Σε 43 μέρες, την 1η Γενάρη 1999 το ΕΥΡΩ θα είναι πραγματικότητα, την ίδια μέρα θα αρχίζει επισήμως το τρίτο στάδιο της ΟΝΕ και θα ξεκινήσει τις λειτουργίες της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).Από την ημέρα εκείνη αρχίζει και τυπικά η διχοτόμηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης στα κράτη που θα είναι "εντός" και σ' αυτά που θα μείνουν "εκτός" της ζώνης του ΕΥΡΩ.

Στην αρχή το ΕΥΡΩ θα χρησιμοποιείται ως μονάδα υπολογισμού αξίας, δε θα κυκλοφορεί δηλαδή σε χαρτονομίσματα και κέρματα. Οι μόνοι που θα διαπιστώσουν κάποια διαφορά θα είναι όσοι επενδύουν σε χρηματιστηριακούς τίτλους και οι κάτοχοι μετοχών, αφού από την Πρωτοχρονιά του '99 οι χρηματαγορές θα αρχίσουν να λειτουργούν με βάση το ΕΥΡΩ. Υπάρχει πιθανότητα επιπτώσεις να παρουσιαστούν και για τους εργαζόμενους μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων, οι οποίες θα καταρτίζουν τη μισθοδοσία τους σε ΕΥΡΩ, οπότε οι εργαζόμενοι θα πρέπει να υπολογίζουν την ισοτιμία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος με το εθνικό τους νόμισμα για να ξέρουν τι θα πάρουν στο χέρι.

Αν και έχουν μείνει ελάχιστες μέρες μέχρι την 1η Γενάρη 1999, στην Ευρωπαϊκή Ενωση επικρατεί ασάφεια σχετικά με τη συναλλαγματική ισοτιμία του ΕΥΡΩ και των νομισμάτων των κρατών που θα είναι "εντός". Για παράδειγμα, θα μπορούσε να επιλεγεί μια από τις ακόλουθες μεθόδους μετατροπής:

• Η τιμή της αγοράς που ισχύει την προηγούμενη του καθορισμού της συναλλαγματικής ισοτιμίας.
• Ο μέσος όρος των τιμών κατά τους τελευταίους 6 ή 12 μήνες.
• Η κεντρική συναλλαγματική ισοτιμία του ισχύοντος νομισματικού συστήματος.

Αποφάσεις σχετικές με το θέμα αυτό θα λάβει η Σύνοδος Κορυφής, που θα γίνει το Δεκέμβρη στη Βιέννη.

Το μεταβατικό στάδιο θα διαρκέσει από 1/1/1999 έως 31/12/2001. Στο διάστημα αυτό η χρήση του ΕΥΡΩ δε θα επιβάλλεται, αλλά ούτε θα απαγορεύεται. Θα είναι δηλαδή ένα διάστημα προσαρμογής των κρατών, των τραπεζών, των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων.

Την 1η του Γενάρη 2002 θα αρχίσει να κυκλοφορεί με τη μορφή χαρτονομισμάτων και κερμάτων. Από την ημέρα εκείνη στις χώρες που θα είναι "εντός της ζώνης της ΟΝΕ" το ΕΥΡΩ θα χρησιμοποιείται ως μέσο ανταλλαγής και πληρωμής. Μέχρι την Κυριακή 30 Ιουνίου 2002 θα συνυπάρχουν το ΕΥΡΩ και τα εθνικά νομίσματα, τα οποία όμως θα αποσύρονται σταδιακά. Την 1η Ιουλίου 2002 θα είναι το μόνο νόμισμα που θα κυκλοφορεί σ' αυτές τις χώρες.

Από τις 15 χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα ενταχθούν στη "ζώνη της ΟΝΕ" οι έντεκα. Τέσσερις θα μείνουν "εκτός". Αυτές είναι οι: Βρετανία, Σουηδία, Δανία και Ελλάδα.Οι τρεις πρώτες έχουν αυτοεξαιρεθεί, δηλαδή ενώ μπορούν, δε θέλουν να πάρουν μέρος για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία. Εχουν δηλώσει ότι θα επανεξετάσουν τη θέση τους στο άμεσο μέλλον. Μόνο η Ελλάδα, δηλαδή η κυβέρνηση, ενώ θέλει, δεν μπορεί να ενταχθεί στη "ζώνη της ΟΝΕ", αφού δεν εκπληρώνει κανένα δείκτη του Μάαστριχτ.

Οι χώρες αυτές δε θα αντιπροσωπεύονται στη διοίκηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία θα αποφασίζει εν λευκώ για όλα τα θέματα νομισματικής και πιστωτικής πολιτικής. Επίσης δε θα έχουν το δικαίωμα ψήφου στα Συμβούλια των Υπουργών Οικονομίας (ΕΚΟΦΙΝ), όταν συζητούνται θέματα νομισματικής πολιτικής και το κοινό νόμισμα.