Σοβαρά λειτουργικά προβλήματα, που θα έχουν αντίκτυπο στη δημόσια υγεία, θα αντιμετωπίσουν τα Δημόσια Νοσοκομεία, εξαιτίας των αυθαίρετων περικοπών των προϋπολογισμών τους, καθώς και των προτάσεων για εγκρίσεις, που είχαν υποβάλει το καλοκαίρι οι διοικήσεις τους στο υπουργείο Υγείας - Πρόνοιας. Ηδη, 17 Νοσοκομεία, εκ των οποίων τα δύο είναι στο Λεκανοπέδιο Αττικής, ζητούν τη χορήγηση συμπληρωματικών πιστώσεων για δαπάνες μισθοδοσίας. Το συνολικό ποσό που απαιτείται για την καλή λειτουργία των 17 Νοσοκομείων, μέχρι τις 31.12.1998, είναι περίπου 13,7 δισ. δραχμές.

Μάλιστα, ο πρώην υπουργός Υγείας Κ. Γείτονας είχε ενημερώσει τον υφυπουργό Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκη στις 30.9.1998, με έγγραφο που είχε την ένδειξη "εξαιρετικά επείγον". Σημειώνεται ότι στο έγγραφο που απέστειλε ο πρώην υπουργός Υγείας στον Ν. Χριστοδουλάκη αναφέρονται 16 από τα 17 Νοσοκομεία και οι απαιτούμενες πιστώσεις ανέρχονται στο ποσό των 12,5 δισ. δραχμών. Το 17ο Νοσοκομείο είναι αυτό της Καβάλας. Η διοίκησή του, στις 23.10.1998, έστειλε επιστολή στη Διεύθυνση Υγείας του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Καβάλας, στην οποία αναφέρει πως χρειάζεται πρόσθετη επιχορήγηση 1,18 δισ. δρχ. μέχρι το τέλος του 1998. Η πρόσθετη αυτή δαπάνη αναλύεται ως εξής: Για τις εφημερίες 700 εκατ. δραχμές (διαφορές αναδρομικών από 1.1.1998 μέχρι 30.7.1998 και πληρωμή τους από 1.8.1998). Για τις εγκεκριμένες υπερωρίες λοιπού προσωπικού 265 εκατ. δραχμές. Για τα νυχτερινά και εξαιρέσιμα του λοιπού προσωπικού 75 εκατ. δραχμές και για τη συμπλήρωση της τακτικής μισθοδοσίας 140 εκατ. δραχμές.

Οπως φαίνεται απ' το έγγραφο του Νοσοκομείου Καβάλας, το μεγαλύτερο μέρος της πρόσθετης επιχορήγησης (ποσοστό 59,3%) χρειάζεται για τις εφημερίες των γιατρών. Στον πίνακα φαίνεται ότι η μεγάλη πλειοψηφία που αιτούνται πρόσθετη επιχορήγηση ανήκουν στη Β Ζώνη - στην οποία ανήκουν 48 περιφερειακά και νομαρχιακά νοσοκομεία.

Φαίνεται δηλαδή πως το μεγάλο έλλειμμα δημιουργήθηκε με τις περικοπές στις εφημερίες και αυτό θα γίνει πιο έντονο προς το τέλος του έτους. (Υπενθυμίζουμε ότι στα νοσοκομεία της Β Ζώνης υπηρετούν 4.740 γιατροί και η δαπάνη για τις εφημερίες που εγκρίθηκε στις 16.7.1998 με την κοινή υπουργική απόφαση των Χριστοδουλάκη - Γείτονα ήταν 19,5 δισ. δραχμές, ενώ υπήρχε η πρόβλεψη ότι "θα καλυφθεί απ' τις υπάρχουσες πιστώσεις κάθε νοσοκομείου").

Στο μέσο του καλοκαιριού η κυβέρνηση επέμενε στη λογική των περικοπών - όπως εκφράστηκε μέσω των εφημεριών. Στο έγγραφό του προς τον Ν. Χριστοδουλάκη στις 30.9.1998 ο Κ. Γείτονας αναγκάστηκε να παραδεχτεί: "Εχουν περιέλθει στην υπηρεσία μας αιτήματα διαφόρων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων, με τα οποία επισημαίνεται ότι δεν επιχορηγούνται με τις αναγκαίες πιστώσεις για την έγκαιρη καταβολή της μισθοδοσίας του προσωπικού τους. Είναι ευνόητο - συνεχίζει στο έγγραφο - ότι δημιουργούνται προβλήματα στη λειτουργία των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων, διότι κονδύλια, που προέρχονται από ίδια έσοδα, διατίθενται εκ των πραγμάτων για την κάλυψη της μισθοδοσίας του προσωπικού, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση εξόφλησης των προμηθευτών, με τις γνωστές συνέπειες". Το έγγραφο του πρώην υπουργού Υγείας καταλήγει: "Κατόπιν των ανωτέρω παρακαλούμε να μεριμνήσετε για την ενίσχυση, κατά περίπτωση, των εγγεγραμμένων πιστώσεων των προϋπολογισμών των Περιφερειών, σύμφωνα με την καθορισθείσα διαδικασία ώστε να αντιμετωπιστούν άμεσα οι υπηρεσιακές ανάγκες των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων για το τρέχον οικονομικό έτος".

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), Στ. Κουτσουμπέλη,οι διοικήσεις των 17 Νοσοκομείων έχουν ζητήσει χρηματοδότηση τέτοια, που να καλύπτει, μέχρι το τέλος του χρόνου, τη μισθοδοσία των εργαζομένων (συμπεριλαμβανομένου και του Δώρου Χριστουγέννων), αλλά και τις πρόσθετες αμοιβές τους (σ.σ. υπερωριακή εργασία, νυχτερινά, εξαιρέσιμα και αργίες, το μισθολόγιο των γιατρών κλπ). Ο Στ. Κουτσουμπέλης επισημαίνει ότι τα Νοσοκομεία πρέπει να επιχορηγούνται όχι μόνο για τις ανελαστικές τους δαπάνες, αλλά και για ένα μεγάλο μέρος των λειτουργικών δαπανών τους, καθώς τα νοσήλια που εισπράττουν απ' τα ασφαλιστικά ταμεία είναι ελάχιστα. "Στον τομέα των λειτουργικών δαπανών, συνεχίζει, το πρόβλημα δεν είναι τόσο εμφανές, όπως συμβαίνει με τη μισθοδοσία. Ωστόσο τα χρέη των Νοσοκομείων έχουν αναπαραχθεί, μετά τη νομοθετική ρύθμιση που έγινε το Γενάρη του 1997, κι έχουν φτάσει τα 70 δισ. δραχμές. Το γεγονός αυτό δεν μπορεί να μεταφραστεί μόνο ως κακή διοίκηση των Νοσοκομείων".