Την απαξίωση της δημόσιας δωρεάν παιδείας επιδιώκει έμπρακτα η κυβέρνηση, με τη στάση που κρατάει όλο αυτό τον καιρό απέναντι στους απεργούντες εκπαιδευτικούς. Δεν είναι μόνο ότι φέρεται προσβλητικά στους λειτουργούς της παιδείας, αποκαλώντας τους, ούτε λίγο - ούτε πολύ, "χαρτοπαίκτες και εκβιαστές". Προχτές, ο υπουργός Παιδείας έφτασε στο σημείο να πει, λίγο - πολύ, ότι δεν τον νοιάζουν οι επιπτώσεις της απεργίας, αφού οι μαθητές αναπληρώνουν τα χαμένα μαθήματα από τα φροντιστήρια, ενώ υπάρχουν και τα ιδιωτικά που συνεχίζουν να λειτουργούν.

Βέβαια, το ότι έχει χάσει το λύκειο τον αυτοτελή μορφωτικό του χαρακτήρα, το ότι αποτελεί τον προθάλαμο για την εισαγωγή λίγων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τροφοδοτεί την παραπαιδεία είναι μία οικτρή πραγματικότητα, η οποία, όμως, δημιουργήθηκε και από τη σημερινή κυβέρνηση. Παραείναι προκλητικό να το επικαλείται ο υπουργός Παιδείας, την ίδια στιγμή που είναι ένας από τους φυσικούς αυτουργούς αυτής της κατάστασης. Δεν μπορεί, από τη μία, να καταδικάζεις τον εκπαιδευτικό στην ανέχεια, να καθηλώνεις τις δαπάνες σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα, να διατηρείς τα αναχρονιστικά προγράμματα σπουδών και, από την άλλη, να επικαλείσαι ως ...άλλοθι αυτήν την κατάσταση.

Η στάση της κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας, όπως την εισπράττουν εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές, είναι τέτοια που καθημερινά "κλείνει" τα δημόσια σχολεία, πριμοδοτώντας με κάθε τρόπο τους επιχειρηματίες - σχολάρχες. Ονειρεύεται η κυβέρνηση - και κάνει ό,τι μπορεί γι' αυτό - μια παιδεία, στην οποία θα έχουν πρόσβαση μόνο οι "έχοντες και κατέχοντες". Για τους "πληβείους" - όπως επιτάσσουν και τα αφεντικά των Βρυξελλών - επιφυλάσσεται η χαμηλού επιπέδου "επαγγελματική κατάρτιση", προκειμένου να παραχθούν τα χαμηλά αμειβόμενα ζωντανά "εξαρτήματα των μηχανών".

Ομως, όπως έδειξαν οι μέχρι τώρα κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, αλλά και η λαϊκή συμπαράσταση σ' αυτές, που ακύρωσαν στην πράξη τη θεωρία του "κοινωνικού αυτοματισμού", τα σχέδια αυτά δε θα περάσουν εύκολα! Απέναντί τους έχουν ένα ολόκληρο κίνημα, που μαχητικά, μαζικά και επίμονα δεν παλεύει μόνο για την ακύρωσή τους. Παλεύουν για το μέλλον της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης όλοι μαζί, γιατί ξέρουν ότι είναι υπόθεση όλων. Η επιδίωξη της κυβέρνησης να κρατήσει ομήρους τους μαθητές, προκειμένου να πιέσει τους καθηγητές, πέφτει στο κενό. Την απάντηση την πήρε από τη μαζική συμμετοχή μαθητών και γονιών στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια. Την έδωσαν και χτες μαθητές των σχολείων της ΑΘήνας, που, με συνέντευξή τους, δήλωσαν αλληλέγγυοι στον αγώνα των δασκάλων τους. Αυτήν την αλληλεγγύη θα βρίσκει συνεχώς μπροστά της η κυβέρνηση, όσα προβοκατόρικα τεχνάσματα και εάν επινοήσει.