Ολα τα κόμματα διακηρύσσουν την ανάγκη δίωξης της εγκληματικότητας. Ομως, πρέπει να πούμε κάτι, που στο σύνολό τους ξεχνούν: Οτι το θερμοκήπιο της (εγχώριας και διεθνούς) αλματώδους ανάπτυξης του οργανωμένου ιδίως εγκλήματος, είναι το ίδιο το κοινωνικό - οικονομικό σύστημα και η πολιτική που το υπηρετεί. Οτι η ανάπτυξή του συνδέεται κατά κύριο λόγο με την κυριαρχία της ιδεολογίας του κέρδους και των νόμων της αγοράς.Τα παραπάνω σημείωσε οΓ. Νάκης,μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και κεντρικός εισηγητής στην Ημερίδα του ΚΚΕ για τα Σώματα Ασφαλείας (ΣΑ). Παραθέτουμε στη συνέχεια το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Γ. Νάκη.

"Η επιλογή του χρόνου για τη διατύπωση των "θέσεων" του ΚΚΕ πάνω στην κατάσταση που επικρατεί στα ΣΑ δεν είναι ασφαλώς τυχαία.

Είμαστε σε μια περίοδο που αναπτύσσονται μεγάλοι και ελπιδοφόροι λαϊκοί αγώνες. Εργαζόμενοι, αγρότες, νέοι διεκδικούν το δίκιο τους, την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων που τους αφαιρούν οι στόχοι κυβέρνησης - Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ).

Η κυβέρνηση καταφεύγει όλο και πιο συχνά στη χρησιμοποίηση των ΣΑ για την παρακολούθηση και καταστολή των λαϊκών αγώνων. Πολύτιμος βοηθός της, η Δικαιοσύνη.

Ταυτόχρονα όμως, έρχονται στην επικαιρότητα με ανησυχητική συχνότητα προβλήματα που δείχνουν την κυβερνητική αδυναμία αντιμετώπισης του κοινού και οργανωμένου εγκλήματος, που δυστυχώς επεκτείνεται και στα ΣΑ με τη μορφή της διαφθοράς στελεχών της.

Μακριά, βέβαια, από μας, μια τάση μεγέθυνσης και ισοπεδωτισμού, που φάνηκε από μερίδα των ΜΜΕ. Αυτό αφορά και το ζήτημα της έκτασης και ποιότητας της αναπτυσσόμενης εγκληματικότητας, της συμμετοχής των αλλοδαπών σ' αυτήν, αλλά και της διαφθοράς, στην οποία ενέχονται αστυνομικοί.

Μας ανησυχεί, όχι μόνον η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, αλλά κυρίως η κυβερνητική πολιτική και τα μέτρα που ανακοινώθηκαν ως απάντηση στην όξυνση των παραπάνω προβλημάτων. Μέτρα που γενικά κινούνται στην ίδια κατεύθυνση και πείθουν ότι τα προβλήματα θα μεγαλώσουν.

Κατ' αρχήν θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας είναι ζήτημα κοινωνικοοικονομικών συνθηκών, άρα πολιτικό. Η πρωταρχική αντιμετώπισή της (ιδιαίτερα του κοινού εγκλήματος) συνδέεται άμεσα με μέτρα φιλολαϊκής ανάπτυξης, δηλαδή με φροντίδα για τον εργαζόμενο άνθρωπο, με την κάλυψη των πραγματικών αναγκών του.

Στο σύνολό της, η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας απαιτεί κατάλληλη πολιτική πρόληψης και ταυτόχρονα ΣΑ με αποκλειστικό προσανατολισμό στη δίωξη του κοινού και οργανωμένου εγκλήματος, εφοδιασμένα με τα απαραίτητα μέσα και προσωπικό.

Η κυβερνητική πολιτική, όπως θα δούμε παρακάτω, κινείται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.

Ολα τα κόμματα διακηρύσσουν την ανάγκη δίωξης της εγκληματικότητας. Ομως, πρέπει να πούμε κάτι, που στο σύνολό τους ξεχνούν: Οτι το θερμοκήπιο της(εγχώριας και διεθνούς) αλματώδους ανάπτυξης του οργανωμένου ιδίως εγκλήματος, είναι το ίδιο το κοινωνικό - οικονομικό σύστημα και η πολιτική που το υπηρετεί. Οτι η ανάπτυξή του συνδέεται κατά κύριο λόγο με την κυριαρχία της ιδεολογίας του κέρδους και των νόμων της αγοράς, με το χτύπημα των αξιών της πάλης και αλληλεγγύης, με το χλευασμό κάθε δίκαιου αγώνα, με την κατασυκοφάντηση των αγώνων και ιδανικών της Εθνικής Αντίστασης, με την καλλιέργεια του ατομικισμού και τη διδασκαλία μαθημάτων υποταγής της νεολαίας στην "έννομο τάξη" της αμορφωσιάς για τους φτωχούς, όπως μαζικά επιχειρείται στις μέρες μας. Ο πρωθυπουργός, για πρώτη φορά στην ομιλία του στη Διεθνή Εκθεση Θεσ/νίκης, αλλά και αρκετές φορές ακόμη απέδωσε την κύρια αιτία εγκληματικότητας στους ξένους εργάτες. Είναι και λάθος και επικίνδυνη αυτή η αντίληψη. Πρόκειται για μετάθεση του προβλήματος".

"Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες κυριαρχίας της ιδεολογίας της εκμετάλλευσης και του εύκολου πλουτισμού, που οι παράνομες δραστηριότητες στην πιο ακραία τους εκδοχή ανθίζουν, δείχνοντας την ηθική και τις αξίες του καπιταλιστικού συστήματος, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί αυξάνονται και στα ΣΑ τα κρούσματα διαφθοράς ορισμένων που συναλλάσσονται ή και οργανώνουν τέτοιες παράνομες δραστηριότητες, δυσφημώντας γενικότερα τους αστυνομικούς υπαλλήλους.

Μας εντυπωσιάζει όμως η υποκριτική στάση πολλών που ξιφουλκούν ενάντια στη διαφθορά, αλλά σκόπιμα ξεχνούν τούτο: Οτι η επέκταση της διαφθοράς στα ΣΑ διευκολύνεται και τροφοδοτείται από τον αντιλαϊκό προσανατολισμό τους, από το ασφυκτικό καθεστώς των στεγανών και της στρατιωτικοποίησης, από τις διακρίσεις και την αναξιοκρατία, από την έλλειψη δημοκρατίας και σωστής διαπαιδαγώγησης στο εσωτερικό τους, από τις ανεξέλεγκτες δραστηριότητες ξένων και κύρια αμερικάνικων υπηρεσιών.

Οσο παραμένουν στο σκοτάδι οι αιτίες που οδηγούν στη διαφθορά, στην υποτέλεια και τη σήψη, τόσο θα μπορούν τέτοια φαινόμενα ν αξιοποιούνται για αποπροσανατολιστικούς λόγους, να παράγονται ή μεγιστοποιούνται μέσα στα πλαίσια της γενικότερης δικομματικής αντιπαράθεσης, αλλά το κυριότερο: Ν' αξιοποιούνται για να δικαιολογηθούν νέα αντιδημοκρατικά μέτρα και ένταση του αυταρχισμού στο εσωτερικό των Σωμάτων Ασφαλείας".

"Η αναφορά μας στα επίκαιρα αυτά ζητήματα γίνεται κατά κύριο λόγο γιατί, έστω και με αρνητικό τρόπο, δίνεται η δυνατότητα να γίνει ευρύτερα γνωστή η πραγματική κατάσταση που επικρατεί γενικότερα στα ΣΑ, κατάσταση που οδηγεί στην ανετοιμότητά τους να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες αύξησης της εγκληματικότητας.

Αυτά τα προβλήματα, αυτή η κατάσταση που οδήγησε ως εδώ, είναι το κύριο αντικείμενο της Ημερίδας.

Θέλουμε να καταθέσουμε τις σκέψεις μας γι' αυτό το τεράστιο ζήτημα, να ακούσουμε απόψεις, να συμβάλουμε στην αποκάλυψη των αιτιών, αλλά και, ταυτόχρονα, επιδιώκουμε αυτή η συζήτηση και τα συμπεράσματα να αποτελέσουν θετική συμβολή στις προσπάθειες του συνδικαλιστικού κινήματος αστυνομικών, πυροσβεστών και λιμενικών για τη λύση των προβλημάτων τους.

Ουσιαστικά, και η χώρα μας (σε διαφορετικό, βέβαια, βαθμό από άλλες) είναι αντιμέτωπη με μια αυξανόμενη και πολύπλευρη δράση του οργανωμένου εγκλήματος, είτε αναπτύσσεται, είτε επεκτείνεται στη χώρα μας με μία πρόσθετη, όμως, ιδιομορφία: Την ύπαρξη και διατήρηση χρόνιων προβλημάτων έλλειψης εκδημοκρατισμού και στοιχειώδους εκσυγχρονισμού, που είχαν γίνει αντικείμενο αγώνων, προτάσεων και στόχων πάλης του λαϊκού κινήματος και αργότερα και του συνδικαλιστικού κινήματος των εργαζομένων στα ΣΑ.

Προτάσεις, που οι ως τώρα κυβερνήσεις και η σημερινή αγνόησαν.

Η μη προώθηση στοιχειωδών, έστω και επιμέρους, μέτρων εκδημοκρατισμού, δεν οφείλεται σε στενοκεφαλιά των αρμοδίων. Αλλωστε, έχουν περάσει πολλαπλάσιοι των κυβερνήσεων υπουργοί Δημόσιας Τάξης από τη μεταπολίτευση και μετά και τα βασικά κεφαλαιώδη προβλήματα παραμένουν.

Το προσωπικό των ΣΑ συνεχίζει να υπόκειται τη στέρηση βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων, τη στρατιωτικοποίηση, τα στεγανά στη λειτουργία τους, το αντιδημοκρατικό και αυταρχικό υπηρεσιακό κλίμα, τις διακρίσεις, τις παραβιάσεις του ωραρίου, το αντιδημοκρατικό σύστημα αξιολόγησης, τις χιλιάδες απλήρωτες ώρες εργασίας, τη μη απόδοση στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων, όπως προβλέπονται από την υπαλληλική νομοθεσία, τη μη αναγνώριση του ανθυγιεινού και επικίνδυνου επαγγέλματος (ούτε καν στους πυροσβέστες!!!) κ.ά.

Ο δε συνδικαλισμός που προβλέπεται είναι κουτσουρεμένος με τη σπάθα των διώξεων πάνω από κάθε συνδικαλιστή που θέλει με συνέπεια να υπηρετεί τα συμφέροντα του κλάδου του.

Αν σ' αυτά προστεθούν οι τεράστιες ελλείψεις σε εξοπλισμό, μέσα και προσωπικό των ειδικότερων υπηρεσιών δίωξης της εγκληματικότητας, των αστυνομικών τμημάτων, του Πυροσβεστικού Σώματος και του Λιμενικού, σε αντίθεση με το προσωπικό και τα μέσα που απλόχερα διατίθενται στις υπηρεσίες καταστολής και του μηχανισμού φακελώματος, αλλά και οι μισθοί πείνας που προβλέφτηκαν από την εφαρμογή του στρατιωτικού μισθολογίου για την πλειοψηφία του προσωπικού των παραπάνω κλάδων, τότε αντιλαμβάνεται κανείς, γιατί έχουμε τέτοια αποτελέσματα.

Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο. Οι τραγικές συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής, που ζούμε ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, είναι μόνο ένα δείγμα του τι θα επακολουθήσει, όσο δεν αντιμετωπίζονται σε άλλη κατεύθυνση τα προβλήματα, όσο αυξάνονται οι ανάγκες και η κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια πολιτική.

Το ΚΚΕ είχε επανειλημμένα επισημάνει αυτή την κατάσταση και είχε διατυπώσει σειρά προτάσεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Ανάλογες προτάσεις είχαν διατυπωθεί και από το συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων στα ΣΑ και γενικότερα.

Το σύνθημα και ερώτημά τους "θέλουμε, όμως μπορούμε;" αποτύπωνε την αγωνία για την υπάρχουσα κατάσταση.

Διατύπωνε στο περιεχόμενό του τα σοβαρότερα, γενικά, ζητήματα, που απασχολούσαν και απασχολούν ακόμη τους εργαζόμενους και απευθυνόταν ως προειδοποίηση προς την κυβέρνηση για την κατάσταση που διαμορφώνεται.

Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά κώφευσε σε βασικά ζητήματα.

Εδειξε, κυρίως, ότι αυτό που την ενδιέφερε δεν είναι η αντιμετώπιση του κοινού και οργανωμένου εγκλήματος, αλλά η ενίσχυση του κατασταλτικού χαρακτήρα των ΣΑ και του αυταρχισμού ενάντια στο λαϊκό κίνημα, για να περάσει πάση θυσία την πολιτική της ΟΝΕ.

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της πλειοψηφίας του προσωπικού των ΣΑ για τη δίωξη της εγκληματικότητας, για τη σωτηρία των δασών, στη μάχη της οποίας έδωσαν τη ζωή τους 4 πυροσβέστες, για την προστασία παραλιών και ακτών, η κυβέρνηση απέδειξε ότι αλλού έστρεφε το ενδιαφέρον της.

Και το 1998 διέπρεψε στη βάρβαρη καταστολή λαϊκών κινητοποιήσεων, όπως αυτών των αδιόριστων εκπαιδευτικών, όπου επιστράτευσε και μετέτρεψε χιλιάδες αστυνομικούς σε ΜΑΤ, φτάνει να προωθούσε τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα, ενώ ταυτόχρονα ενίσχυσε τον αυταρχισμό, γενικότερα.

Ενώ από την άλλη μεριά προχώρησε στην ολοκλήρωση της συμβολής της χώρας μας στην οικοδόμηση του πανευρωπαϊκού κατασταλτικού μηχανισμού.

Αρκετά δισ. δαπάνησε για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την υλοποίηση της Συμφωνίας Σένγκεν, που έκανε νόμο του κράτους με 142 ψήφους στη Βουλή, ενώ επικύρωσε και τη συμφωνία σύστασης της EUROPOL.

Την κυβέρνηση την απασχολεί η δίωξη της εγκληματικότητας, όμως, τόσο ή μόνο στο βαθμό που φθείρεται η ίδια από τις επιπτώσεις της και δε θίγεται η κύρια αποστολή που δίνει στα ΣΑ".

"Υπάρχουν ορισμένα απλά, αλλά καίρια ερωτήματα:

- Τι εμποδίζει την κυβέρνηση να προχωρήσει σε δημοκρατικά μέτρα, που θα διαμορφώνουν άλλο κλίμα στο εσωτερικό των ΣΑ, όπως, π.χ., η διαφάνεια και αξιοκρατία στις υπηρεσιακές μεταβολές, η δυνατότητα ουσιαστικής παρουσίας συνηγόρου και εκπροσώπου της συνδικαλιστικής ένωσης στις πειθαρχικές διώξεις, η δημοκρατική αναμόρφωση του Πειθαρχικού Δικαίου, η γνώση των εκθέσεων αξιολόγησης εκ μέρους των κρινομένων και άλλα;

- Γιατί συνεχίζει το καθεστώς αυθαιρεσίας και συστηματικών παραβιάσεων του ωραρίου εργασίας, αναστατώνοντας διαρκώς το προσωπικό και τις οικογένειές του;

- Γιατί συντηρεί τη στρατιωτικοποίηση, που καμιά σχέση δεν έχει με την αναγκαία πειθαρχία, γιατί συνεχίζει να διατηρεί σαν Σώμα Ασφαλείας το Πυροσβεστικό Σώμα, με βάση χουντικό ΠΔ;

- Γιατί το Λιμενικό Σώμα συνεχίζει να συνδέεται και να εξαρτάται από το Πολεμικό Ναυτικό;

- Ολη αυτή η κατάσταση ποιον υπηρετεί;

- Συμβάλλει στη δίωξη της εγκληματικότητας; Ποιος ωφελείται από τη διατήρηση αυτού του καθεστώτος;

Μία μόνο μπορεί να είναι η εξήγηση. Ο σημερινός προσανατολισμός των ΣΑ απαιτεί στρατιωτικοποίηση, πειθαρχία του φόβου, έλλειψη ουσιαστικών δικαιωμάτων, αδιαφάνεια και στεγανά, αυταρχισμό και καθεστώς αναξιοκρατίας.

Συνέπεια αυτού του προσανατολισμού αποτελεί και η πλήρης υποταγή των ΣΑ στις ΗΠΑ και τις ειδικές υπηρεσίες τους. Πώς μπορεί να αποδώσει ένα Σώμα με τόσο σοβαρή αποστολή, όταν συνολικά και ιδιαίτερα οι πιο νευραλγικές υπηρεσίες του ελέγχονται και καθοδηγούνται από CIA, DIA, FBI, που βαρύνονται με τεράστια εγκλήματα;

Στόχος της κυβέρνησης δεν είναι κυρίως η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, αλλά η δίωξη του λαϊκού κινήματος και η προσαρμογή της χώρας και των ΣΑ σε διεθνείς διακρατικούς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, που έχουν στόχο τα λαϊκά κινήματα. Εκεί ρίχνει το βάρος της.

Γι' αυτό συντηρεί αυτό το καθεστώς.

Αυτό δείχνει η οικοδόμηση αυταρχικών μηχανισμών (Σένγκεν, EUROPOL), που τη στελέχωση και προώθησή τους κύρια αναλαμβάνουν τα ΣΑ, ενώ την ίδια στιγμή βασικές υπηρεσίες δίωξης του εγκλήματος στερούνται στοιχειώδους εξοπλισμού, επαρκούς επάνδρωσης και κατάλληλης εκπαίδευσης.

Το ισχυρότερο, καλύτερα εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο τμήμα της ΕΛ.ΑΣ. είναι τα ΜΑΤ, τα ΕΚΑΜ, οι ειδικές δυνάμεις του Λιμενικού, που χρησιμοποιούνται για την καταστολή λαϊκών κινητοποιήσεων, αλλά και άλλες υπηρεσίες που χρησιμοποιούνται για το προβοκάρισμα των λαϊκών αγώνων".