- Τίποτα θετικό δεν προσέφερε στην πόλη και στους κατοίκους της, όπως αποδεικνύεται από μελέτη του ΕΜΠ, η αναβάθμιση του εμπορικού τριγώνου, καθώς εξαντλήθηκε ουσιαστικά στην πεζοδρόμηση της Ερμού...

- Η "Αγωνιστική Αριστερή Οικολογική Συμπαράταξη για την Αθήνα" είχε πει παλιότερα ότι σε κάθε ανάπλαση αλλάζουν οι αξίες της περιοχής, με αποτέλεσμα να ευνοούνται οι έχοντες και να εξοβελίζονται οι μικροϊδιοκτήτες, οι επαγγελματίες, οι έμποροι, οι βιοτέχνες και μάλιστα των παραδοσιακών επαγγελμάτων.

Ταυτόχρονα, καθώς ο σχεδιασμός στόχευε στη βελτίωση της βιτρίνας της πόλης και όχι στην αναβάθμιση της ζωής των κατοίκων της, περιμέναμε πέρα απ' την Ερμού, η υπόλοιπη περιοχή του τριγώνου να υποβαθμιστεί, όπως και έγινε, αφού κανένα ουσιαστικό έργο δεν έγινε εκεί, αντίθετα προστέθηκε η επιβάρυνση, κυκλοφοριακή και άλλη, που μέχρι τότε μοιραζόταν και η Ερμού.

Ετσι, η ρύπανση και η παράνομη στάθμευση δεν αντιμετωπίστηκε, αντίθετα η πεζοδρόμηση της Ερμού επιβάρυνε τους όμορους δρόμους. Ούτε βέβαια δημιουργήθηκε υποδομή αλλού, για να υποδεχτεί τις χρήσεις που κρίθηκαν ασύμβατες με τη νέα χρήση της περιοχής και απομακρύνθηκαν.

- Το ΥΠΕΧΩΔΕ, που την πραγματοποίησε και ο Δήμος Αθηναίων, την παρουσιάζουν ως παρέμβαση - τομή. Ποιους ωφέλησε τελικά αυτή η "αναβάθμιση";

- Με την αναβάθμιση της Ερμού οι τιμές των ενοικίων, όπως και των ακινήτων, εκτοξεύτηκαν στα ύψη με αποτέλεσμα - ήδη από τώρα ορατό - σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να λειτουργούν μόνο πολυεθνικές.

Από την ανάπλαση κέρδισαν μόνο οι μεγαλοϊδιοκτήτες ακινήτων και οι πολυεθνικές που τα χρησιμοποιούν. Την ίδια ώρα εκατοντάδες εκατομμύρια ξοδεύτηκαν για συστήματα εισόδου στο τρίγωνο με μπάρες, ηλεκτρονικές κάρτες και κάμερες, αλλά τίποτα από όλα αυτά, για τα οποία ο ελληνικός λαός επιβαρύνθηκε, δε λειτουργεί...

Φαίνεται όμως ότι η ευαισθησία ορισμένων εισαγγελέων όταν πρόκειται για τη δημόσια περιουσία περιορίζεται μόνο στις καταλήψεις σχολείων από τους μαθητές ή δρόμων από τους αγρότες. Δεν εκδηλώνεται ποτέ όταν κατασπαταλώνται δισεκατομμύρια σε έργα που δε λειτουργούν ή σε κακοτεχνίες δρόμων και άλλων δημόσιων έργων, για τα οποία ευθύνονται μεγαλοεργολάβοι και μεγάλες τεχνικές εταιρίες.

- Τι θα έπρεπε να γίνει;

- Βασικά ζητήματα δεν αντιμετωπίστηκαν εξαρχής, ακριβώς γιατί επικράτησε η ταξική αντίληψη της πολιτικής, που θέλει το κέντρο, "βιτρίνα" και την περιφέρεια υποβαθμισμένη. Τα έργα αυτά προχώρησαν προτού καν τελειώσει το Μετρό και προτού δούμε τους κυκλοφοριακούς φόρτους ή τις ανάγκες των κατοίκων και μια σειρά άλλα ζητήματα. Θα μπορούσαν τότε οι αναπλάσεις, λαμβάνοντας υπόψη τελεσίδικα δεδομένα, να είναι αποτελεσματικές όσον αφορά την κυκλοφορία και τη διευκόλυνση των κατοίκων όσο και την προστασία των μικρών και μεσαίων επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων.

- Δαπανήθηκαν τελικά περισσότερα από 2,5 δισεκατομμύρια για μια κατ' όνομα αναβάθμιση, που δεν είχε πραγματικό αντίκρισμα στη ζωή των κατοίκων. Πώς σας φαίνεται το ποσό;

- Να πούμε μόνο ότι ο προϋπολογισμός του δήμου για πράσινο για το 1999, είναι 860 εκατομμύρια, που σημαίνει ότι θα μπορούσε να γίνει τριπλάσιο έργο στην Αθήνα αν τα χρήματα δίνονταν για απαλλοτριώσεις εκτάσεων για καινούριο πράσινο, ή ακόμα για νέα σχολεία - τρία με τέσσερα θα γίνονταν - για παιδικούς σταθμούς στις γειτονιές της πόλης.

Αλλωστε το δημοτικό συμβούλιο ποτέ δε ρωτήθηκε για τα έργα αυτά - δεν αναπτύχθηκε συζήτηση για τις ανάγκες και τις προτεραιότητες. Αυτό που έγινε ήταν ένας καβγάς μεταξύ Αβραμόπουλου και Λαλιώτη, για το σε ποιον ανήκει το έργο και η από κοινού παρουσία τους - που σημαίνει από κοινού ανάληψη της ευθύνης για τις επιπτώσεις του - στα εγκαίνια. Είναι στην πολιτική του Δήμου της Αθήνας, να μην συγκρούεται με την κυβερνητική πολιτική αλλά να την αποδέχεται κάθε φορά είτε τα οικονομικά αφορά, είτε πολεοδομικές παρεμβάσεις, είτε άλλα ζητήματα.

Γ. Τρ.