"Εφυγε" ο σ. Χριστόφιας Δαμάνης

Ανακοίνωση της ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ

Η Νομαρχιακή Επιτροπή Λάρισας του ΚΚΕ με βαθιά οδύνη ανακοινώνει το θάνατο του σ. Χριστόφορου Δαμάνη, πρώην γραμματέα και για δεκάδες χρόνια ηγετικού στελέχους της ΚΟ Λάρισας και της ΚΟ Θεσσαλίας.

Ο σ. Χριστόφορος Δαμάνης, γεννήθηκε το 1915 στη Μαγούλα Ελασσόνας, καταγόταν από αγροτική οικογένεια και από τα πρώτα χρόνια της ζωής του συμμετείχε δραστήρια στο κίνημα. Τελείωσε το Γυμνάσιο το 1935 στην Τσαρίτσανη και το 1939 πέρασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, χωρίς να μπορέσει να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Το 1940 έγινε μέλος του ΚΚΕ και εθελοντικά πήρε μέρος στην πρώτη γραμμή του Μετώπου Κορυτσάς - Πόγραδεστ. Τραυματίστηκε βαριά σε μία από τις τελευταίες μάχες στις αρχές Απρίλη του 1941. Μετά το νοσοκομείο επέστρεψε στη Μαγούλα και αμέσως άρχισε την αντιστασιακή του δράση μέσα από τις γραμμές τις Κομματικής Οργάνωσης Ελασσόνας. Μέχρι την απελευθέρωση δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή Ελασσόνας και αμέσως μετά έφυγε για την Αθήνα, με στόχο να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Συνδέθηκε με την ΚΟ Πειραιά και δούλεψε δραστήρια καθοδηγώντας οργανώσεις. Τον Φλεβάρη του 1946 πιάστηκε και φυλακίστηκεγια πρώτη φορά από την Ασφάλεια Πειραιά. Αποφυλακίσθηκε τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου και συνέχισε τις κομματικές δραστηριότητες. Από τη Γενάρη του 1947 πέρασε στην παρανομία. Πιάστηκε για δεύτερη φορά το Μάρτη του 1949 και το κακουργιοδικείο Βόλου τον καταδίκασε σε 20 χρόνια φυλακή. Τον Ιούλη το 1949 πέρασε με στημένη υπόθεση έκτακτο στρατοδικείο στις Φυλακές Λάρισας. Για την ίδια υπόθεση το 1958 δικάζεται σε 5 χρόνια φυλακή. Αυτό το διάστημα γνώρισε όλα τα κολαστήρια των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και των μελών και στελεχών του ΚΚΕ. Γιούρα - Κεφαλονιά - Τρίκαλα - Λευκάδα - Αλικαρνασσός - Καλάμι - Κέρκυρα - Γιούρα - Τρίκαλα - Γεντικουλέ - Αβέρωφ ήταν το αγωνιστικό δρομολόγιό του. Το 1964 αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Τρικάλων.

Αμέσως ήρθε στη Λάρισα συνδέθηκε με την ΕΔΑ και ανέλαβε Γραμματέας Πόλης μέχρι το 1967. Η στρατιωτική χούντα τον έκλεισε στη Γιούρα και μετά στο Παρθένι Λέρου έως το Δεκέμβρη του 1970. Με την αποφυλάκισή του συνδέθηκε αμέσως με το Κόμμα και ανέλαβε παράνομη δουλιά στη Θεσσαλία. Το Μάη του 1971 ξαναπιάστηκε, προφυλακίστηκε στον Κορυδαλλό και καταδικάστηκε σε πολύμηνη φυλάκιση. Με την αποφυλάκισή του ξαναρχίζει την παράνομη δράση μέχρι τη νομιμοποίηση του Κόμματος το 1974.Ανέλαβε πρώτος Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Λάρισας και μέλος του γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας. Αναδείχτηκε σε ένα από τα ικανότερα στελέχη του Κόμματος, ζωντανό παράδειγμα για χιλιάδες νέους κομμουνιστές που τον γνώρισαν.

Η ζωή του μέχρι σήμερα ήταν στενά δεμένη με το Κόμμα, αλλά το ίδιο αγωνιούσε για τους εργαζόμενους και τα προβλήματά τους.

Γι' αυτή τη γεμάτη αυταπάρνηση και θυσίες αγωνιστική του διαδρομή οι Λαρισαίοι τον αγάπησαν και τον τίμησαν με την ψήφο τους όταν το Κόμμα του ανέθεσε δουλιά στο Δήμο Λάρισας...

Εκλέχτηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο το 1978, στο οποίο δούλεψε από τη θέση του αντιδημάρχου. Μέχρι την αποχώρησή του το 1989 αφιέρωσε όλες του τις δυνάμεις για την αγαπημένη του Λάρισα.

Τα τελευταία χρόνια μετά την αποχώρησή του από τις δημοτικές δραστηριότητες ο σύντροφος Χρ. Δαμάνης δε σταμάτησε, ένιωθε ακμαίος δυνατός σαν Κνίτης, όπως συχνά έλεγε. Δούλεψε δραστήρια σαν πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Λάρισας και της περιφερειακής επιτροπής Θεσσαλίας.

Η Νομαρχιακή Επιτροπή Λάρισας του ΚΚΕ, οι κομμουνιστές και οι Κνίτες του νομού, υπόσχονται να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, για να καλύψουν το μεγάλο κενό που αφήνει η απώλεια του συντρόφου Δαμάνη. Δε θα ξεχάσουν την αταλάντευτη στάση του που κράτησε στη δύσκολη περίοδο που πέρασε το κομμουνιστικό κίνημα με τις ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και την προσπάθεια μιας ομάδας πρώην στελεχών να διαλύσουν ουσιαστικά το ΚΚΕ.Η συνεπής στάση του αποτέλεσε γερό στήριγμα για την κομματική οργάνωση Λάρισας να ξεπεράσει την κρίσιμη εκείνη περίοδο. Πρωτοπόρος ήταν και κατά την περίοδο της ανασυγκρότησης. Ακούραστος, πρόσχαρος, προσιτός αλλά και αυστηρός για τα κομματικά ζητήματα. Ανήσυχος πάντα για το αν εξαντλούμε όλες τις δυνατότητες για την προώθηση της πολιτικής του Κόμματος.

Δυστυχώς, αυτή η ηρωική μορφή του επαναστατικού κινήματος, με την πληθωρική παρουσία και δράση έφυγε από κοντά μας.

Υποσχόμαστε ότι οι αξίες, τα ιδανικά και τα οράματα για τα οποία πάλεψε αφιερώνοντας όλη του τη ζωή ο αγαπημένος μας σύντροφος θα γίνουν πράξη και στη χώρα μας.

Το αύριο θα είναι πιο φωτεινό για το λαό μας.

Ο σιαλισμός θα νικήσει.

Η κηδεία του γίνεται σήμερα Σάββατο στις 3 μ.μ. από τον ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία.