Η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη - λόγω της πολιτικής που ακολουθεί - να επαναλαμβάνει τον εαυτό της. Κάθε φορά που κοινωνικά στρώματα εξεγείρονται για να αποτινάξουν τα δεινά που τους προξενεί η κυβερνητική πολιτική, τα επιτελεία του Μεγάρου Μαξίμου έχουν μια μόνιμη εξήγηση: "Είναι υποκινούμενοι!". "Υποκινούμενοι", λοιπόν, είναι οι αγρότες, "υποκινούμενοι" οι ναυτεργάτες, "υποκινούμενοι" οι εκπαιδευτικοί, "υποκινούμενοι" οι εργαζόμενοι στην Ιονική κ.α., "υποκινούμενοι", εσχάτως, και οι μαθητές και οι φοιτητές και οι καθηγητές τους, που αντιδρούν στην ψευδεπίγραφη "εκπαιδευτική μεταρρύθμιση". Φυσικά, εκτός από "υποκινούμενους", υπάρχει και ο συνήθης "υποκινητής". Πρόκειται για το ΚΚΕ και το "Ριζοσπάστη"! Ετσι ισχυρίστηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο ο κ. Αρσένης, για να τεκμηριώσει την ύπαρξη "έξωθεν δακτύλου", που προκαλεί την αναταραχή στην Παιδεία. Το φαιδρόν, δε, του πράγματος δεν απεφεύχθη να γίνει πασιφανές, μόλις ο κ. Αρσένης προσέθεσε στους "υποκινητές" και την εφημερίδα "Καθημερινή"...

Ο "αστυνομικός" τρόπος, με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον αναβρασμό που προκαλεί η πολιτική της στο χώρο της Παιδείας, προδίδει και τις μελλοντικές της διαθέσεις. Ας σημειωθεί πως, τη στιγμή που το Υπουργικό Συμβούλιο αποφαινόταν ότι οι εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις είναι "υποκινούμενες", ταυτόχρονα, προχωρούσε στην έγκριση του προϋπολογισμού για το 1999. Το ποσοστό των δαπανών για την Παιδεία, στο πλαίσιο του προϋπολογισμού για το νέο έτος, μόλις και μετά βίας ξεπερνά το 7,5% - δεκαετίες μετά το παλλαϊκό αίτημα για παραχώρηση του 15% για την Παιδεία! Ουδείς υπουργός, μηδέ του πρωθυπουργού εξαιρουμένου, αναγνώρισε στο σημείο αυτό ...ψήγματα υποκίνησης των εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων. Ομοίως, η κυβέρνηση δε θεωρεί άξιο λόγου, ώστε να βγουν στους δρόμους οι μαθητές, το γεγονός ότι, με την πολιτική της, τους στέλνει κατά κύματα στα φροντιστήρια και στους ιδιώτες - εμπόρους της γνώσης. Δημόσια και πραγματικά δωρεάν παιδεία, ζητά η νεολαία - είστε "υποκινούμενοι" των φροντιστηριούχων, τους απαντά η κυβέρνηση! Για την κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας, η βαθμοθηρία και το "εξεταστικό σύνδρομο", που προκαλεί η πολιτική της, δεν αρκεί για να ξεσηκωθούν οι μαθητές. Υποστηρίζει ότι η έλλειψη βιβλίων, η έλλειψη αιθουσών, το τσουβάλιασμα 30 και 35 μαθητών μέσα σε μια τάξη, τα "κενά" σε καθηγητές, η ολοένα και υποβαθμιζόμενη ποιότητα σπουδών, η όρθωση υψηλότερων ταξικών φραγμών στην αναζήτηση της γνώσης, η μετατροπή των διδασκόμενων σε φτηνούς "απασχολήσιμους" σκλάβους, κατά τα πρότυπα της "Λευκής Βίβλου", όλα αυτά και άλλα τόσα, δεν είναι ικανά να κινητοποιήσουν τους εμπλεκόμενους στο χώρο της Παιδείας! Αυτή η θέση της κυβέρνησης, ότι "όλα βαίνουν καλώς", σε συνδυασμό με τα περί "υποκινητών" βεβαιώνουν το εξής: Η ακολουθούμενη από μέρους της πολιτική θα συνεχίσει να εφαρμόζεται κατά γράμμα. Και αυτός είναι ο μέγας υποκινητής εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων.

Σε ό,τι, δε, αφορά τη γνώριμη τακτική ποινικοποίησης της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, που "σερβίρεται" ανέκαθεν με "ορντέβρ" την περισσότερο ή λιγότερο συγκαλυμμένη ροπή της κυβέρνησης στην "κομμουνιστοφαγία", καμία αμφιβολία ότι και αυτή θα συνεχιστεί. Ομως, το καλύτερο που έχει να κάνει η κυβέρνηση είναι να συμβιβαστεί με το πρόβλημά της. Και το πρόβλημά της είναι ότι το ΚΚΕ υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει, πιο δυνατά και πιο αποφασιστικά, στην όχθη των συμφερόντων όλων των αγωνιζομένων. Ας συμβιβαστεί η κυβέρνηση με την ιδέα ότι το ΚΚΕ στέκεται στο πλευρό και μπροστάρης όσων αντιπαλεύουν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική (και) στην Παιδεία, με πολύ συγκεκριμένο στόχο: Την ανατροπή αυτής της πολιτικής.