Γιατί, πώς μπορούμε να πιστέψουμε πως είναι ένας λαός παθητικός, που δεν αντιδρά, δεν αντιστέκεται, δεν αγωνίζεται.

Το χει αποδείξει κάθε φορά που χρειάστηκε, σε κρίσιμους καιρούς για τη χώρα. Πλήρωσε με το αίμα του, με τα μέλη του σώματός του, με τη ζωή του. Τα θυμάστε όλα αυτά εσείς οι χειροκροτητές του Μάαστριχτ;

Μήπως χάσατε τη μνήμη σας; Οχι, δε χάσατε τη μνήμη σας. Αυτό θα σας βόλευε, να τα βγάλετε πέρα με τα σημερινά τραγικά γεγονότα. Ναι εσάς, τους χειροκροτητές του Μάαστριχτ, που στρουθοκαμηλίζοντας καθισμένοι στα έδρανα της Βουλής παρακολουθείτε τη χώρα να διαλύεται, να πηγαινοέρχεται σαν καράβι έτοιμο να βουλιάξει μέσα στη φουρτούνα που σηκώθηκε.

Στο σκοτάδι ο λαός και τότε και τώρα. Οσα καταλαβαίνει, τα καταλαβαίνει γιατί οι συνέπειες αυτής της άνευ όρων υποταγής της χώρας μας στο γελοίο όραμα της δήθεν μεγάλης ευρωπαϊκής αγοράς, περνάει πάνω από το σώμα του, πάνω από την ψυχή του, σαν οδοστρωτήρας.

Και σαν να μην έφταναν όλα όσα κάνατε, ξεπέσατε στο στάδιο της αλητείας, βρίζοντας, χυδαιολογώντας, τρομοκρατώντας.

Τα χετε τόσο πολύ χαμένα, που γυρίσατε πίσω δεκάδες χρόνια.

Για όλα φταίει το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ο κομμουνιστικός δάκτυλος, όπως έλεγαν κάποιοι άλλοι, που είχαν πολλά κοινά με σας.

Αφήστε αυτές τις παιδαριώδεις συζητήσεις. Ποιος σας πιστεύει άραγε ακόμα; Τόσος λαός στους δρόμους, μόνο και μόνο για κομματικές σκοπιμότητες; Ας αφήσουμε τον ίδιο το λαό να κρίνει αυτή τη γελοία διαπίστωση. Γιατί τι άλλο μπορεί να είναι από γελοία, αφού δεν καταλαβαίνετε, λέγοντας πως το ΚΚΕ υποκινεί αυτούς τους αγώνες, πως τα ίδια σας τα λόγια γυρίζουν μπούμερανκ σε σας και δίνουν σταθερότητα και ξεκάθαρο λόγο στο ΚΚΕ.

Αλλά πώς να σκεφτούν οι πρώτοι της εξουσίας μέσα στη μακαριότητά τους. Με χαμόγελα, με ανέκδοτα, με σαφείς ΕΟΚικές εντολές, που δεσμεύτηκαν να εκτελέσουν κατά γράμμα, περιφέρονται, ζουν και κινούνται λες κι είναι σ' άλλη χώρα. Πάντως σε τούτη δεν είναι.

Κι όμως τούτη τη χώρα θέλουν να την κάνουν να προλάβει την περίφημη σύγκλιση, σέρνοντας πίσω της έναν εξαθλιωμένο λαό που θα' χει υποστεί απολύσεις, ανεργία κι ένα μισθό εξανεμισμένο από τα υπερτιμολογημένα τιμολόγια των ΔΕΚΟ. Ενα λαό που δε γνωρίζει τ' αύριό του. Αν έχει τη δουλιά του, το σπίτι του, το μικρομάγαζό του. Ποιο θα είναι το μέλλον των παιδιών του.

Αυτό που γίνετε σήμερα στην πράξη και δεν αλλάζει με τίποτα, είναι πως ο λαός βρίσκεται στους δρόμους. Αντιστέκεται, παλεύει για τα καθημερινά του προβλήματα.

Χαιρετίσματα λοιπόν εξουσιαστές και το θρίλερ π' αρχίσατε σταματήστε το, όσο είναι ακόμα καιρός. Μπορείτε να βρείτε τρόπους αν θέλετε.

Γιατί αν δεν το σταματήσετε εγκαίρως, θα είστε υπεύθυνοι για τις συνέπειες. Θα είναι υπεύθυνη η ανευθυνότητά σας, η αναξιότητά σας και πάνω απ' όλα η απατριδοσύνη σας.

Γιάννα ΔΑΣΙΛΗ

Λογοτέχνης