Η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας σε πορεία υλοποίησης. Γεννήτορας των αντιεκπαιδευτικών νόμων, η Ευρωπαϊκή Ενωση. Ανάδοχος και εκτελεστής, η σημερινή κυβέρνηση. Συνδαιτυμόνας στο μεγάλο φαγοπότι από το εμπόρευμα "εκπαίδευση", το ιδιωτικό κεφάλαιο και τα άλλα τρωκτικά του δημόσιου πλούτου. Το υπουργείο Παιδείας, αφορμώμενο από τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη της "Λευκής Βίβλου" για τη διάχυση της γνώσης μέσα στους αδυσώπητους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς, επιδιώκει να φέρει την Παιδεία σε αντιστοίχιση με ένα υπό διαμόρφωση παραγωγικό μοντέλο, στο κέντρο του οποίου βρίσκεται ο νέος τύπος εργαζόμενου, ο "απασχολήσιμος". Η νεολαία μας ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον τι σημαίνει ο νεόκοπος αυτός εργατικός όρος και τι μέλλον της επιφυλάσσει τυχόν εδραίωσή του. Γι' αυτό και αυτή η πρωτοφανής σε έκταση, πρωτοτυπία και πάθος αντίδρασή της.

Από τους ανομολόγητους στόχους που έντεχνα κρύβει ο κυβερνητικός νόμος είναι να διαμορφώσει ένα εργατικό δυναμικό, φτηνό, μισοειδικευμένο, μακριά και πέρα από κάθε δυνατότητα οργανωμένης παρέμβασης στα εργασιακά και πολιτικά δρώμενα, σε διαρκή εργασιακή περιπλάνηση, αδύναμο να κρίνει τα γύρω του και να διακρίνει τον υπαίτιο της αδικίας, της εκμετάλλευσης, αυτού που "ξαίνει" τη ζωή και το μέλλον το δικό του και των παιδιών του. Είναι ένας νόμος που με ύπουλο τρόπο διεισδύει στα άδυτα των αδύτων της εφηβικής ψυχής, στρεβλώνει την κριτική ικανότητα του παιδιού σε μια πολύ γλυκιά και κρίσιμη χρονικά περίοδο της ζωής του, σωματικής και ψυχικής ολοκλήρωσης. Γι' αυτό, άλλωστε, είναι και διπλά επικίνδυνος. Μ' αυτόν τον τρόπο επιχειρεί το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο να οικοδομήσει τον νέο άνθρωπο που αγόγγυστα θα μπαινοβγαίνει στην ανεργία, θα εκτονώνεται στα ναρκωτικά και την πορνεία, στη γηπεδική βία, θα δουλεύει σαν ρομπότ, χωρίς να διεκδικεί, χωρίς να απαιτεί, ένα άθυρμα στη βουλιμία και στα κέφια του μικρού και του μεγάλου αφεντικού, της αστικής τάξης. Πελαγωμένος ο νέος άνθρωπος μέσα στις λαβίδες της άγνοιας, του σκοταδισμού, της ανεργίας και της αβεβαιότητας, θα υποτάσσεται πιο εύκολα στα συμφέροντα του κεφαλαίου, δε θα διεκδικεί και προπαντός δε θα αμφισβητεί το κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Αυτό ακριβώς οικοδομεί ο νέος νόμος: τον άβουλο αχθοφόρο του πλούτου και της χλιδής των εκμεταλλευτών της ανθρώπινης εργασίας. Και τη διασφαλισμένη συνέχεια. Κι ας μη φαίνεται αυτό με την πρώτη.

Τεράστιο είναι το ψυχικό κόστος για τους μαθητές σήμερα. Σε μια τρυφερή ηλικία, τα εφηβικά τους χρόνια, καλούνται ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες των αλλεπάλληλων, απρόσωπων, ανταγωνιστικών εξετάσεων να αποφασίσουν - μια κι έξω - για το μέλλον τους. Οι σημερινοί μαθητές έχουν εξουθενωτικό πρόγραμμα. Κατά μέσο όρο εργάζονται γύρω στις 12 - 16 ώρες τη μέρα, όσο κανένας άλλος άνθρωπος. Ο προσωπικός τους ελεύθερος χρόνος συρρικνώνεται και δεν προλαβαίνουν - όπως οι ίδιοι, άλλωστε, το λένε στα συνθήματά τους - "ούτε να ονειρευτούν ούτε να ερωτευτούν".

Πριν καλά καλά μπούμε στην περίοδο των εκπτώσεων στην αγορά, ο κ. Αρσένης προχώρησε στις δικές του εκπτώσεις. Στην προσπάθειά του να διασπάσει την ενότητα των μαθητών με τεχνητά ρήγματα, εξήγγειλε εκπτώσεις - δωροδοκίες για τους μαθητές της φετινής Β τάξης. Ετσι ο κ. υπουργός αναγορεύεται από τώρα κιόλας υποκινητής καταλήψεων για τη φετινή Α τάξη, αφού τα παιδιά αυτής της τάξης θα έχουν πλέον κάθε δικαίωμα του χρόνου, στο πνεύμα των... ίσων παροχών, να ζητήσουν με τη σειρά τους αν όχι περισσότερες τουλάχιστον τις ίδιες εκπτώσεις. "Κάτσε καλά, λοιπόν, Γεράσιμε" και μη μας πεις μεθαύριο ότι οι καταλήψεις οφείλονται στην παραπληροφόρηση και ότι αυτές τις υποκινεί - ποιος άλλος - το ΚΚΕ. Η αλήθεια είναι ότι το ΚΚΕ συμφωνεί με τα αιτήματα των μαθητών και των εκπαιδευτικών και στηρίζει τους αγώνες τους με όση δύναμη διαθέτει μέσα και έξω από τη Βουλή. Οπως υποστηρίζει τους αγώνες των εργατών, των γεωργών, όλων των καταπιεσμένων και αδικημένων. Αυτός είναι ο ρόλος του και αυτή είναι η ιστορική του αποστολή, να υπερασπίζεται τα δίκαια της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων μέχρι να μπουν στα αζήτητα της ιστορίας όλοι όσοι εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη εργασία. Η υπεράσπιση αυτή είναι τίτλος τιμής για τους κομμουνιστές και το κόμμα τους. Ομως, το ΚΚΕ δεν είναι ο υποκινητής των μαθητικών κινητοποιήσεων. Υποκινητής είναι η αντιεκπαιδευτική πολιτική που εφαρμόζει ο ίδιος ο υπουργός και η κυβέρνηση στην οποία ανήκει. Ολα τα άλλα είναι εκ του πονηρού και τίποτε άλλο.

Το λαϊκό κίνημα διεκδικεί:

• Ενιαίο 12χρονο, βασικό, υποχρεωτικό σχολείο, χωρίς ταξικές διακρίσεις, που θα έχει στόχο την αρμονική ανάπτυξη των σωματικών και πνευματικών ικανοτήτων του κάθε νέου: να κατανοεί τον κόσμο στο σύνολό του, να τον ερμηνεύει σε βάθος, για να μπορεί στο τέλος να τον αλλάζει για το καλό της κοινωνίας.
• Κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης (ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια, ΙΕΚ, ΚΕΚ).
• Νέα σχολικά προγράμματα και βιβλία, χωρίς αλληλοεπικαλύψεις, μακριά από αντιεπιστημονικές θεωρίες, θρησκευτικό φανατισμό, ρατσισμό και εθνικισμό.
• Ενιαία Ανώτατη Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση.
• Μαζικούς διορισμούς από την επετηρίδα με κατάργηση των επαίσχυντων διαγωνισμών του ΑΣΕΠ.
• Κατάργηση των νόμων 2525/97 και 2640/98.
• Κατάργηση των ΠΣΕ και του δήθεν ανοιχτού Πανεπιστημίου.
• Δωρεάν υποχρεωτική δίχρονη δημόσια προσχολική αγωγή.
• Ολα τα σχολεία σε πρωινό κύκλο.
• Αύξηση των κρατικών δαπανών στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού.

Ο κομματικός μηχανισμός της κυβέρνησης με τις εγκάθετες συνδικαλιστικές και διοικητικές ηγεσίες κάνουν ό,τι μπορούν να περικυκλώσουν το μαθητικό κίνημα, αλλά και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα, με συκοφαντίες, λασπολογία, παραποίηση της αλήθειας. Η ίδια η κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο των εισαγγελικών παρεμβάσεων, για τρομοκράτηση των δυνάμεων που βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Κινητοποιούν "ανησυχούντες γονείς" αλλά και ενάριθμους - ευτυχώς - διευθυντές Λυκείων ή και Γυμνασίων και ανεύθυνα ανάβουν το πράσινο φως για βίαιη διάσπαση της ενότητας, που πρέπει να διακρίνει το δάσκαλο και το μαθητή. Οσοι από τους παραπάνω επιμένουν να βλέπουν τα νέα παιδιά μέσα από τα γυαλιά του αυταρχισμού και της βίας, οφείλουν να καταλάβουν ότι προσφέρουν κάκιστη υπηρεσία στην παιδεία και το μέλλον της νέας γενιάς.

Γιώργος ΤΕΜΕΚΕΝΙΔΗΣ

Φιλόλογος, διευθυντής 3ου Λυκείου Καλαμαριάς