Τεχνητά και μεθοδευμένα είναι τα προβλήματα που επικαλείται η πολυεθνική DENISON στον Πρίνο και τα θέτει εκβιαστικά προκειμένου από τη μια να εξασφαλίσει ακόμη πιο ευνοϊκούς όρους από το ελληνικό δημόσιο και από την άλλη να μειώσει το προσωπικό και να καταστρατηγήσει κάθε κεκτημένο εργασιακό δικαίωμα.

Τα παραπάνω κατήγγειλαν χθες από κοινού σε συνέντευξη Τύπου, ο πρόεδρος του Σωματείου εργαζομένων στον Πρίνο Αθ. Δαμώκος και ο πρόεδρος της κλαδικής Ομοσπονδίας Γ. Πανωλιάσκος,παρουσία του προέδρου της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλου.Ανακοινώθηκε επίσης ότι οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων θα κλιμακωθούν με διαδήλωση αύριο στις 10 πμ στο υπουργείο Ανάπτυξης, καθώς και με αποκλεισμό του λιμανιού και του αεροδρομίου της Καβάλας.

Οπως είναι ήδη γνωστό, η DENISON που από το 1980 εκμεταλλεύεται το κοίτασμα του Πρίνου με μία καθ' όλα αποικιοκρατική σύμβαση, τζιράροντας όλα αυτά τα χρόνια πάνω από 2,5 δισ. δολάρια και αποθηκεύοντας κατά μέσο όρο 25 εκατ. δολάρια ετησίως κέρδη, αίφνης ενημέρωσε τους αρμόδιους ότι από 29/11/98 σταματάει τις εξορύξεις και ότι στις 8 του Δεκέμβρη καταγγέλλει τις συμβάσεις του συνόλου των εργαζομένων, με εξαίρεση 40 - 50 άτομα που κρίνονται απαραίτητα για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων. Οι λόγοι που πρόβαλε η πολυεθνική ήταν οι "αυξημένες λειτουργικές δαπάνες της εταιρίας" και η εξάντληση των υπαρχόντων κοιτασμάτων σε συνδυασμό με την κακή συγκυρία των χαμηλών τιμών αργού πετρελαίου.

Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, τα υπάρχοντα κοιτάσματα όντως φθίνουν, πλην όμως στην ευρύτερη περιοχή του κόλπου της Καβάλας και ειδικότερα στη γεώτρηση ΑΘΩΣ 1, υπάρχουν βεβαιωμένα κοιτάσματα ικανής και εκμεταλλεύσιμης ποσότητας, κάτι που το έχουν παραδεχτεί και οι εκπρόσωποι της εταιρίας. Η κοινοπραξία της DENISON αρνείται να προχωρήσει στην εκμετάλλευση τού εν λόγω κοιτάσματος και εξαντλώντας τις απαιτούμενες από τη σύμβαση γεωτρήσεις προς ανεύρεση κοιτάσματος, προτίμησε να είναι σε περιοχή άγονη για να είναι τυπικά εντάξει και να μπορεί να εκβιάσει.

Το τεχνητό του προβλήματος που η πολυεθνική κοινοπραξία παρουσιάζει, επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι ενώ η ίδια αποφασίζει την παύση της εκμετάλλευσης, δεν αποχωρεί οριστικά, αφού στόχος είναι η δέσμευση της περιοχής από την ίδια και η εκμετάλλευσή της όταν η διεθνής συγκυρία θα είναι καλύτερη.