Δεν πρόλαβε να τελειώσει η συνεδρίαση της Βουλής για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης και η κυβέρνηση έδειξε το αντιλαϊκό πρόσωπό της για άλλη μια φορά με ένα μπαράζ επίθεσης σε όλα τα μέτωπα, για να διαβεβαιώσει έμπρακτα την ολιγαρχία για την αντιλαϊκή αποφασιστικότητά της και την πειθήνια και αποτελεσματική δουλιά ως υπηρέτης της.

Τα επιτελεία της κυβέρνησης, τα επιτελεία της ολιγαρχίας, έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι διατεθειμένος να κάνει άλλες θυσίες χάριν του ψευδεπίγραφου εθνικού στόχου της ΟΝΕ.

Η διαμαρτυρία και δυσαρέσκεια, που διακατέχει τη μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί και πρέπει να αποκτήσει αντιμονοπωλιακό και αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο, να οδηγήσει στο μαζικό απεγκλωβισμό του λαού, πριν από όλα από τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά και να διοχετευτεί στη μεγάλη προσπάθεια για τη συγκρότηση του κοινωνικού και πολιτικού μετώπου πάλης που διεκδικεί βαθιές και ριζικές αλλαγές.

Το ΚΚΕ παλεύει να διαμορφωθούν όροι ανατροπής του "συνολικού πολιτικού σκηνικού". Διαφορετικά δεν ανατρέπεται η νεοφιλελεύθερη πολιτική και η γύρω από αυτήν ευρύτερη πολιτική συναίνεση ανάμεσα σε όλα τα άλλα κόμματα που έχει διαμορφωθεί ιδιαίτερα μετά το 1992.

Δεν αποτελεί λύση, ούτε καν υποψία ελπίδας παρέχει η ανάδειξη μιας συμμαχικής κυβέρνησης συνεργασίας με κορμό το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ, ούτε το σχήμα κεντροδεξιά - κεντροαριστερά.

Το ναι ή όχι στην ΟΝΕ προβάλλει σήμερα ως η μοναδική πραγματικά σύγχρονη διαχωριστική γραμμή και αντίθεση για τη στάση του κάθε κόμματος, αλλά και του κάθε εργαζόμενου ξεχωριστά.

Είναι απαραίτητο να ανοιχτεί μέτωπο με επιχειρήματα στις λαθεμένες απόψεις των άλλων κομμάτων και στον εγκλωβισμό δυνάμεων, πότε με την "εσωκομματική αντιπολίτευση" του ΠΑΣΟΚ που "διαφωνούν για να συμφωνήσουν", πότε με τις "εναλλακτικές προτάσεις" του ΣΥΝ που δηλώνει ετοιμότητα ανά πάσα στιγμή να δώσει χείρα βοηθείας στο ΠΑΣΟΚ και πότε με τις αυταπάτες του ΔΗΚΚΙ που εγκλωβίζουν λαϊκές συνειδήσεις στο παρελθόν.

Ωφέλιμο για το λαϊκό κίνημα θα είναι το μεγαλύτερο ξεσκέπασμα των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, με συγκεκριμένες δράσεις σε κάθε χώρο, με μετωπική, αγωνιστική ταξική αντιπαράθεση, έτσι ώστε η εργατική τάξη να βάλει τη σφραγίδα της στις πολιτικές εξελίξεις και στη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης.