Εξ απαλών ίσως ονύχων θιασώτης και εραστής του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού - της Ελλάδας των Ελλήνων Χριστιανών - εσπεύσατε να διαχωρίσετε τους Ελληνες σε "γνήσιους" και σε "γραικύλους", σε "πιστούς" και σε "πηγές ανωμαλίας", τους λαούς σε "πολιτισμένους" και "βαρβάρους", ενώ συγχρόνως αποκαλύψατε δημόσια και επανειλημμένα, ότι οραματίζεσθε κυρίως την αναστήλωση της άλλοτε ποτέ Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μιλώντας όχι για χαμένες, αλλά για "αλύτρωτες", πατρίδες και προσευχόμενος δημοσία και μάλιστα άδοντας εν πανδαισία με τους ομοϊδεάτες σας Αρχιερείς στην Παναγία και στον Αγιο Πατρο - Κοσμά να σας βοηθήσουν ν' ανοίξετε εσείς, πρώτος και καλύτερος, και πάλι την εκκλησία της Παναγίας της Σουμελιώτισσας στον Πόντο... (οράματα που θυμίζουν Αποκάλυψη του Ιωάννου). Και όλα αυτά με τόσο εθνικιστικό μένος και από του άμβωνος και μπροστά στις κάμερες της τηλεόρασης, τις οποίες προσδέχεστε κάθε τόσο με περισσή φιλαρέσκεια, που έκανε πολλούς ν' αναρωτιούνται, μα πού το "πάει" επιτέλους ο Αρχιεπίσκοπος και άναψε για πολύ καιρό τις συζητήσεις με το ερώτημα, εάν έχετε ή όχι το δικαίωμα να εκφράζετε τους όποιους στοχασμούς σας. Ενα ερώτημα μάλλον αφελές. Γιατί το ζήτημα, Μακαριώτατε, δεν είναι αν ο Αρχιεπίσκοπος έχει ή όχι αυτό το δικαίωμα, δικαίωμα που το Σύνταγμα με ειδική διάταξη (άρθρ. 14) αναγνωρίζει σε όλους τους Ελληνες και φυσικά και σε σας. Το ζήτημα είναι, αν, Μακαριώτατε, εκφράζοντας τους όποιους στοχασμούς σας, τηρείτε ή όχι τους Νόμους του Κράτους, όπως με την ίδια διάταξη επιτάσσει το Σύνταγμα. Και εδώ που τα λέμε, Μακαριώτατε, μιλώντας, όπως μιλάτε, όχι μόνο τις Ευαγγελικές Επιταγές δεν τηρείτε - επιταγές για την αγάπη προς αλλήλους και προς τον πλησίον - αλλά και ευθέως παραβιάζετε βασικές ποινικές διατάξεις, ενώ συγχρόνως εξάπτετε το Εθνικιστικό φρόνημα και παραπλανάτε το λαό, καλλιεργώντας τη χίμαιρα του μεγαλοϊδεατισμού.
Αλλά πέρα απ' αυτά τα μεγάλα και νεφελώδη κηρύγματά σας, Μακαριώτατε, δεν είπατε ακόμη τίποτα για τα μεγάλα προβλήματα του ελληνικού λαού. Δεν είπατε τίποτα για την απίστευτη φτώχεια, που μαστίζει χρόνια τώρα δυο περίπου εκατομμύρια πατριωτών. Δεν είπατε τίποτα για τις εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων, που σαπίζουν από την αναδουλιά και την ανέχεια. Δεν είπατε τίποτα για το ξεκλήρισμα της αγροτιάς. Είκοσι πέντε χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά έχουν ξεκληρισθεί και οι παπάδες εγκαταλείπουν τα χωριά ελλείψει εκκλησιάσματος. Δεν είπατε τίποτα για τους νέους, που αγωνιούν για το μέλλον τους. Τους καλείτε μονάχα να έρθουν κοντά σας και το μόνο που τους υποσχεθήκατε είναι ότι θα τους εξομολογείτε τακτικά και σύντομα θα φτιάξετε γι' αυτούς και μια ειδική "καφετερία"... Αλλά, Μακαριώτατε, από καφετερίες άλλο τίποτα. Γέμισε ο τόπος. Οι νέοι ζητάνε μόρφωση, προοπτική. Ζητάνε σχολεία. Και ακόμη, Μακαριώτατε, ούτε σκεφθήκατε για την ώρα να αφορίσετε ένα μικρό μέρος από την αμύθητη εκκλησιαστική περιουσία, για ν' ανακουφίσετε τους ανθρώπους, που κυριολεκτικά πεινάνε. Και οι άνθρωποι αυτοί, Μακαριώτατε, δε θέλουν μόνο την παραμυθία σας, ότι "χορτασθήσονται εν τοις ουρανοίς". Δεν είναι δα απαραίτητο να πεθάνουν εδώ της πείνας, για να βρουν μια θέση στον παράδεισο και να χορτάσουν εκεί πάνω. Και χορτάτους θα τους δεχθεί ο Απόστολος Πέτρος. Κάνετε, λοιπόν, κάτι. Μπορείτε. Αν πραγματικά θέλετε να σας σέβονται και να σας πιστεύουν. Τα λόγια σας, όσο καλοζυγισμένα κι αν είναι, τα 'χουν ακούσει. Πολλές φορές.
Πολλά τα έτη σας, Μακαριώτατε.
Γ. Κ. ΜΗΤΡΑΒΕΛΛΑΣ