Ομως και αυτή η κρίση, όπως και οι προηγούμενες, έχουν εξήγηση, έχουν κερδισμένους και χαμένους, στηρίζονται σε συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές που προηγήθηκαν. Δεν είναι, παραδείγματος χάριν, συγκεκριμένη οικονομική και πολιτική επιλογή η πλήρης και χωρίς όρους απελευθέρωση της κίνησης των κεφαλαίων; Δεν είναι αποτέλεσμα της ανατροπής του σοσιαλισμού και της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ, αλλά και της πολιτικής των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων απέναντί της μετά την ανατροπή ή καταστροφή της παραγωγικής της βάσης όπως και των άλλων πρώην σοσιαλιστικών χωρών; Δεν είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων επιλογών, η διόγκωση σε πρωτοφανή επίπεδα του χρηματιστηριακού τομέα; Δεν είναι προϊόν συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών η συμφωνία της ΓΚΑΤΤ για το διεθνές εμπόριο και τους δασμούς; Δεν είναι, τέλος, αποτέλεσμα συγκεκριμένων επιλογών η Οικονομική και Νομισματική Ενωση;

Σ' όλες αυτές τις επιλογές η ελληνική κυβέρνηση έχει βάλει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή της και επομένως δε δικαιούται τώρα να δηλώνει ότι όλα αυτά που συμβαίνουν, ή πρόκειται να συμβούν, είναι φαινόμενα ανεξάρτητα από τη θέληση και την πολιτική της.

* * *

Ολα τα παραπάνω οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες θα τα πληρώσουν με μείωση της αγοραστικής τους δύναμης, με νέες φορολογικές επιβαρύνσεις, με ακρωτηριασμό των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, με αύξηση της ανεργίας και γενικότερη υποβάθμιση του επιπέδου ζωής.

* * *

Θέλουν να ξεχνούν βεβαίως αυτές οι δυνάμεις ότι η σημερινή πολιτική της κυβέρνησης είναι μια πολιτική συμπαγής όσον αφορά τους στόχους της και τα μέσα που χρησιμοποιεί. Αλήθεια μπορούν να ισχυριστούν χωρίς τον κίνδυνο της γελοιοποίησης ότι μπορεί να εφαρμοστεί "πρόγραμμα σύγκλισης" για την ΟΝΕ με φιλεργατική κατεύθυνση; Μπορούν να υποστηρίξουν ότι είναι δυνατόν να υπάρξει κοινωνική πολιτική προς όφελος των εργαζομένων όταν καταλύεται κάθε έννοια"κοινής ωφέλειας" είτε με τις ιδιωτικοποιήσεις, είτε με το σφαγιασμό των κοινωνικών δαπανών, είτε με την κατεδάφιση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος;

* * *

Στην παρούσα κατάσταση, κάθε πρόταση για "βελτίωση" της κυβερνητικής πολιτικής, λειτουργεί σαν οξυγόνο γι' αυτήν ενώ δημιουργεί ένα πρόσθετο ανάχωμα στον αγώνα των εργαζομένων για τη βελτίωση της θέσης τους και της ζωής τους. Αυτό βεβαίως δε σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι δεν αγωνίζονται, ή δεν πρέπει να αγωνίζονται για την αντιμετώπιση των συνεπειών αυτής της πολιτικής, δε θα πρέπει όμως να έχουν αυταπάτες πως οι όποιες επιτυχίες σ' αυτόν τον αγώνα θα εξαλείψουν τις αιτίες που γεννούν τα σημερινά τους δεινά, αντίθετα αυτές οι επιτυχίες θα πρέπει να οδηγούν σε καλύτερες θέσεις απ' τις οποίες θα διεκδικήσουν την εξάλειψη πλέον αυτών των αιτιών. Αυτή είναι η λύση, η ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Μια υπόθεση όχι εύκολη μιας και απαιτεί συγκέντρωση δυνάμεων ανάλογων με το μέγεθος των συμφερόντων που εξυπηρετεί αυτή η πολιτική. Των δυνάμεων εκείνων που πλήττονται από την πολιτική αυτή, σε ένα μέτωπο αντιπαράθεσης και ρήξης σε όλες τις βασικές πολιτικές επιλογές αυτής της πολιτικής.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΣΠΟΤ: Στην παρούσα κατάσταση κάθε πρόταση για "βελτίωση" της κυβερνητικής πολιτικής, λειτουργεί σαν οξυγόνο γι' αυτήν ενώ δημιουργεί ένα πρόσθετο ανάχωμα στον αγώνα των εργαζομένων για τη βελτίωση της θέσης τους και της ζωής τους