"Τι θα γίνει στο κόμμα σας, αν χάσει το ΠΑΣΟΚ τις ευρωεκλογές;". "Σας παρακαλώ. Είναι κάτι που ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω"... Η ερώτηση έγινε από δημοσιογράφο και η απάντηση είναι προφανές - από την... τραγικότητα της διατύπωσης - ότι ανήκει σε προβεβλημένο κυβερνητικό στέλεχος. Αν μη τι άλλο, η αντίδραση, στη σκέψη και μόνο, ότι μπορεί το "ποτήρι" να είναι πολύ πικρό για την κυβέρνηση στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, δίνει το μέγεθος της αγωνίας που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ για την επόμενη μέρα των ευρωεκλογών.

Αλλωστε όλοι γνωρίζουν ότι μια ήττα του Κ. Σημίτη τον ερχόμενο Ιούνη - μετά δε από ένα συνέδριο που θεωρείται δεδομένο ότι δε θα παράσχει την προωθητική δύναμη που προσέφερε το προηγούμενο στους "εκσυγχρονιστές" - δε δημιουργεί πρόβλημα μόνο στον ίδιο, δεδομένης της πρόθεσης κάποιων εκ της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης" να αμφισβητήσουν εντονότερα την εξουσία του. Δημιουργεί μικρότερα ή μεγαλύτερα προβλήματα και σε όσους έχουν στοιχηθεί αυτή την περίοδο πίσω από τον πρωθυπουργό, επενδύοντας στο μέλλον, λόγω του... μικρού της ηλικίας τους.

Γι' αυτό ακριβώς, ορισμένοι εξ αυτών, δε διστάζουν να λένε για προβεβλημένους, μάλιστα, συναδέλφους τους ότι "από το να διακηρύσσουν δεξιά κι αριστερά ότι θα χάσουμε τις εκλογές, καλύτερα να πάνε σπίτι τους"... ενώ για άλλους, που όπως σημειώνουν θέλουν να "διαφωνούν προς τα έξω", ρωτούν: Γιατί "πάντα συμφωνούν μέσα" στα κυβερνητικά όργανα...

Ομως η παραπάνω αγωνία δεν είναι η μοναδική που συναντά κανείς το τελευταίο διάστημα στους διαδρόμους της πολιτικής εξουσίας. Πέραν της κομματικής διάστασης που συνιστά το πρόβλημα των εκλογών για το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για τα υπόλοιπα αστικά κόμματα (σ. σ.: η ταραχή στη ΝΔ, επί παραδείγματι, έγκειται στο "τι θα γίνει" αν δεν είναι πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές), ακόμα μεγαλύτερη σημασία έχει ο κίνδυνος που διαισθάνονται ορισμένοι. Και ο κίνδυνος, όπως οι ίδιοι τον προσδιορίζουν, είναι αυτές οι εκλογές να λειτουργήσουν ως "πιστοποιητικό" απώλειας, εκ μέρους του δικομματισμού, των σταθεροποιητικών χαρακτηριστικών που διατήρησε το δικομματικό σκηνικό μετά τη μεταπολίτευση, ως πολιτικό σύστημα εκπροσώπησης των συμφερόντων της ολιγαρχίας.

Ενδεικτική αποτύπωση της αγωνίας για τις συνολικότερες πολιτικές συνέπειες που μπορεί να επιφέρουν οι ευρωεκλογές στο πολιτικό σύστημα είναι η ευκολία με την οποία κυβερνώντες και μη "κατεβάζουν τον πήχη": Αν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ λάβουν αθροιστικά στις εκλογές το... 60% των ψήφων του εκλογικού σώματος, τότε τα πράγματα είναι καλά, λένε! Αυτό στην περίπτωση που ο Αβραμόπουλος "βγει εκτός" και κατέβει με δικό του κόμμα, συμπληρώνουν, προφανώς για να προλάβουν τα γέλια όσων τους ακούνε. Φυσικά οι του ΠΑΣΟΚ δεν κρύβουν πόσο θα ήθελαν ο Αβραμόπουλος να ολοκληρώσει το "μετέωρο" βήμα του, ώστε ακόμα κι αν χάσουν τις ευρωεκλογές, το μέγεθος της ήττας να είναι τέτοιο που θα τους διατηρεί στο "παιχνίδι" των επόμενων βουλευτικών. Τότε, αν συνυπολογιστεί και η δεδομένη προεκλογική προπαγάνδα περί "παροχών" (σ. σ.: ήδη ορίζεται και ως... "πακέτο Σημίτη"!), μπορεί να κερδίσουμε, λένε...

Τι σημαίνει, όμως, να δηλώνουν "ικανοποιημένοι" με ένα ποσοστό της τάξης του 60%, εφόσον το λάβει ο κλασικός δικομματισμός στις ευρωεκλογές; Σημαίνει ότι μια απώλεια της τάξης του 10% από τις ευρωεκλογές του 1994 (τότε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είχαν λάβει περίπου το 70% των ψήφων) και μια απώλεια της τάξης του 20% από τις βουλευτικές του 1996 (τότε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είχαν λάβει περίπου το 80% των ψήφων), όχι μόνο δεν την αποκλείουν, αλλά την αναμένουν κιόλας!

Φυσικά αυτού του είδους οι... αναμονές, πέραν της πλήρους επίγνωσης που έχουν για το... "φιλολαϊκόν" της πολιτικής τους, είναι δηλωτικές του προβλήματος της ολιγαρχίας να επιταχύνει για την ανασύνθεση του πολιτικού της συστήματος. "Ο κλασικός δικομματισμός δεν τραβάει", τουτέστιν ..."βουρ" για τα κεντρο-αριστερο-δέξια σενάρια.

Αυτή η ανάγκη των καθεστωτικών δυνάμεων γεννά, με τη σειρά της, την ανάγκη για διατήρηση στην πολιτική ζωή αξιόπιστων δεκανικιών του συστήματος, αλλά και την "κλωνοποίηση" νέων. Επιβεβαιώνει, κυρίως, ότι η επιχείρηση χειραγώγησης των λαϊκών στρωμάτων το επόμενο διάστημα δεν αποκλείεται να πάρει χαρακτηριστικά προπαγάνδας που θα μετέρχεται μεθόδους ...λοβοτομής.

Ν. Μπ.