Η εξαίρετου ανθρώπινου ήθους, μακρόχρονης και πολύπλευρης δημοσιογραφικής εμπειρίας, καλλιεργημένης και αισθαντικής πένας συνάδελφος Μαρία Καραβία,παρότι αποχώρησε από την ενεργό δημοσιογραφία, δεν επαναπαύεται στις πραγματικές "δάφνες" του δημοσιογραφικού της έργου, ιδιαίτερα για τον Πολιτισμό και τις Τέχνες. Αξιοποιεί το γνωστικό της πλούτο και την ερευνητική έφεση των δημοσιογράφων της παλιότερης γενιάς, γράφοντας. Η νέα συγγραφική κατάθεσή της, μέσω των εκδόσεων "Αγρα",τιτλοφορείται "Οδησσός. Η λησμονημένη πατρίδα" και δικαίως παρουσιάστηκε χτες μετ' επαίνων από τους καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών Αγγελο Δεληβοριά και Μιχάλη Μερακλή,καθώς και από τον διευθυντή της ΕΡΤ Κώστα Αλαβάνο,καθώς και με μέρος του αρχειακού υλικού του βιβλίου της "συνέθεσε" ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ για την "Οδησσό", το οποίο προβλήθηκε πριν δύο χρόνια από την ΕΤ-1. (Αποσπάσματα του ντοκιμαντέρ προβλήθηκαν και στη χτεσινή παρουσίαση του βιβλίου).

Η Μαρία Καραβία συνέλαβε την ιδέα να γράψει ένα βιβλίο για την Οδησσό, στη διάρκεια ενός μονοήμερου ταξιδιού, που είχαμε κάνει στην Οδησσό, στις 25 Μαρτίου του 1993, αρκετοί δημοσιογράφοι, για να παραστούμε στα εγκαίνια του αναπαλαιούμενου ακόμα τότε σπιτιού που στέγασε τη Φιλική Εταιρεία και το οποίο διέσωσε, αγοράζοντάς το, ο πατέρας του γνωστού ζωγράφου Γιώργου Φαρσακίδη.Η ιδέα της μπόρεσε να υλοποιηθεί όχι μόνο χάρη στην έρευνά της για την ίδρυση και εξέλιξη της Οδησσού, της τρίτης σε άνθηση πόλης της Ρωσίας, και τη συμβολή στην άνθησή της της ελληνικής παροικίας, αλλά και το φωτογραφικό, αρχειακό, βιβλιογραφικό και άλλο υλικό που της διέθεσαν οικογένειες παλιών Οδεσσιτών, συλλέκτες, επιστήμονες κ. ά. Ιδιαίτερης αξίας "υλικό" αποτέλεσαν οι φωτογραφίες της Μαίρης Παρασκευά,μιας άγνωστης, "πρωτοπόρου φωτογράφου, που κατέγραψε τη ζωή στα κτήματα της παλιάς Νότιας Ρωσίας και τη μυστηριακή φύση που τα περιέλαβε", όπως σημειώνει προλογικά στο βιβλίο της η συγγραφέας του.

Ο Α. Δεληβοριάς, αναλύοντας τις πολλές αρετές του βιβλίου και της πολυσύνθετης, αισθαντικής, καλαισθητικής, απολαυστικής γραφής της Μ. Καραβία, το χαρακτήρισε τελικά "ιστορικό ανάγνωσμα, με υποδόριες προεκτάσεις που συναντούν τη συνταρακτική επικαιρότητά μας, κινηματογραφικά ενσταντανέ, επική διάθεση και ποιητικές λοξοδρομήσεις". Ο Μ. Μερακλής το χαρακτήρισε βιβλίο "μεθ-ιστορίας και μυθ-ιστορίας για γεγονότα που έκοψαν στα δυο τον καιρό, όπως θα 'λεγε ο ποιητής". Μια "μυθολογία", που "με ευγένεια, ευαισθησία, παραμυθική συγκίνηση, συναρπαστικές φωτογραφίες αφηγείται την ιστορία της πόλης, την κοινωνική, εμπορική και πολιτιστική δράση της ελληνικής παροικίας".