Το "έργο" αξιοποιεί την πείρα του απώτερου παρελθόντος σε παρόμοια θέματα(καραμανλική οκταετία κλπ), καθώς και τις ανάλογες "παρακαταθήκες" που άφησαν οι κυβερνήσαντες τα τελευταία χρόνια, οι οποίοι θεωρούσαν επίσης το λαό τετράποδο, άσχετα αν δεν έφτασαν στο σημείο να του το πουν και κατάμουτρα. Ας μη λησμονούμε, λόγου χάρη, ότι ο πρώτος που αποφάσισε να μάθει το λαό να ζει (σαν το γάιδαρο του Χότζα) χωρίς να τρώει, ήταν ο Α. Παπανδρέου, το 1985, όταν κήρυξε το "πρόγραμμα" της μονόπλευρης λιτότητας. Ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, που ακολούθησε, φόρτωσε και αυτή το λαό σαν "κυρ Μέντιο" με υπέρμετρα βάρη, ενώ η τελευταία κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου έφτασε στο σημείο να τις βρέξει κι όλας στο "ζωντανό", όπως θα θυμόσαστε ασφαλώς από το ξύλο που είχαν φάει οι συνταξιούχοι μπροστά στο "Μαξίμου" και οι ναυτεργάτες μπροστά στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.

Εάν, τώρα, οι αιτούντες ή απεργούντες είναι πολυπληθέστεροι, όπως καλή ώρα, οι καθηγητές, ε τότε δεν μπορείς να τους αγνοήσεις και σκέφτεσαι να τους δώσεις κάτι. Σε πρώτη φάση, λοιπόν, ανοίγει το χέρι του ο υπουργός Παιδείας και τους δίνει... πέντε, σκεπτόμενος ότι θα απεργήσουν τρεις, τέσσερις μέρες και έπειτα θα σπάσουν. Οι εκπαιδευτικοί όμως αποδεικνύονται "σκληρά καρύδια", οπότε ο υπουργός προβαίνει στην επόμενη "κίνησή" του. Κατεβάζει, δηλαδή, τα ρολά των σχολείων, μονολογώντας περήφανα: "Κούνια που τους κούναγε, αν νόμιζαν οι κύριοι καθηγητές ότι δεν έχω το... κλειδί για να μη λυγίσω στα αιτήματά τους"!

Αν - συνεχίζει το εγχειρίδιο - οι αγρότες δε δεχτούν την πρόσκληση, η κυβέρνηση μπορεί τότε να στείλει εναντίον τους και τα ΜΑΤ προς εφαρμογή της παροιμίας "Τι κι αν φταίει το σαμάρι, δώσε ξύλο στο γομάρι"!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ