Η απάντηση του πρωθυπουργού στην επιστολή που του απέστειλε την περασμένη βδομάδα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, όπου διατυπώθηκε η θέση του Κόμματος για την ανάγκη πλατιάς ενημέρωσης του ελληνικού λαού, εντός και εκτός Βουλής, και διεξαγωγής δημοψηφίσματος, σχετικά με το θέμα της έγκρισης της Συνθήκης του Αμστερνταμ, ήρθε να επιβεβαιώσει ότι ο αστικός πολιτικός κόσμος έχει αποφασίσει να τραβήξει μέχρι τέλους τον αντιλαϊκό "μονόδρομο", χωρίς να τηρεί ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα, από άποψης μεθόδευσης, που δεν είναι άσχετη με την ουσία. Ο κ. Σημίτης στην απαντητική του επιστολή ακολουθεί διττή τακτική: Αφ' ενός, καταφεύγει σε πλήθος αοριστιών και προδίδει την αδυναμία της κυβέρνησης να παρουσιάσει έστω και ένα επιχείρημα για να δικαιολογήσει τις αρνήσεις της απέναντι σε όσα έθεσε η Αλέκα Παπαρήγα. Αφ' ετέρου, ο πρωθυπουργός φροντίζει να είναι συγκεκριμένος σε ένα και μοναδικό σημείο. Στο σημείο όπου, με ρητό και κατηγορηματικό τρόπο, δηλώνει την αντίθεσή του σε κάθε σκέψη για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Δεν είναι τυχαίο ότι στο σημείο αυτό και μόνο επέλεξε να εμφανιστεί σαφής ο κ. Σημίτης. Εδώ το "όχι" πρέπει να ακούγεται με διαύγεια. Αυτός είναι και ο λόγος που ο κ. Σημίτης επέλεξε να απαντήσει "όχι" στο αίτημα για δημοψήφισμα, και δεν ακολούθησε τακτική ελιγμών. Από την άρνησή τους να δώσουν δικαίωμα λόγου στο λαό για το μέλλον του, μπορούν να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα τα λαϊκά στρώματα για το μέλλον που τους επιφυλάσσουν οι "φίλοι" της ΟΝΕ.

Τα υπόλοιπα σημεία της απάντησης του κ. Σημίτη είναι φανερό ότι "πάσχουν" από την ανασφάλεια μιας πολιτικής, που, όταν δεν μπορεί να πείσει, άλλοτε καταφεύγει σε τοποθετήσεις δίκην "θέσφατου" και άλλοτε σε περιφανείς αναλήθειες. Λέει, για παράδειγμα, ο πρωθυπουργός ότι στην περίπτωση της Συνθήκης του Αμστερνταμ "θα υπάρχει, όπως και άλλοτε, πλατιά ενημέρωση του ελληνικού λαού"! "Οπως και άλλοτε"... Μα, είναι γνωστό τι έγινε κι "άλλοτε", όταν με "πραξικοπηματικό" τρόπο οι πολύχρωμοι θιασώτες της ΟΝΕ αλυσόδεσαν τη χώρα και με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, και με τη "Λευκή Βίβλο", και με τη Συνθήκη Σένγκεν. Αυτή είναι η "εγγύηση" που παρέχει ο κ. Σημίτης και τώρα. Το αποδεικνύει η παντελής έλλειψη κάθε αναφοράς ή δέσμευσης από μέρους του για τη λήψη στοιχειωδών μέτρων ενημέρωσης του λαού. Ούτε το αν η συζήτηση με αντικείμενο την έγκριση της Συνθήκης θα γίνει σε επίπεδο Ολομέλειας της Βουλής ή αν το θέμα θα καταχωνιαστεί σε κάποιες κλειστές κοινοβουλευτικές επιτροπές, δεν ξεκαθαρίζει ο πρωθυπουργός!

Παράλληλα, ο κ. Σημίτης υποστηρίζει ότι "το θέμα - της Συνθήκης και της έγκρισής της - έχει επανειλημμένα κριθεί στο παρελθόν"! Πότε ρωτήθηκε ο ελληνικός λαός για όσα εξυφαίνονται στις Βρυξέλλες; Ομως, ο κ. Σημίτης δεν αποφεύγει στην επιστολή του την εξύμνηση της ΕΕ. "Η Συνθήκη του Αμστερνταμ αποτελεί - υποστηρίζει - ένα ακόμη βήμα για την ενίσχυση του ρόλου της Ελλάδας και τη διαφύλαξη των εθνικών μας συμφερόντων, για τη διεύρυνση της δημοκρατίας, για την ασφάλεια του πολίτη, για την κοινωνία των πολιτών"! Αν θεωρεί ότι η άποψή του μπορεί να κατέβει από το "θρόνο του αξιώματος" για να κριθεί και να κερδίσει, γιατί δε ζητά την ψήφο του λαού; Κάτι θα φοβάται ο κ. πρωθυπουργός...