Τελευταία μάς δόθηκε η ευκαιρία να έχουμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον Α Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Ρουμανίας, Αλεξάντρου Παντάζι, για την κοινωνικοοικονομική κατάσταση στη Ρουμανία σε σχέση και με τις κινητοποιήσεις των ανθρακωρύχων, καθώς και για τη δράση του κόμματός του στις σημερινές συνθήκες της χώρας.

- Ποια η πολιτική κατάσταση στη Ρουμανία στο φόντο και των τελευταίων κινητοποιήσεων των ανθρακωρύχων;

- Τα τελευταία γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο πολιτικό επίπεδο της αστικής κοινωνίας της Ρουμανίας συνδέονται κυρίως με την εξέγερση των ανθρακωρύχων και την απόφασή τους να πετύχουν την ικανοποίηση των αιτημάτων τους και την προάσπιση των συμφερόντων τους. Υστερα από πολλές κωλυσιεργίες και συζητήσεις και διαφόρων ειδών κατηγορηματικές απορρίψεις των δίκαιων αιτημάτων τους από μέρους της καπιταλιστικής κυβέρνησης του Ράντου Βασίλε, οι πάνω από 10.000 ανθρακωρύχοι ξεσηκώθηκαν και ξεκίνησαν πορεία προς το Βουκουρέστι αποφασισμένοι να νικήσουν.

Κατά την άποψη του ΚΚ Ρουμανίας, οι ανθρακωρύχοι αποτελούν τον πυρήνα της εργατικής τάξης. Αποτελούν μια ισχυρή δύναμη των εργαζομένων. Γι' αυτό και πρέπει να αντιμετωπίζονται με ιδιαίτερη προσοχή, διότι αυτοί σηκώνουν το βάρος στις υπόγειες στοές των ορυχείων. Γνωρίζουμε πολύ καλά την κατάστασή τους από τους συντρόφους μας. Μέλη του κόμματός μας, ο Α γραμματέας της Κομματικής Επιτροπής Πετροσάνι μάς ενημερώνουν τακτικά για όλα τα γεγονότα, για τη δραστηριότητα και τη ζωή των ανθρακωρύχων. Φυσικά, οι ηγέτες του συνδικάτου δε συμφωνούν, δε δέχονται να συνεργαστούν με το ΚΚΡ. Επηρεάζονται σοβαρά τα συνδικάτα από τα λεγόμενα κεντρώα κόμματα, από το κόμμα του Ιλίε Βερντέτς ("Σοσιαλιστικό Κόμμα Εργασίας της Ρουμανίας"), που ακολουθεί σοσιαλδημοκρατική πολιτική γραμμή, κεντροδεξιά, όχι κεντροαριστερή, όπως δηλώνει, το οποίο βρίσκεται πίσω απ' αυτούς τους συνδικαλιστικούς ηγέτες. Στη διάρκεια της κινητοποίησης των ανθρακωρύχων μοιράσαμε την έκκληση της ΚΕ του ΚΚ Ρουμανίας να μην καταθέσουν τα όπλα και να αγωνιστούν σταθερά για τα νόμιμα δικαιώματά τους, τα οποία, φυσικά, το αστικό κράτος πρέπει τελικά να αναγκαστεί να τα σεβαστεί. Μετά τις διαπραγματεύσεις του πρωθυπουργού Ράντου Βασίλε με τον ηγέτη των συνδικάτων, Μιρόν Κόζμα, εν μέρει ικανοποιήθηκαν τα αιτήματά τους. Δε συμφωνώ με αυτή τη λύση, διότι δεν έπρεπε να καταθέσουν τα όπλα, έπρεπε να συνεχίσουν την αγωνιστική τους πορεία προς το Βουκουρέστι, έπρεπε να πάνε μέχρι τέλους, μέχρι την απομάκρυνση ολόκληρης της κυβέρνησης.

- Δηλαδή με ποιο τρόπο λύθηκε το πρόβλημα;

- Δίνοντάς τους μια αύξηση στους μισθούς 30%. Τόσο.

- Και τα υπόλοιπα αιτήματα;

- Τα υπόλοιπα, τίποτα. Δεν τους έδωσαν τίποτα, μόνο αυτή την αύξηση. Αυτοί δίνουν μ' ένα χέρι και παίρνουν με δέκα. Πιστεύω ότι τελικά θα το μετανιώσουν αυτοί οι συνδικαλιστικοί ηγέτες, οι οποίοι απέδειξαν ότι δεν έχουν πολιτική ωριμότητα και σταθερότητα. Ηδη πολλοί απεργοί δέχτηκαν με έντονες διαμαρτυρίες αυτή την απόφαση, την υποχώρηση των ηγετών από τα καίρια αιτήματά τους, μεταξύ τους και το σχέδιο της δεξιάς κυβέρνησης να κλείσει, ως μη κερδοφόρα, ορυχεία στη Βάλεα Ζίουλουι. Ηδη στη Ρουμανία έκλεισαν περίπου 120 ορυχεία και απολύθηκαν περισσότεροι από 80.000 εργαζόμενοι σ' αυτά.

Η κυβέρνηση έκανε κάτι και εκτονώθηκε η κατάσταση. Πιστεύω όμως ότι τώρα είναι η αρχή. Οι ανθρακωρύχοι, βέβαια, έδωσαν το σύνθημα, κινητοποίησαν και έδωσαν θάρρος σε όλη την εργατική τάξη. Και πιστεύω ότι η αστική τάξη της χώρας θα έχει στο εξής αρκετά δύσκολη δουλιά. Πρέπει να σημειώσουμε ότι τη συμπαράσταση και την υποστήριξη προς τους ανθρακωρύχους εξέφρασαν και άλλες κατηγορίες εργαζομένων. Οι σημερινοί κυβερνώντες μετράνε τις μέρες τους, είμαι σίγουρος ότι θα γίνουν πρόωρες εκλογές και πάλι οι εργάτες γενικά θα έρθουν και θα τους ανατρέψουν. Με τη βία, διότι διαφορετικά δεν είναι δυνατό, επειδή στις βουλευτικές εκλογές μπορεί να γίνει νοθεία, όπως άλλωστε συμβαίνει στις καπιταλιστικές χώρες. Η αστική τάξη έχει τη δυνατότητα να εξαγοράζει συνειδήσεις. Ετσι το Αγροτικό Κόμμα πήρε την εξουσία, πράγμα πολύ σοβαρό για ολόκληρο το ρουμανικό λαό, ο οποίος ζει κάτω από το όριο φτώχειας.

Τα πράγματα δε θα σταματήσουν εδώ, είναι σίγουρο. Είναι πολύ δύσκολο, ο ρουμανικός λαός σπαρταράει στα νύχια της φτώχειας, της εξαθλίωσης. Δεν μπορεί πλέον να ανέχεται αυτούς που κυβερνούν σήμερα τη χώρα. Ολη η κυβέρνηση, οι υπουργοί είναι ανίκανοι να ηγηθούν των υπουργείων τους. Δεν είναι σε θέση να διευθύνουν τις κρατικές υποθέσεις. Δεν ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της χώρας και του λαού. Επομένως, δεν πρέπει να περιμένουμε σήμερα μεγάλα πράγματα, διότι και στο παρελθόν το αστικό κράτος, πριν από τις 23 Αυγούστου 1944 (μέρα της απελευθέρωσης από το φασιστικό ζυγό), το ίδιο έκανε, και απόρησα που δε χτύπησε τους ανθρακωρύχους, όπως είχε κάνει το 1929, πυροβολώντας τους απεργούς ανθρακωρύχους στην πόλη Λουπένι. Και αυτή τη φορά ήταν πιθανό να πυροβολήσουν, το περίμενα, γιατί οι αγροτιστές πάντα χτυπούσαν τους εργάτες. Παραλίγο. Πιστεύω ότι η κυβέρνηση φοβήθηκε, παρόλο που απείλησε με επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης, διότι θα προκαλούσε μεγαλύτερη και γενικότερη οργή και αγανάκτηση, θα έβγαιναν όλοι στους δρόμους με απρόβλεπτες συνέπειες. Αν δημιουργηθεί ένα εσωτερικό πλαίσιο, τότε οι εργάτες ενώνονται, δε δέχονται πλέον αυτές τις συνθήκες, και τότε δηλώνουν: "Θα πεθάνουμε ή θα νικήσουμε". Αυτό είναι το σύνθημα των εργατών. Αλλά με μεγάλες θυσίες.

Τι θα μπορούσαμε να πούμε ακόμα γι' αυτή τη σοβαρή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μετά την αντεπανάσταση του Δεκέμβρη 1989 και την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στη χώρα; Τότε ο Ιον Ιλιέσκου (Πρόεδρος της χώρας αργότερα), που ήταν επικεφαλής του Μετώπου Εθνικής Σωτηρίας, πρώην γραμματέας για ζητήματα προπαγάνδας της ΚΕ του ΚΚΡ, πραγματοποίησε το οργανωμένο από τα πριν, με τη βοήθεια ξένων υπηρεσιών, πραξικόπημα κατά του ΚΚ Ρουμανίας και της εργατικής τάξης. Αν, λοιπόν, ήθελαν να απομακρύνουν τον Νικολάε Τσαουσέσκου, μπορούσαν να το κάνουν, αλλά χωρίς να εγκαταλειφθεί η συνέχιση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Ρουμανία. Γι' αυτό κι εμείς, οι κομμουνιστές, ολόκληρο το ΚΚ, κατηγορούμε τον Ιλιέσκου για προδοσία. Κάτι περισσότερο, παρέδωσε όλη την εξουσία στα χέρια των δεξιών. Οι περισσότεροι στην κυβέρνηση ελέγχονται ως πράκτορες ξένων υπηρεσιών. Εξάλλου, ο Αντριάν Σεβερίν, που διατέλεσε υπουργός Εξωτερικών, είχε δηλώσει δημόσια στην τηλεόραση ότι έχει κατάλογο με όλους τους πράκτορες που υπάρχουν στην κυβέρνηση. Για την αποκάλυψή του αυτή απομακρύνθηκε από τη θέση του, ακριβέστερα, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Δεν αρέσει στους κυβερνώντες να ακούνε τέτοια πράγματα. Ο πρώην πρωθυπουργός Πέτρε Ρόμαν, που κατηγορήθηκε για τέτοιες σχέσεις, σε μια συγκέντρωση φώναζε δυνατά: "Να καταστρέψουμε την κομμουνιστική δομή". Και να, το κατάφεραν. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Θα έρθει, όμως, εκείνη η μέρα που θα λογοδοτήσουν για όλα όσα έπραξαν σε βάρος της χώρας και του λαού.

- Ποια η κατάσταση των άλλων κοινωνικών κατηγοριών εργαζομένων, στη βιομηχανία, στην αγροτική οικονομία;

- Καταστροφική. Μισθοί πείνας, η ανεργία αυξάνεται συνεχώς. Ολη η βιομηχανία της Ρουμανίας έχει περάσει στη σκιά, διότι οι κυβερνώντες αναζητούν ξένους επενδυτές για να ξεπουλήσουν τις επιχειρήσεις που δημιούργησε ο λαός με ιδρώτα και αίμα στη διάρκεια των 40 χρόνων σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Να μην υπάρχει πλέον ρουμανική βιομηχανία, να μην υπάρχει ντόπια παραγωγή, διότι αυτός είναι ο τελικός σκοπός και σχεδόν τον πέτυχαν - να καταστρέψουν τη ρουμανική εθνική οικονομία, τη βιομηχανία, ώστε η Δύση να μετατρέψει τη χώρα σε αποικία του αμερικανικού και δυτικοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού της άγριας εκμετάλλευσης. Και να μην αγοράζει κανείς τίποτα από τη χώρα μας, να έρχονται τα πάντα απ' έξω και να γίνει αγορά διάθεσης των αμερικανικών προϊόντων και άλλων ξένων καπιταλιστών. Κάτι παραπάνω, κατέστρεψαν την αμυντική βιομηχανία της Ρουμανίας. Είναι πολύ σοβαρό, τρομερό πράγμα. Ο σημερινός υπουργός Αμυνας Μπαμπιούκ είναι αποφασισμένος να "μεταρρυθμίσει" το στράτευμα, δηλαδή να αχρηστεύσει το στρατό, ώστε να μην αποτελεί κάποια δύναμη στην Ευρώπη ο ρουμανικός στρατός. Η Ρουμανία έχει πληθυσμό 23.000.000 κατοίκους και είχε έναν στρατό 1.400.000 ανδρών, τώρα όμως δεν αριθμεί ούτε 200.000 άνδρες. Αυτός ήταν άλλος ένας στόχος - να καταστρέψουν το ρουμανικό στρατό. Μόνο ο Στανκουλέσκου, τον οποίο ο Ιλιέσκου είχε διορίσει υπουργό Αμυνας, πούλησε στρατιωτικό εξοπλισμό σε ξένες χώρες αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και μέσα σε μια νύχτα έγινε τραπεζίτης στο Λονδίνο. Πρόκειται για χρήματα κλεμμένα από την εργασία και των ιδρώτα του ρουμανικού λαού. Η διαφθορά διείσδυσε στα ανώτατα κλιμάκια της εξουσίας με διασυνδέσεις στο εξωτερικό. Ολοι μαζί κάνουν μπίζνες. Η μαφία είναι διεθνής.