Στη μετατροπή και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (ΝΑ) σε φορομπηχτικό μηχανισμό στρέφει, συστηματικά, τις προσπάθειές της η κυβέρνηση. Κατά το πρότυπο της πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης, φροντίζει να χρηματοδοτεί το θεσμό με ελάχιστα κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τον αντιμετωπίζει σαν άλλο ένα διοικητικό μηχανισμό, "ταγμένο" στην πορεία προς την ΟΝΕ. Και βασίζεται σε αιρετούς προσκείμενους σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, που δεν αντιδρούν στην οικονομική ασφυξία. Που δε διεκδικούν κονδύλια, τα οποία κατέβαλαν οι φορολογούμενοι, μέσω της άμεσης φορολογίας, για να αποδοθούν στη ΝΑ, ώστε αυτή να προσφέρει έργα και υπηρεσίες. Που έχουν αποδεχτεί τις κατευθύνσεις των Βρυξελλών για παραπέρα φορολόγηση από την Αυτοδιοίκηση και παροχή υπηρεσιών της επί πρόσθετη πληρωμή.

Οι κατευθύνσεις αυτές εξυπηρετούνται και από το νομοσχέδιο που καθορίζει τους πόρους της ΝΑ και που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή, την προηγούμενη βδομάδα. Νομοσχέδιο που επιτείνει την οικονομική μιζέρια του θεσμού. Που προσδιορίζει τα όρια των δαπανών τους, "ώστε να είναι συμβατά με τις γενικότερες μακροοικονομικές και δημοσιονομικές εξελίξεις" - όπως σημειώνεται στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου. Δηλαδή, που προσδιορίζει το ανώτατο όριο των εξόδων των ΝΑ, οι οποίες χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Και αυτό γιατί οι προϋπολογισμοί, που θα συντάξουν για πρώτη φορά το επόμενο οικονομικό έτος, ελέγχονται από τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών και ανάλογα εγκρίνονται ή όχι. Ετσι, αν κάποιοι προϋπολογισμοί δε συμβαδίζουν με την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική για περικοπή κοινωνικών δαπανών, θα επιστρέφονται προς "διόρθωση". Αν οι νομαρχιακοί προϋπολογισμοί έχουν έξοδα παραπάνω από τα κονδύλια που θα λαμβάνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό και δεν εμφανίζουν άλλες πηγές κάλυψής τους, δε θα εγκρίνονται. Ακόμα και αν τα έξοδα αυτά αφορούν έργα προτεραιότητας για τους δημότες.

Επιπλέον, αποδεικνύεται από αυτόν τον "έλεγχο" το πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τη ΝΑ. Δηλαδή, ως διοικητικό μηχανισμό προώθησης των επιλογών της ίδιας και των Ευρωπαίων εταίρων και όχι ως αυτοδιοικητικό θεσμό, που λαμβάνοντας υπόψη τις λαϊκές ανάγκες θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί προγράμματα.

Και είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο υπουργός Εσωτερικών Αλ. Παπαδόπουλος,δημοσιοποιώντας το περιεχόμενο του νομοσχεδίου τον Ιούλη, έκανε σαφές πως κυβερνητικός στόχος είναι η προσαρμογή της λειτουργίας του θεσμού στη δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης. Είχε καλέσει, μάλιστα, τους αιρετούς να αναλάβουν μερίδιο ευθύνης στην παραπάνω προσπάθεια. Να συμπράξουν δηλαδή στην καταρράκωση τόσο της δευτεροβάθμιας, όσο και της πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Να σημειωθεί και πως η δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης καθορίζεται με ένα και μοναδικό γνώμονα: Την πορεία της χώρας προς την ΟΝΕ. Ανεξάρτητα από τα δυσάρεστα αποτελέσματα που και η πορεία και η ίδια η ΟΝΕ φέρνει στους εργαζομένους. Και αν οι Βρυξέλλες επιβάλλουν τις περικοπές στην οικονομική ενίσχυση της ΝΑ, έτσι θα γίνει. Αν επιβάλλουν την πρόσθετη φορολόγηση των δημοτών και από τις νομαρχίες, αυτό θα προωθήσουν. Αν σχεδιάζουν ένα μέλλον για τη χώρα πέρα και μακριά από τις ανάγκες των ανθρώπων της και σύμφωνο με τις ανάγκες των πολυεθνικών, αυτό θα εκβιάσουν. Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει δώσει εδώ και χρόνια την οδηγία 92/50 για προώθηση της πρόσθετης φορολόγησης και των ιδιωτικοποιήσεων και από την Αυτοδιοίκηση και οι εγχώριοι υποστηρικτές τους θα διαμορφώσουν και θα στηρίξουν το ανάλογο νομικό πλαίσιο, προκειμένου να επιτύχουν τους "στόχους" της Σύγκλισης. Και στην προσπάθεια αυτή κυβερνώντες και εταίροι θέλουν όχι σύμμαχο, αλλά υφιστάμενο και διεκπεραιωτή τη ΝΑ.

Σε αυτό το πλαίσιο, το νομοσχέδιο "κατοχυρώνει" την επιβολή πρόσθετων φόρων και τελών για κάθε έργο που αναπτύσσεται στην περιοχή της κάθε Νομαρχίας. Μάλιστα, στη σχετική εισηγητική έκθεση, ουσιαστικά παροτρύνει τα Νομαρχιακά Συμβούλια να αυξήσουν τις δαπάνες που "χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από πόρους της ΝΑ και που προέρχονται από ανταποδοτικά τέλη".Αυτό σημαίνει πως αν κάποιος νομάρχης θέλει να κάνει έργο και δεν επαρκούν τα ελάχιστα κονδύλια που παίρνει από την κεντρική διοίκηση, με τις ευλογίες της κυβέρνησης μπορεί να προχωρήσει στην επιβολή τελών, προκειμένου να εξασφαλίσει τα απαιτούμενα κονδύλια.

Αυτή η "λογική" δεν είναι άγνωστη σε πολλούς νομάρχες - κάποιοι αποτέλεσαν τους πιλότους για να ακολουθήσουν... "άξιοι" συνεχιστές. Οπως δεν είναι άγνωστη και στους εργαζόμενους της χώρας.

Τους εργαζόμενους που καταβάλλουν κάθε χρόνο φόρους, ένα ποσοστό των οποίων αφορά τη ΝΑ. Ποσοστό που πρέπει να της αποδίδεται από την κυβέρνηση, προκειμένου να παίξει τον κοινωνικό και αναπτυξιακό της ρόλο, επιστρέφοντας στους φορολογούμενους έργα και υπηρεσίες, εφόσον οι ίδιοι έχουν ήδη πληρώσει για αυτά. Τους εργαζόμενους που καλούνται να πληρώσουν δυο φορές για μια υπηρεσία. Μια στην κυβέρνηση, που παρακρατά αυτά τα χρήματα και άλλη μια στη νομαρχία, που δεν της έχουν αποδοθεί και η ίδια δεν τα διεκδικεί.