Οι αρχές του 1998 βρήκαν τους δρόμους της Γαλλίας αλλά και μια σειρά από δημόσια κτίρια και πανεπιστήμια κατειλημμένα από δεκάδες χιλιάδες εξαγριωμένους άνεργους, οι οποίοι ζητούσαν από την κυβέρνηση Ζοσπέν να καταβάλει έκτακτο χριστουγεννιάτικο επίδομα, να αυξήσει το ποσό των μηνιαίων επιδομάτων ανεργίας και να προχωρήσει στη λήψη δραστικών άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της μάστιγας, που στη Γαλλία έχει, ήδη, πλήξει, επισήμως, το 12% του ενεργού πληθυσμού. Οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες κράτησαν όλο το μήνα και σημαδεύτηκαν από σκληρά επεισόδια ανάμεσα στις ειδικές δυνάμεις καταστολής και στους διαδηλωτές - καταληψίες. Ο πρωθυπουργός Λιονέλ Ζοσπέν επέμεινε στην αρχική του θέση για θεσμοθέτηση ενός ταμείου αρωγής και άμεση καταβολή του ποσού του 1 δισ. φράγκων ως χριστουγεννιάτικο βοήθημα, αλλά αρνήθηκε να προχωρήσει σε άλλα μέτρα, δηλώνοντας γενικά ότι "η ανεργία πρέπει να αντιμετωπιστεί μακροπρόθεσμα". Στα πλαίσια αυτής της εξαγγελίας, η γαλλική Βουλή εγκρίνει με 316 ψήφους υπέρ και 254 κατά, στις 10 Φλεβάρη, την εφαρμογή του εργασιακού εβδομαδιαίου 35ωρου, από το 2000, υποστηρίζοντας ότι "αποτελεί βασικό μέτρο στην αντιμετώπιση της ανεργίας".

Στις 15 Μάρτη διεξήχθη ο πρώτος γύρος των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, οι οποίες έδωσαν και ένα πρώτο δείγμα της λαϊκής ανταπόκρισης στην κυβέρνηση Ζοσπέν. Αν και οι συνδυασμοί του κυβερνητικού συνασπισμού αύξησαν ή εδραίωσαν τις δυνάμεις τους, συγκεντρώνοντας σε εθνικό επίπεδο 40% της προτίμησης των ψηφοφόρων, ιδιαίτερη αίσθηση έκανε η εντυπωσιακή αύξηση του ακροδεξιού "Εθνικού Μετώπου", το οποίο συγκέντρωσε 15%, ενώ η αποχή ξεπέρασε το 40%. Μία βδομάδα αργότερα, όταν διεξήχθη ο δεύτερος γύρος, σοβαρότατα προβλήματα δημιουργήθηκαν από την, κατά τόπους, συνεργασία του δεξιού συνασπισμού RPR - UDF με το "Εθνικό Μέτωπο". Η συνεργασία αυτή προκάλεσε κλυδωνισμούς στο εσωτερικό της Δεξιάς, απειλήθηκαν με διαγραφή και διαγράφηκαν όσα στελέχη της την υιοθέτησαν, δρομολόγησε τη διάσπαση του UDF, δύο μήνες αργότερα, και ανάγκασε τον Γάλλο Πρόεδρο Ζακ Σιράκ να απευθύνει έκτακτο διάγγελμα στο γαλλικό λαό, με το οποίο καταδίκασε απερίφραστα την ξενοφοβία και το ρατσισμό.

Στις 21 Απρίλη, το Παρίσι υπογράφει συμφωνία με τη Νέα Καληδονία για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, μετά το πέρας μιας 20ετίας, για την ανεξαρτητοποίηση της αποικίας, ενώ ένα μήνα αργότερα, η γαλλική αστυνομία θέτει σε εφαρμογή αλλεπάλληλες επιχειρήσεις - "σκούπα" κατά των εξτρεμιστών ισλαμιστών, κυρίως από την Αλγερία, σε μια προσπάθεια να εκμηδενίσει τον όποιο κίνδυνο ενόψει της διεξαγωγής του Μουντιάλ.

Στις αρχές του ίδιου μήνα ολοκληρώθηκε η πολύκροτη δίκη του υπερήλικα πρώην αξιωματούχου του καθεστώτος Βισί, κατά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, και επιφανούς στελέχους της πολιτικής ζωής της Γαλλίας μέχρι και την Προεδρία του Φρανσουά Μιτεράν, Μορίς Παπόν, ο οποίος καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης για συνεργία σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, επειδή βοήθησε στον εκτοπισμό χιλιάδων Εβραίων του Μπορντό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί. Ο Παπόν είναι ο πρώτος Γάλλος αξιωματούχος που κατηγορήθηκε ανοιχτά για συνεργασία με τους ναζί όντας στέλεχος της κυβέρνησης Βισί, ενώ πλήθυναν οι φωνές εκείνων που κατηγορούν το σύνολο εκείνου του καθεστώτος για συνεργασία με τη φασιστική Γερμανία.

Παρ' όλα αυτά, τα προβλήματα δεν έλειψαν από το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, καθώς την 1η Ιούνη, οι πιλότοι της "Αιρ Φρανς" κατήλθαν σε απεργία διαμαρτυρόμενοι για τις, κατά 15%, περικοπές των αποδοχών τους και την άρνηση της διοίκησης της εταιρίας να μειώσει το ωράριο εργασίας τους. Μετά από αλλεπάλληλες αποτυχημένες διαβουλεύσεις, η απεργία έληξε στις 10 Ιούνη, παραμονή έναρξης του Μουντιάλ, μετά από την αποδοχή, εκ μέρους των πιλότων, να αποδεχτούν σε αντάλλαγμα για τις περικοπές πακέτο μετοχών της εταιρίας.

Το Σεπτέμβρη η Νομική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εγκρίνει, με 16 ψήφους υπέρ, 3 κατά και 1 αποχή, την άρση της διπλωματικής ασυλίας του ηγέτη του "Εθνικού Μετώπου" Ζαν Μαρί Λεπέν, ο οποίος, το 1997, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Γερμανία, είχε δηλώσει ότι το ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους ναζί δεν είναι παρά μια μικρή λεπτομέρεια του Β Παγκόσμιου Πολέμου. Η απόφαση αυτή άνοιξε το δρόμο στη γερμανική Δικαιοσύνη να ασκήσει δίωξη σε βάρος του Λεπέν στις 30 Οκτώβρη, ενώ προηγήθηκαν αλλεπάλληλες καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος του Λεπέν από τη γαλλική Δικαιοσύνη για εξύβριση και χειροδικία σε βάρος υποψηφίων άλλων κομμάτων κατά την προεκλογική εκστρατεία των δημοτικών εκλογών.

Τον ίδιο μήνα αρχίζει να παίρνει διαστάσεις το μαθητικό κίνημα στη Γαλλία, καθώς όλο και περισσότερα σχολεία τελούν υπό κατάληψη. Οι μαθητές συντονίζουν τη δράση τους σε πανεθνικό επίπεδο και σείουν τους δρόμους των μεγάλων πόλεων της χώρας με γιγαντιαίες διαδηλώσεις, ζητώντας από την κυβέρνηση να αυξήσει τις δαπάνες για την παιδεία, να αυξήσει τον αριθμό των διδασκόντων και να βελτιώσει την υλικοτεχνική υποδομή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι διαδηλώσεις των μαθητών, παρά τα γνωστά παρατράγουδα των ταραχοποιών και των επεισοδίων με την αστυνομία, ανανεώθηκαν για τις αρχές του τρέχοντος έτους, καθώς η ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας ότι θα προχωρήσει σε αποκέντρωση του εκπαιδευτικού συστήματος δεν ικανοποίησε τους νεαρούς καταληψίες.