Το νομοσχέδιο, για τις αστικές συγκοινωνίες οδηγεί στο ξεπούλημά τους, ενώ προδιαγράφει την ίδια τύχη, σε όλα τα κρατικά μέσα συγκοινωνίας, στο όνομα της "εξυγίανσής" τους από τα ελλείμματα. Αυτό τονίζει, ανάμεσα σε άλλα, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε μια αναλυτική και τεκμηριωμένη, όσο και επίκαιρη, ανακοίνωση - παρέμβαση, για τα κρατικά μέσα συγκοινωνίας, που την περίοδο αυτή βρίσκονται στο στόχαστρο της κυβερνητικής επιχείρησης "εκσυγχρονιστικής εξυγίανσης".

Τα ελλείμματα, υπογραμμίζει η ανακοίνωση, τα δημιούργησε η κυβερνητική πολιτική, που δεν επιδότησε, ως όφειλε, τις συγκοινωνίες από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά υποχρέωσε τις επιχειρήσεις να καταφεύγουν στον δανεισμό, ακόμη και για στοιχειώδεις επενδύσεις, με τοκογλυφικά επιτόκια, στο όνομα του φθηνού εισιτηρίου.

Αποκαλυπτικά είναι και τα στοιχεία, που η ανακοίνωση φέρνει στη δημοσιότητα: Σαράντα πέντε δισ. δρχ. κόστισαν οι ιδιώτες (ΣΕΠ) στο δημόσιο την περίοδο διακυβέρνησης από τη ΝΔ (1990 - 1993), ενώ η επιδότηση της τότε ΕΑΣ δεν ξεπερνούσε τα 10 δισ. δρχ. το χρόνο.Οι ιδιώτες φέσωσαν επιπλέον τους οργανισμούς, με αγορές 600 λεωφορείων έναντι 52 εκατομμυρίων το καθένα, όταν τότε η ΕΛΒΟ τα κατασκεύαζε με 28 εκατομμύρια! Ο ΟΑΣ Θεσσαλονίκης, που ανήκει σε ιδιώτες, επιδοτείται από την κυβέρνηση με 20 δισεκατομμύρια δρχ. για τα 500 λεωφορεία που διαθέτει ενώ η κρατική ΕΘΕΛ, με 1.500 λεωφορεία, επιδοτείται με 16,5 δισ. δρχ.

Στοιχεία, τα οποία φανερώνουν, πως ιδιωτικοποιήσεις δε γίνονται εξαιτίας των ελλειμμάτων - που έτσι κι αλλιώς τα φορτώνουν στο λαό - αλλά για να ωφεληθεί το μονοπωλιακό κεφάλαιο. Οπως επισημαίνει το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, "η ιδιωτικοποίηση των χερσαίων και εναέριων συγκοινωνιών σημαίνει πως απομακρύνεται περισσότερο ο στόχος για συγκοινωνιακά μέσα ποιότητας, ασφαλή, άνετα, φθηνά, στην υπηρεσία του λαού. Παράλληλα θα αυξηθεί η εκμετάλλευση του προσωπικού των συγκοινωνιών και η εντατικοποίηση των συνθηκών δουλιάς του". Υπογραμμίζει δε ότι η πάλη για την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης των μέσων μαζικής μεταφοράς συνδέεται με τον στόχο της δημιουργίας δημόσιου ενιαίου φορέα,στόχος ρεαλιστικός αν ενταχθεί στον γενικότερο κοινωνικοπολιτικό αγώνα εναντίον του προγράμματος αναδιαρθρώσεων, που προωθούν η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία της χώρας, στα πλαίσια της ΟΝΕ.