Αλλα του 'λεγε ο Μακρυγιάννης, του Φράγκου ζωγράφου, άλλα ζωγράφιζε εκείνος. Λέξη δεν καταλάβαινε από τους αγώνες - και τις αγωνίες - αυτού του τόπου ο Φράγκος. Αλλα χρώματα έβαζε εκεί που θα έπρεπε να έβαζε άλλα. Αλλού έβαζε τις σκιές, αλλού το φως. Αλλού τη δύναμη, αλλού την πίκρα. Αλλού τον πόνο. Αλλού τον ενθουσιασμό. Αλλού την ελπίδα. "Εφκιανε", δηλαδή, εικόνες που δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα. Παραποιούσε την ιστορία...

"Δεν ήταν καλός", λέει ο Μακρυγιάννης. "Τον πλέρωσα και έφυγε".

"Επαιρνα το ζωγράφο και βγαίναμε στους λόφους και το 'λεγα: "Ετσι είναι εκείνη η θέση, έτσι εκείνη. Αυτός ο πόλεμος έτσι έγινε, αρχηγός ήταν των Ελλήνων εκείνος, των Τούρκων εκείνος"...".

Περιγραφές πιστές και πιστές αναπαραστάσεις. Η ιστορία από την "πηγή" στην καταγραφή, για να διασωθεί σωστά και τίμια. Για να γίνει σωστή "μελέτη" και να βγούνε σωστά "συμπεράσματα". Για κάθε χρήση. Με κάθε λεπτομέρεια. Και με κάθε ακρίβεια. Τίποτα δεν έπρεπε να πάει χαμένο. Και δεν πήγε. "Οι είκοσι αυτοί πίνακες", λέει ο Σεφέρης, "είναι από τα μνημεία εκείνα, που ξεσκεπάζουν ξαφνικά εκθαμβωτικές περιοχές της ψυχής του λαού μας".

Μπροστά σε αυτούς τους πίνακες, "κλαίνε άνθρωποι από συγκίνηση", όταν τους πρωτοαντικρίζουν. Τέτοια αξία έχουν και για την πιστότητα και για την αλήθεια τους. Γι' αυτό και έχουν καταγραφεί στη συνείδησή μας σαν τα "πιο ζωντανά μνημεία της λαϊκής μας ζωγραφικής". Εμειναν - οριστικά - στην ιστορία. Μεγάλες αξίες. Εκατόν πενήντα οχτώ χρόνια - συνέχεια - μεταδίδουν την ακρίβεια τους. Και θα τη μεταδίδουν στον "αιώνα τον άπαντα". Γιατί μεταφέρουν σωστά - και τίμια - την πραγματικότητα. Δεν παραποιούν την αλήθεια, όπως πήγε να την παραποιήσει ο Φράγκος ζωγράφος...

Με τι σεβασμό να σταθούνε οι γενιές που έρχονται μπροστά στους σημερινούς"πίνακες" των καναλιών και των άλλων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης; Αυτοί οι"πίνακες" δε μεταφέρουν καμιά ηθική αξία. Και γι' αυτό κανένας μελλοντικός άνθρωπος δεν πρόκειται να δακρύσει - από σεβασμό και συγκίνηση - κοιτώντας ετούτες τις φθηνές εικόνες. Αυτές τις καρικατούρες. Ετούτοι οι "Φράγκοι" δημοσιογράφοι, οι "Φράγκοι" αναλυτές, οι "Φράγκοι" ειδικοί, δε ζωγραφίζουν την αλήθεια. Δεν περιγράφουν σωστά και τίμια του - δίκαιους - αγώνες των αγροτών, των καθηγητών, των δασκάλων... αλλού βάζουν τις σκιές, αλλού το φως. Δεν τοποθετούν στη σωστή θέση το δίκαιο και στη δική του το άδικο. Παραποιούνε - συνειδητά - την πραγματικότητα. Δε σέβονται τίποτα. Είναι παραχαράκτες!