Τα όσα έγιναν την Κυριακή στον κόμβο των Μικροθηβών είναι αδύνατον να "κλειστούν" σε λέξεις. Δόθηκε η καλύτερη απάντηση στην τρομοκρατία της κυβέρνησης, ότι οι αγρότες δεν είναι μόνοι τους στον ηρωικό αγώνα που δίνουν. Στις 12 περίπου το μεσημέρι, κατέφταναν στη νότια και βόρεια πλευρά της Εθνικής οδού τα λεωφορεία, που μετέφεραν τους εργαζόμενους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και της Λάρισας, αντίστοιχα.

Οι πρώτοι ξεδίπλωσαν τα πανό τους και ξεκίνησαν την πορεία τους, καταχειροκροτούμενοι από τους αγρότες, που βρίσκονταν δεξιά κι αριστερά της Εθνικής. Δύο τρακτέρ ανέλαβαν να τους οδηγήσουν στο χώρο της συγκέντρωσης των αγροτών, προχωρώντας αργά. Προπορεύονταν της πορείας μέχρι το τέλος της, οι σφυρίχτρες τους είχαν πάρει φωτιά, τα συνθήματα γίνονταν όλο και πιο δυνατά, τα χειροκροτήματα όλο και περισσότερα και οι λέξεις "ενότητα", "αγώνας" και "αλληλεγγύη" πήραν σάρκα και οστά.

Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω, η πορεία τους συναντήθηκε με αυτήν των εργαζομένων από τη Θεσσαλονίκη και τη Λάρισα, μεγαλώνοντας σε όγκο και παλμό. "Η τρομοκρατία δε θα περάσει", "Εργάτες, αγρότες, φοιτητές, με μέτωπο απαντάμε στις πολυεθνικές" και "Εμπρός λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι, με την αγροτιά αντίσταση και πάλη", ήταν τα συνθήματα που δε σταμάτησαν να ακούγονται σε όλη τη διαδρομή. Η πορεία έφτασε στην πλατεία του χωριού Μικροθήβες, όπου έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους εκατοντάδες συγκεντρωμένους αγρότες. Ολοι μαζί έμειναν εκεί, ακούγοντας τις ομιλίες και κουβεντιάζοντας, κανείς δεν μπορούσε να ξεχωρίσει ποιοι ήταν οι εργαζόμενοι και ποιοι οι αγρότες, εξάλλου δεν είχε νόημα, ήταν απλά όλοι όσοι διεκδικούν τα δίκια τους, όλοι όσοι πιστεύουν ότι μόνο ο ενωμένος αγώνας θα φέρει τη νίκη.