Ηταν η άσβηστη συλλογική μνήμη για τα πολύμορφα κι αμέτρητα - αμέτρητα κι όλα αποτρόπαια - εγκλήματα του γερμανικού φασισμού στον τόπο μας. Ηταν το γνήσια λαϊκό αίσθημα δικαίου. Ηταν το χρέος που θέτει σε κάθε κομμουνιστή το ασυμβίβαστο κατηγορώ του ΚΚΕ για τις κυβερνήσεις της εθνικής μειοδοσίας, με τελευταία αυτήν του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες επί πενήντα τέσσερα χρόνια, ερήμην και σε βάρος του λαού μας δίνουν απαλλαγή - δηλαδή συγχωροχάρτι - στη σημερινή Γερμανία της "νέας τάξης πραγμάτων" για τις εκατόμβες εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών, τα ολοκαυτώματα, τις ανείπωτες καταστροφές περιουσιών, και την καταλήστευση της πολιτιστικής κληρονομιάς μας από το φασισμό. Ηταν και το"δαιμόνιο" του παλιού δημοσιογράφου, το "δαιμόνιο" που μάχεται για την αλήθεια, που οδήγησε τον βουλευτή του ΚΚΕ Μήτσο Κωστόπουλο να ερευνήσει διεξοδικά πλήθος δημοσιογραφικές, ιστορικές, βιβλιογραφικές, κοινοβουλευτικές και άλλες επίσημες κρατικές πηγές και να γράψει το εξαιρετικά επίκαιρο βιβλίο "Ενας πόλεμος που δεν έληξε ακόμα (Γερμανικές επανορθώσεις - Κατοχικό "δάνειο")" ("Καστανιώτης"). Ενα βιβλίο που, με τα αποκαλυπτικά στοιχεία του, την πληθώρα ντοκουμέντων που παραθέτει, όχι μόνο καταρρίπτει τον άθλιο ισχυρισμό του Χ. Κολ, ότι "Η Ελλάδα δεν μπορεί να ζητάει το κατοχικό δάνειο και τις επανορθώσεις, γιατί με μυστικά πρωτόκολλα και με μυστικές συμφωνίες που υπέγραψε η κυβέρνησή της το 1959 έχει παραιτηθεί από όλες τις αξιώσεις της έναντι της Γερμανίας", αλλά και ξεσκεπάζει την υποταγή των ελληνικών κυβερνήσεων στη θέληση της ΟΔΓ.

Το βιβλίο του Μ. Κωστόπουλου πρέπει να διαβαστεί από όλο το λαό. Από όποιον δε δέχεται να ξεπουλιέται το δίκιο του λαού και να εξοβελίζεται η ιστορική μνήμη του. Το βιβλίο, πλούσιο και σε φωτογραφικά ντοκουμέντα, περιέχει μεγάλο κατάλογο εκτελεσμένων και μαρτυρίες για τον υπανθρωπισμό των ναζί. Στοιχεία για τις καταστροφές και λεηλασίες αρχαιοτήτων μας και σχόλια για τις ευθύνες του γερμανικού και ελληνικού κράτους σχετικά με τη μη επιστροφή των κλεμμένων. Νέα στοιχεία για τις καταστροφές και τη σημερινή χρηματική αποτίμησή τους, που -συμπεριλαμβανομένου και του κατοχικού "δανείου"- φθάνει τα 22 τρισεκατομμύρια δραχμές. Τους διαλόγους μεταξύ Στάλιν, Ρούσβελτ, Τσόρτσιλ και τη συμφωνία τους για τις επανορθώσεις. Τη"συμφωνία 4+2" (μεταξύ Ρωσίας - Αμερικής - Αγγλίας - Γαλλίας - ενιαίας Γερμανίας το 1990), καθώς και τις συμφωνίες του Παρισιού και Ελλάδας - Γερμανίας.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ