- Η στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής από την ηγεσία της ΟΤΟΕ. Μια πολιτική, από την οποία η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, συνταξιούχων και φυσικά και οι τραπεζοϋπάλληλοι, συνεχώς χάνουν, ενώ το κεφάλαιο, οι τραπεζίτες και άλλοι συνεχώς κερδίζουν. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η "Λευκή Βίβλος", η ΟΝΕ είναι επιλογές που δεν έχουν ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας και πρέπει να απορριφθούν από κάθε εργαζόμενο. Η πλειοψηφία στην ΟΤΟΕ συμφώνησε, σιώπησε σ' αυτές τις επαίσχυντες επιλογές. - Οι συλλογικές συμβάσεις της ΟΤΟΕ, αλλά και οι επιχειρησιακές συμβάσεις των συλλόγων, κινήθηκαν στα πλαίσια της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης και όχι μόνο δεν επέφεραν καμία βελτίωση στο εισόδημα των τραπεζοϋπαλλήλων, αλλά, αντίθετα, σε συνυπολογισμό με τη φορολογική αφαίμαξη, μείωσαν παραπέρα το πραγματικό τους εισόδημα. Την ίδια στιγμή υπεγράφη προκλητική σύμβαση μόνο για τους αποσπασμένους συνδικαλιστές, με προνόμια στα επιδόματα και τις προαγωγές τους!

- Οι ιδιωτικοποιήσεις των τραπεζών και η αμέσως επόμενη κίνηση των τραπεζιτών, δηλαδή η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων με την κατάργηση οργανισμών - κανονισμών, μονιμότητας, συλλογικών συμβάσεων, ωραρίου κλπ (βλέπε τράπεζες Αθηνών, Μακεδονίας - Θράκης, Κρήτης) δείχνει πόσο επικίνδυνοι συνδικαλιστές είναι όλοι αυτοί που χρόνια τώρα έβαζαν πλάτη, σιωπούσαν, προπαγάνδιζαν ανοιχτά την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.

- Η κατεδάφιση των ασφαλιστικών κατακτήσεων, με τη συνεχιζόμενη εφαρμογή των φασιστικών (έτσι τους είχε αποκαλέσει η ΠΑΣΚΕ) αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ, η ληστεία των εισφορών στο εφάπαξ, συνοδεύεται σήμερα από τα μίνι και μάξι νέα ασφαλιστικά νομοσχέδια που σηματοδοτούν μείωση συντάξεων, επικουρικών, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, τζόγο στο Χρηματιστήριο με τα αποθεματικά των Ταμείων κλπ.

- Η "θεοποίηση" του κοινωνικού διαλόγου, που αρνείται κάθε οργάνωση αγώνα, που θέλει τους εργαζόμενους στη γωνία, η πλήρης απουσία - έστω και με ένα ψήφισμα - για τους αγώνες (αγροτών, ναυτεργατών, καθηγητών, μαθητών, υγειονομικών, Ιονικής κλπ), δείχνει την 180 μοιρών στροφή της ηγεσίας της ΟΤΟΕ, που σημαίνει απλά πλήρη συνθηκολόγηση με την κυβέρνηση και τους τραπεζίτες.

Οι προσεχείς αρχαιρεσίες λοιπόν είναι μια καλή ευκαιρία για τα μέλη και τους φίλους της ΕΣΑΚ να βγουν στα υποκαταστήματα, να προσπαθήσουν να αντιστρέψουν το συναινετικό κλίμα της ηγεσίας της ΟΤΟΕ, να προπαγανδίσουν τις θέσεις εκείνες που σε τελευταία ανάλυση εξυπηρετούν τους τραπεζοϋπαλλήλους και όχι μόνο. Η ενίσχυση των ψηφοδελτίων της ΕΣΑΚ θα 'ναι σίγουρα ένα ελπιδοφόρο μήνυμα και αυτό το μήνυμα το παίρνει σοβαρά υπόψη της η κάθε πλευρά, με διαφορετικά συναισθήματα, βγάζοντας όμως ενδιαφέροντα πολιτικά συμπεράσματα.

* Ο Γιάννης ΒΑΜΒΑΚΟΥΣΗΣ είναι μέλος του ΓΣ της ΟΤΟΕ