Αυτό που προβληματίζει την κυβέρνηση και το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας μας είναι η δυναμική που φέρνουν οι αγώνες της νεολαίας και οι προοπτικές που ανοίγουν. Εκείνο που τους ανησυχεί είναι ο προσανατολισμός τους και οι ανακατατάξεις που μπορούν να δημιουργηθούν σε κοινωνικό επίπεδο. Οι κινητοποιήσεις που ζούμε φέρνουν μια σειρά χαρακτηριστικά που δε βολεύουν την πορεία σύγκλισης και την προοπτική της ΟΝΕ.

Οι μαθητές δε ζητάνε απλά κάποιες επιμέρους αλλαγές στην εκπαίδευση και στην υλοποίηση του 2525/97. Ζητάνε συνολικά την απόσυρσή του. Εναντιώνονται στην προοπτική της πρόωρης "απόσυρσης" από το εκπαιδευτικό σύστημα και της στροφής προς την κατάρτιση, κάτι που είναι κυρίαρχη επιλογή της "Λευκής Βίβλου". Εναντιώνονται σε ένα απάνθρωπο σύστημα πιστοποίησης ικανοτήτων, κάτι που είναι κυρίαρχη επιλογή της πολιτικής της "ελεύθερης διακίνησης εργατικού δυναμικού" στα πλαίσια της ΟΝΕ. Εναντιώνονται στο μαραθώνιο παραπαιδείας και στην κυριαρχία της ιδιωτικής εκπαίδευσης, στην ένταση των ταξικών φραγμών και στην παιδεία του χρήματος. Εναντιώνονται στην ουσιαστική κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Εναντιώνονται στην προοπτική της ανεργίας και της ανασφάλειας, στην προοπτική της ελαστικής και χωρίς δικαιώματα εργασίας.

Οι μαθητικές κινητοποιήσεις δεν είναι "αυθόρμητα ξεσπάσματα". Δεν ήρθαν από το πουθενά. Ακολούθησαν τις περσινές μεγάλες κινητοποιήσεις με κορυφαία την κινητοποίηση στις 12/2/98. Στηρίζονται στην καλή οργάνωση του μαθητικού κινήματος. Στις συντονιστικές επιτροπές σε κάθε δήμο της χώρας που συναντιούνται στο Συντονιστικό Αγώνα των Σχολείων της Αθήνας και στον πανελλαδικό συντονισμό. Αυτή η οργάνωση δίνει στους μαθητές τη δυνατότητα να δρουν αποτελεσματικά και να συσπειρώνουν τη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών. Γύρω από τις μαθητικές κινητοποιήσεις δυναμώνει ο συντονισμός ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων για τα ζητήματα της παιδείας. Χτίζεται το Μέτωπο της Παιδείας, το οποίο μπορεί να φέρει ανακατατάξεις συνολικότερα στη συνείδηση των εργαζομένων.

Οι νεολαιίστικες κινητοποιήσεις είναι συνεπώς ο "εχθρός" που πρέπει να αντιμετωπιστεί γρήγορα, πριν φουντώσουν οι αγροτικές κινητοποιήσεις, πριν φουντώσει απεργιακό κλίμα στη χώρα. Εχει συνεπώς ενδιαφέρον να δούμε ορισμένες από τις μορφές που θα ακολουθηθούν για την αντιμετώπισή τους, εκτός από τις "κλασικές", τρομοκρατία, εισαγγελείς, προβοκάτσιες κλπ.:

Ηδη οι πρώτες προσπάθειες "συκοφάντησης" των αγώνων: Τι σόι αγωνιστές είναι αυτοί που ζητάνε την κατάργηση της επετηρίδας και δίνουν συνεντεύξεις Τύπου από τα γραφεία του Συνδικάτου Οικοδόμων; Ενίσταται η "υποκινήτρια" "Καθημερινή". Οι φοιτητές είναι συντεχνία, γιατί δε θέλουν να μπει ο κοσμάκης στα πανεπιστήμια, γράφει με άλλα λόγια ο Βοκκάκιος στο "Βήμα"... Και σίγουρα όσο οι αγώνες στους χώρους της παιδείας θα κορυφώνονται, τόσο η συκοφάντησή τους θα κορυφώνεται και αυτή.

Ταυτόχρονα η προσπάθεια προσανατολισμού των αγώνων σε δευτερεύοντα και ακίνδυνα σχετικά αιτήματα εκφράζεται με μια επιλεκτική κριτική που γίνεται από μερίδα του Τύπου για την προχειρότητα της αντιμεταρρύθμισης και για τις (ομολογουμένως τεράστιες) ελλείψεις που υπάρχουν στα σχολεία. Ετσι, μόνο τυχαία δεν είναι η προβολή των μαθητικών αγώνων της Γαλλίας και ιδιαίτερα των αιτημάτων τους: Περισσότερες προσλήψεις καθηγητών, περισσότερες αίθουσες, εκσυγχρονισμός της υποδομής, αλλαγή των σχολικών βιβλίων. Προφανές το μήνυμα προς τους μαθητές: Σταματήστε να ζητάτε απόσυρση του νόμου και αρκεστείτε σε κάτι πιο εφικτό.

Προσπάθεια δημιουργίας αντι-συντονιστικού στη Θεσσαλονίκη, η οποία έφερε για μια στιγμή το αποτέλεσμα της ύπαρξης δύο μαθητικών κινητοποιήσεων στις 12/11. Η προσπάθεια αυτή έπεσε στο κενό, καθώς οι διασπαστές απομονώθηκαν από τα σχολεία και στις 26/11 πραγματοποιήθηκε μία και μόνο μία συγκέντρωση, η οποία μάλιστα ήταν μεγάλη σε όγκο και παλμό.

Προσπάθεια διάσπασης της μεγάλης πορείας στην Αθήνα στις 26/11, όταν το πανό των "φοιτητών του Πολυτεχνείου" όπου "συστεγάζονταν" τα ΕΑΑΚ, προσπάθησε να παρασύρει την πορεία προς τη Μητροπόλεως και όχι προς Φιλελλήνων - Βουλή, όπως κινήθηκε η κορυφή της. Το μικρόβιο της διάσπασης δε βρήκε φυσικά αποδέκτες, καθώς όλα τα μπλοκ που ακολουθούσαν συνέχισαν κανονικά την πορεία.

Η προσπάθεια διάσπασης του μαθητικού κινήματος κορυφώθηκε (προς το παρόν) το περασμένο Σάββατο. Πραγματοποιήθηκε στις 28/11 παραμάζωξη στο Πολυτεχνείο, από όλες τις ομάδες του χώρου της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, όπου συμμετείχαν ακόμα και στοιχεία που είχαν πάρει μέρος στην ΕΚΟΦίτικη επίθεση ενάντια στις Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων της Νομικής. Σε αυτή την παραμάζωξη, αν και συμμετείχαν 15 όλοι κι όλοι μαθητές, αποφασίστηκε η καταγγελία του Συντονιστικού των σχολείων της Αθήνας ως "καπέλο" της ΚΝΕ και η δημιουργία αντι-συντονιστικού, το οποίο καλεί σε κινητοποίηση στις 3/12. Σε αυτή τη διασπαστική προσπάθεια δε θα άξιζε καν να αναφερθούμε, καθώς δεν εκφράζει πρακτικά κανέναν, αν δεν αξιοποιούνταν από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση, προκειμένου από τη μία να σπαρθούν συγχύσεις στους μαθητές και από την άλλη να προχωρήσει στην πράξη η λογική της διάσπασης και να αποδυναμωθεί το μαθητικό κίνημα.

Η διασπαστική κίνηση δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα καπέλο των αριστερίστικων και τυχοδιωκτικών ομάδων, που προφανέστατα βολεύει την κυβέρνηση και κανέναν άλλο. Η "αμεσοδημοκρατία" και η "αυτονομία" τους έφτασε στο απόγειό της, δείχνοντας έμπρακτα δείγματα για το πώς την εννοούν, πλαστογραφώντας αποφάσεις γενικών συνελεύσεων φοιτητικών συλλόγων. Ο Σύλλογος Φοιτητών Παντείου όχι μόνο δε συμμετείχε στην παραμάζωξη, αλλά η ενέργεια αυτή καταγγέλθηκε στη Συντονιστική Επιτροπή Παντείου και τα ΕΑΑΚ Παντείου ζήτησαν συγνώμη για τη χρησιμοποίηση της υπογραφής "Γενική Συνέλευση Παντείου" και μίλησαν για λάθος. Στη γενική συνέλευση του Πολιτικού της Νομικής δυστυχώς πλειοψήφησε το ψήφισμα της ΠΑΣΠ. Παρ' όλα αυτά τα ΕΑΑΚ του Πολιτικού "εκπροσώπησαν" το σύλλογο στην παραμάζωξη! Στους Μηχανολόγους Μηχανικούς του ΕΜΠ έχει να γίνει γενική συνέλευση τρεις βδομάδες. Παρ' όλα αυτά τα ΕΑΑΚ της σχολής εκπροσώπησαν το σύλλογο στην παραμάζωξη! Και φυσικά οι 15 όλοι κι όλοι μαθητές, που ήταν παρόντες, σε καμία περίπτωση δεν εκπροσωπούν τους χιλιάδες μαθητές της Αθήνας, πολύ περισσότερο όταν υπάρχουν εκλεγμένα 15μελή, τοπικά συντονιστικά και όταν υπάρχει Συντονιστικό Αγώνα των Σχολείων της Αθήνας.

Τέλος, για το "καπέλο" της ΚΝΕ στο Συντονιστικό των σχολείων Αθήνας, ας κάνουν τον κόπο να ρωτήσουν και κάποιο μαθητή. Στο Συντονιστικό συμμετέχουν εκπρόσωποι από 200 περίπου σχολεία της Αθήνας και φυσικά δεν είναι όλοι Κνίτες. Το Συντονιστικό Αγώνα των Σχολείων της Αθήνας στηρίζεται στα τοπικά συντονιστικά ανά δήμο, ακριβώς για να μην μπορεί κανένας διασπαστής να δράσει αποτελεσματικά. Το Συντονιστικό Αγώνα των Σχολείων της Αθήνας δε δημιουργήθηκε φέτος, λειτουργεί από πέρσι και έχει καταθέσει τη δική του πολύτιμη συμβολή στην ανάπτυξη του μαθητικού κινήματος. Τέλος, θέλει περισσό θράσος να καταγγέλλει κάποιος το Συντονιστικό που οργάνωσε τόσο τις μεγάλες περσινές κινητοποιήσεις, όσο και τις φετινές. Είναι δυνατόν να κινητοποιηθούν 15.000 μαθητές από ένα "καπέλο" της ΚΝΕ;

Π.