***
Η Ελλάδα της νιότης, της περηφάνιας, της αξιοπρέπειας, του αγώνα, της άρνησης να μετατραπεί σε μια κοινωνία ραγιάδων, αναλφάβητων και "απασχολήσιμων", έστειλε το δικό της μήνυμα προς τους 4 τοίχους της Βουλής. Οι μαθητές, οι καθηγητές, οι γονείς αψήφησαν την τρομοκρατία, αψήφησαν την καταστολή, αψήφησαν τον αυταρχισμό, αψήφησαν την κυβερνητική αδιαλλαξία και το χαφιεδισμό και "ψήφισαν"! Η "μομφή" απέναντι στην κυβέρνηση, στην πολιτική της και στον υπουργό Παιδείας, είναι τόσο ευδιάκριτη, που καμιά καλπονοθευτική, αντιεκπαιδευτική κυβερνητική πλειοψηφία, όπως κι αν εκφραστεί σήμερα το βράδυ στη Βουλή, δεν μπορεί να ανατρέψει την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι μια: Από το "κάτσε καλά Γεράσιμε", όλοι στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι, τώρα πλέον, βρίσκονται σε πολύ πιο δυσχερή θέση. Βρίσκονται στη φάση του "κρύψου καλά Γεράσιμε"... Βρίσκονται, ό,τι και να γίνει από εδώ και πέρα, με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο. Οι 16άρηδες τους έστειλαν "αδιάβαστους" και "ανεξεταστέους" να φλερτάρουν με τους όμοιους τους, αφού - όπως έγραφε η ανοιχτή επιστολή των μαθητών προς τον Γερ. Αρσένη που δημοσιεύτηκε προχτές στον Τύπο - "ο σκουπιδοτενεκές της ιστορίας δεν έχει γεμίσει ακόμα"!
***
Πρώτα και κύρια αυτό που πλέον προκύπτει με επιτακτικό τρόπο είναι να προχωρήσει με πιο γρήγορους ρυθμούς η συγκρότηση ενός πλατιού, παλλαϊκού μετώπου πάλης, που θα καταστήσει κάθε μετερίζι λαϊκής διεκδίκησης σε δική του υπόθεση. Ακόμα περισσότερο τώρα είναι σαφές πως ο αγώνας των μαθητών δεν είναι μόνο δική τους υπόθεση. Είναι υπόθεση όλων των εργαζόμενων, καθώς η απόφαση που θα πάρει στην αυριανή του συνεδρίαση το Συντονιστικό των 16άρηδων, είναι και πρέπει να είναι και δική τους απόφαση. Παράλληλα, η μαζική συμμετοχή τους στο παλλαϊκό, πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, που διοργανώνουν την Τρίτη στην Αθήνα τα εργατικά σωματεία και η ΟΛΜΕ, είναι το επόμενο αποφασιστικό "παρών" για την ανατροπή του αντιεκπαιδευτικού νόμου.
***
Ο αγώνας των συνταξιούχων, που, επίσης, την Τρίτη κατεβαίνουν στην Αθήνα σε ένα πανελλαδικό συλλαλητήριο οργής απέναντι σε μια πολιτική που δε σέβεται ούτε γεράματα, ούτε κόπους, είναι υπόθεση όλης της περήφανης Ελλάδας.
Ναι, λοιπόν. Η Αθήνα, όλη η χώρα, πρέπει να "βουλιάξει" ξανά και ξανά από την κάθοδο του λαού στους δρόμους. Μέχρι η αντίσταση να γίνει αντεπίθεση και η αντεπίθεση νίκη των λαϊκών στρωμάτων. Για να υποστεί η κυβέρνηση και όλα τα νεοφιλελεύθερα "κεντρο-αριστερο-δέξια" παρακλάδια της αυτό που ταιριάζει στην πολιτική της. Τη "μομφή", την καταδίκη και την ανατροπή της.
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Η "μομφή" απέναντι στην κυβέρνηση, στην πολιτική της και στον υπουργό Παιδείας, είναι τόσο ευδιάκριτη, που καμιά καλπονοθευτική, αντιεκπαιδευτική κυβερνητική πλειοψηφία, δεν μπορεί να ανατρέψει την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι μια: Από το "κάτσε καλά Γεράσιμε", όλοι στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι, τώρα πλέον, βρίσκονται σε πολύ πιο δυσχερή θέση. Βρίσκονται στη φάση του "κρύψου καλά Γεράσιμε"...