Γεια σας και χαρά σας παλικάρια, κορίτσια και αγόρια που υπερασπιστήκατε το δικαίωμα για μια πραγματική και ουσιαστική εκπαίδευση και όχι την εγκιβωτισμένη, ποσοτικά και ποιοτικά, στα μέτρα των κυβερνητικών επιλογών και στις ντιρεκτίβες της ευρω-λαγνείας.

Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, αυτοί οι λωτοφάγοι που κατάπιαν το βοτάνι της λησμονιάς, ξέχασαν τα νιάτα τους, οράματα, ελπίδες και αγώνες και αποπειράθηκαν να μπουν φραγμός στο ποτάμι. Αυτοί που με κάθε τρόπο προσπάθησαν να δυσφημίσουν, να στρεβλώσουν, να αποπροσανατολίσουν, να προβοκάρουν, να εκβιάσουν. Ράμπο ειδικών δυνάμεων αναδείχτηκαν λίγοι, ελάχιστοι, μπροστά στις στημένες κάμερες που με την ψαλίδα των συρματοπλεγμάτων έκοβαν τις κλειδαριές. Και από τους υψηλούς θώκους της οργανωμένης πολιτείας εξαπολύθηκε μια συνδυασμένη επιχείρηση κατά των παιδιών, που σύμφωνα με τις σκοπιμότητες αποκαλούνται, άλλοτε ήρωες, άλλοτε το "μέλλον και η ελπίδα του έθνους", και άλλοτε αλήτες, αναρχικοί, αγράμματοι και αδρανείς.

Μας διδάσκουν τα παιδιά και ακυρώνουν τις βλάσφημες κατηγορίες που εκτοξεύονται εναντίον τους, όταν πρόκειται να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη ζωή, στη μόρφωση, στην εργασία. Τότε παύουν να είναι "η ελπίδα και το μέλλον" και απειλείται εναντίον τους η δημόσια δύναμη, όπως εκλεπτυσμένα αποκαλούνται οι δυνάμεις καταστολής που συνοδεύουν την αυταρχική πολιτική.

Οπως έχει γίνει πολλές φορές. Οι νέοι, που είναι σήμερα παππούδες και γιαγιάδες, στήριξαν το μεγάλο αντιφασιστικό ξεσηκωμό. Νέοι, επίσης, υπερασπίστηκαν αργότερα τη δημοκρατία, την ελευθερία, την εθνική ανεξαρτησία στο Πολυτεχνείο. Νέοι και σήμερα υπερασπίζονται το αγωνιστικό δικαίωμα να έχουν λόγο για όσα τους αφορούν. Και τους ανήκει γι' αυτό, κάθε τιμή και συμπαράσταση.