Πολύς οίκτος και οδυρμός "πέφτει", εσχάτως, στα ΜΜΕ για τη "μοίρα" των νέων γυναικών που έρχονται στην Ελλάδα, από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες κυρίως, και χρησιμοποιούνται στο "εμπόριο λευκής σαρκός", το οποίο παίρνει μεγάλες διαστάσεις.

Να σημειώσουμε, εν πρώτοις, ότι με τον δημόσιο οίκτο και τις ανώδυνες, εν πολλοίς, καταγγελίες "κυκλωμάτων" δε λύνεται το πρόβλημα. Η λύση θα δοθεί όταν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες διαμορφωθούν ξανά κοινωνικές και πολιτικές καταστάσεις που δε θα εξαναγκάζουν νέες κοπέλες να φεύγουν για το "άγνωστο", όπου μετατρέπονται σε "κρέατα προς βρώσιν", προσφέροντας, με το ζόρι, το κορμί και την ψυχή τους, για να λειτουργεί η "ελεύθερη" αγορά της πορνείας.

Υπάρχει, όμως, το θέμα της συμμετοχής στο "κύκλωμα λευκής σαρκός" αστυνομικών κι άλλων "θεσμικών πολιτικών παραγόντων", που αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Κι αυτό το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με την έκφραση οίκτου και συμπόνιας στα θύματα και τις ανώδυνες καταγγελίες κάποιων του "κυκλώματος", αλλά χρειάζεται να μπει "το μαχαίρι στο κόκαλο" και να "ξηλωθούν" όλοι οι μηχανισμοί.

Θα θέλαμε, τέλος, να σημειώσουμε και μια άλλη διάσταση. Ευθύνες για την έκταση του φαινομένου των "ροζ κυκλωμάτων" έχει πρωτίστως η πολιτεία και οι "θεσμοί" της, αλλά νομίζουμε πως η αποδοχή του κι από ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας αποτελεί όνειδος και δείχνει το μέγεθος της παρακμής που βιώνουμε...