Οσο για τις ιδέες και τις προτάσεις του Π. Κρούγκμαν και των άλλων επικριτών της "παγκοσμιοποίησης", θα μπορούσαν - αν γινόταν δυνατή η εφαρμογή τους σε διεθνή κλίμακα - να προσφέρουν πιθανά μια προσωρινή ανακούφιση ορισμένων πλευρών της κρίσης. Θα μπορούσαν, πιθανά, να λειτουργήσουν σαν ασπιρίνες. Τίποτε, όμως, περισσότερο.

Οσο συνεχίζεται - είτε με πολύ, είτε με λιγότερο γρήγορους ρυθμούς - η συσσώρευση του πλούτου στα χέρια μιας ελάχιστης μειοψηφίας, ενώ αυξάνουν οι στρατιές των πεινασμένων, των δυστυχισμένων και των κάθε λογής εκμεταλλευόμενων, τα προβλήματα θα παραμένουν και θα ζητούν όλο και περισσότερο επιτακτικά την απάντησή τους. Και η διέξοδος είναι μία και μόνη: Η απαλλαγή της σύγχρονης, ανθρώπινης κοινωνίας από τα αφόρητα, πλέον, δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.