"Οι εξελίξεις στο τραπεζικό σύστημα "αγγίζουν" και την Τράπεζα Εργασίας", τιτλοφορείται ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων της συγκεκριμένης τράπεζας, με την οποία γίνεται ευρύτερα γνωστό ότι "στις τάξεις μας - ευτυχώς - υπάρχει αισιοδοξία για τις εξελίξεις και αρκετή πίστη στις δυνάμεις μας".

Με λίγα λόγια, άλλο ένα σωματείο εργαζομένων στο χώρο των ιδιωτικών τραπεζών - πρόσφατη είναι η περίπτωση του Συλλόγου της Τράπεζας Πίστεως - νιώθει την ανάγκη να εκφράσει, με έντονο τρόπο, την ικανοποίησή του για αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της τράπεζας, οι οποίες συνδέονται απόλυτα και αποκλειστικά με τα "παιχνίδια" διαφορετικών ομάδων συμφερόντων του κεφαλαίου και το αποτέλεσμα των συγκρούσεών τους.

Η διοίκηση του Συλλόγου θριαμβολογεί, επειδή η απόκτηση του 18% των μετοχών της Εργασίας από τον Λάτση σημαίνει γι' αυτούς ότι η τράπεζα "γίνεται μέλος ενός ισχυρού και δυναμικού τραπεζικού ομίλου" και διαπιστώνει ότι "το ελληνικό τραπεζικό σύστημα μπαίνει σε "διάταξη μάχης" ενόψει της ΟΝΕ", περιορίζοντας την παρέμβαση του Συλλόγου στο "καλωσόρισμα" του νέου ισχυρού μετόχου.

Ποιος ο ρόλος του τραπεζικού συστήματος σήμερα, ποιων τα συμφέροντα εξυπηρετούνται από τις αλλαγές που συντελούνται σε αυτό, ποιες θα είναι οι συνέπειες στο λαό και στους ίδιους τους εργαζόμενους σε όλες τις τράπεζες (που προφανώς για τη διοίκηση του εν λόγω σωματείου θεωρούνται και... ανταγωνιστές), είναι ερωτήματα που δεν απασχολούν τη διοίκηση του Συλλόγου. Αποδεικνύεται έτσι, η σημασία της προσπάθειας που καταβάλλουν όλες οι ιδιωτικές τράπεζες να ελέγξουν με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τους Συλλόγους των εργαζομένων, όπου αυτοί υπάρχουν, να χειραγωγήσουν τον αγώνα των εργαζομένων, μέσα από εργοδοτικά στην ουσία σωματεία και να υποτάξουν το σύνολο των εργαζομένων στα δικά τους σχέδια πλουτισμού και κερδοσκοπίας.