Πέθανε τα μεσάνυχτα του Σαββάτου στη Θεσσαλονίκη και κηδεύτηκε την Κυριακή η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης και μέλος του ΚΚΕ, Ελένη Χατζηγεωργίου.Η νεκρή αγωνίστρια ήταν αδελφή του μουσικοσυνθέτη Μιχάλη Χατζηγεωργίου (Λάκη Χατζή), που πέθανε πολιτικός πρόσφυγας στη Ρουμανία το 1951.

Στη νεκρώσιμη ακολουθία, που ψάλθηκε στην εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων Συκεών, παραβρέθηκαν πλήθος συναγωνιστές, φίλοι και σύντροφοι της αγαπητής σε όλους "Νίτσας", όπως χαϊδευτικά την αποκαλούσαν. Από μέρους της ΚΟΘ, παραβρέθηκε ο Νίκος Νικολαϊδης.

Η Ελένη Χατζηγεωργίου έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ πάλεψε ενάντια στον κατακτητή. Για τους αγώνες της αυτούς, το 1947 εξορίστηκε στον Αϊ - Στράτη. Επιστρέφει το '48 με την αμνηστία του Σοφούλη και εκτοπίζεται και πάλι στη Χίο. Από τη Χίο μεταφέρεται στο Τρίκκερι του Βόλου. Το 1950 εξορίζεται στο Μακρονήσι και πάλι το 1951 επιστρέφει στο Τρίκκερι.

Συνολικά, η Ελένη πέρασε 6 περίπου χρόνια στις εξορίες. Χρόνια δύσκολα και σκληρά, γεμάτα απάνθρωπα βασανιστήρια και κατατρεγμούς. Η Ελένη, μέχρι το τέλος της ζωής της, δεν έκανε καμία υποχώρηση, παρέμεινε αταλάντευτη και λεβέντισσα, με όρθιο το ανάστημα, πιστή στην ιδεολογία του ΚΚΕ, δεν έπαψε να αγωνίζεται γι' αυτό με ζήλο και αυταπάρνηση.

Στον επικήδειο αποχαιρετισμό, που εκφώνησε από μέρους της ΚΟΒ Καλλιθέας του ΚΚΕ, η Ξανθούλα Σγούρα - Μαυραντώνη,τονίστηκε: "...Αποχαιρετούμε την Ελένη μας, που έτρεχε μέχρι τα τελευταία της με το "Ρίζο" και το κουπόνι στο χέρι, με τον καλό το λόγο. Την Ελένη, που μέχρι προχτές, παρά την αδυναμία της να περπατήσει, ζητούσε να την πάμε να ψηφίσει. "Να μη χάσει ψήφο το κόμμα μας", έλεγε.

...Εσύ τώρα πήρες το μεγάλο δρόμο, που δεν έχει γυρισμό με ήσυχη τη συνείδησή σου και περήφανη, γιατί σ' όλη σου τη ζωή έκανες το καθήκον σου απέναντι στο Κόμμα και τους ανθρώπους. Εκπλήρωσες παλικαρίσια το χρέος σου, στάθηκες όρθια. Στα μαρμαρένια αλώνια της ζωής, στην ανελέητη πάλη με τον ταξικό εχθρό, δε λύγισες, δε λάκισες, το μετερίζι σου το κράτησες μέχρι τέλος".

Η ομιλία έκλεισε με την υπόσχεση τιμής προς τη νεκρή αγωνίστρια ότι: "Ολοι εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την εκπλήρωση των ονείρων σου, για να ζήσουν οι άνθρωποι λεύτεροι, για να 'ρθει η χαραυγή μιας νέας ζωής. Θα είσαι κι εσύ μαζί μας, με τους αγωνιστές των γενιών που θα έρθουν, όταν τα κόκκινα λάβαρά μας θα πλημμυρίζουν τους δρόμους και τις πλατείες του μέλλοντος. Θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό, συντρόφισσα Ελένη. Εσύ κοιμήσου ήσυχη. Αιώνια ας είναι η μνήμη σου".

Ο τελευταίος αποχαιρετισμός της νεκρής αγωνίστριας δόθηκε με αγκαλιές κόκκινα λουλούδια, που σκέπασαν τον ανοιχτό της τάφο στο κοιμητήριο της Αναστάσεως του Κυρίου και με το "Επέσατε θύματα", που έψαλαν με πάθος όλοι οι παρευρεθέντες.