηπεδούχο ομάδα, είχε εξαιρεθεί των αγώνων της πρώτης φάσης ως παγκόσμια πρωταθλήτρια, στην τελική φάση ξεκίνησε με νίκη επί της ΕΣΣΔ με 82-79. Εχασε όμως γρήγορα το πλεονέκτημα, καθώς ηττήθηκε από τους Αμερικάνους με 88-91. Οι ΗΠΑ με πέντε σερί νίκες στην τελική φάση, αντιμετώπισαν την ΕΣΣΔ σε έναν αγώνα με όλα τα στοιχεία του τελικού. Ο νικητής θα κατακτούσε τον τίτλο. Οι Σοβιετικοί ήθελαν επιπλέον και διαφορά μεγαλύτερη των 3 πόντων, ώστε να έχουν το πλεονέκτημα σε περίπτωση τριπλής ισοβαθμίας με ΗΠΑ και Γιουγκοσλαβία. Στο ημίχρονο οι δυο ομάδες ήταν ισόπαλες 55-55. Στην επανάληψη ο Σ. Μπέλοφ έκανε τη διαφορά και με 29 πόντους έδωσε τη νίκη - τίτλο στην ΕΣΣΔ με 105-94. Ο Αλ. Γκομέλσκι στηρίχτηκε στην ομάδα που δύο χρόνια νωρίτερα είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου και την οποία αποτελούσαν οι Σ. και Αλ. Μπέλοφ, Πολίβοντα, Παουλάουσκας, Ζαρμουχαμέντοφ, Βολνόφ, Εντέσκο, Κορκία, Κοβαλένκο, Μπολόσεφ, Σαχαντελίτζε και Ντβόρνι. Η Γιουγκοσλαβία κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο, παρουσιάζοντας τους Κιτσάνοβιτς, Σλάβνιτς, Νταλιπάγκιτς που θα έγραφαν ιστορία τα επόμενα χρόνια. Οι Αμερικανοί με τους Πάπα, Μαριάνο, Φλορέντσιο, Γουέμπ έμειναν στην τρίτη θέση, η Κούβα με τους Χερέρα, Ρόσα, Αλβάρες, Κανιζάβες και Περές τερμάτισε στην τέταρτη, ενώ ως μεγάλη δύναμη άρχισε να εμφανίζεται η Ισπανία του Αντόνιο Ντιάζ Μιγκέλ, που πλασαρίστηκε στην πεντάδα, έχοντας ως σούπερ σταρ τους Κορμπαλάν και Μπράμπεντερ.

Γ. Γ.

Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ

- - - - - - - - - - - - - - - - -

1.ΕΣΣΔ...... 6 - 1 13

2. Γιουγκ/βία 6 - 1 13

3. ΗΠΑ....... 6 - 1 13

4. Κούβα..... 3 - 4 10

5. Ισπανία... 2 - 59

6. Βραζιλία.. 2 - 59

7. Π. Ρίκο... 2 - 59

8. Καναδάς... 1 - 68

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ΟΜΙΛΟΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

9. Μεξικό....5 - 0 10

10. Τσεχ/βακία4 - 19

11. Αργεντινή.2 - 37

12. Αυστραλία.2 - 37

13. Φιλιππίνες2 - 37

14. Κ. Αφρ. Δημ. 0 - 55