Πολιτικό άσυλο και Ευρωπαϊκή Ενωση | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πολιτικό άσυλο και Ευρωπαϊκή Ενωση

Τραγική ειρωνεία. Την ώρα που ξέσπασε το θέμα Οτσαλάν, στην ελληνική Βουλή συζητούνταν η Συνθήκη του Αμστερνταμ, μέρος της οποίας είναι η Συνθήκη Σένγκεν, όπου μεταξύ των άλλων ρυθμίζονται και τα θέματα πολιτικού ασύλου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι χαρακτηριστικό, σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα, ότι ένας από τους λόγους που προβάλλεται από τους υποστηρικτές της Συνθήκης Σένγκεν είναι η αντιμετώπιση της "τρομοκρατίας". Φυσικά ο όρος έχει ήδη ερμηνευτεί από τις ΗΠΑ και τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών, αφού τα απελευθερωτικά κινήματα ανά τον κόσμο χαρακτηρίζονται συλλήβδην τρομοκρατικές εκδηλώσεις και οι αγωνιστές τους θεωρούνται τρομοκράτες. Αυτή η ερμηνεία σε συνδυασμό με τα άρθρα της Συνθήκης Σένγκεν οδηγούν στον ασφυκτικό περιορισμό του δικαιώματος του πολιτικού ασύλου, μέχρι την κατάργησή του.

Ο υπουργός Εξωτερικών, Θ. Πάγκαλος, όταν προσπάθησε προχτές να εξηγήσει τις κινήσεις της κυβέρνησης στην υπόθεση Οτσαλάν, είπε ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορούσε να χορηγήσει πολιτικό άσυλο στον Κούρδο ηγέτη αφού αυτός είχε υποβάλει πριν σχετική αίτηση στην Ιταλία. Επικαλούμενος μάλιστα το νόμο 1996 του '91, που ρυθμίζει την ελεύθερη κυκλοφορία στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ανέφερε ότι "κάθε αίτηση ασύλου, που γίνεται αφού έχει ήδη υποβληθεί αίτηση ασύλου σε άλλη χώρα, αναπέμπεται στην πρώτη χώρα".

Πρόκειται για μια απ' τις πολλές λαθροχειρίες του Θ. Πάγκαλου προκειμένου να αποσείσει τις ευθύνες από την κυβέρνηση και τον ίδιο. Οπως αναφέρεται σε χτεσινό δημοσίευμα του "Ρ", αν η κυβέρνηση ήθελε να χορηγήσει άσυλο στον Οτσαλάν θα μπορούσε να αξιοποιήσει τη Σύμβαση του Δουβλίνου, που ορίζει ότι "κάθε κράτος - μέλος δικαιούται να εξετάσει αίτηση πολιτικού ασύλου ενός αλλοδαπού έστω και αν δεν είναι αρμόδιο βάσει των προβλεπόμενων κριτηρίων".

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι ο υπουργός Εξωτερικών δεν τόλμησε καν να πει πως οι χειρισμοί υπαγορεύτηκαν από τη Συνθήκη Σένγκεν. Σ' αυτό αναφέρθηκε κατά την ομιλία του στη Βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Ορέστης Κολοζώφ, και τόνισε χαρακτηριστικά: "Τόσο πολύ ντρέπεστε".

Ασφαλώς αυτό είναι μόνο μια πλευρά του μεγάλου θέματος και ίσως όχι η σημαντικότερη. Μπορεί όμως να θεωρηθεί σαν ένα προμήνυμα για το τι θα συμβαίνει μονίμως πλέον στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αφού η Συνθήκη Σένγκεν είναι πλέον μέρος του "κοινοτικού δικαίου". Το γεγονός αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν άλλοθι από την κυβέρνηση, γιατί η ίδια υπέγραψε τη Συνθήκη και γιατί αν κρίνεται το εθνικό συμφέρον τότε υπάρχει και ο δρόμος της μη συμμόρφωσης.

Η υπόθεση Οτσαλάν έφερε, ούτως ή άλλως, στην επιφάνεια το πραγματικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πρόσωπο που δεν έχει καμιά σχέση με τη "δημοκρατική Ευρώπη" και τα "ανθρώπινα δικαιώματα", όπως διαφημίζουν οι υποστηρικτές της Συνθήκης του Αμστερνταμ. Αν, πάντως, αυτή η υπόθεση ήταν η πρώτη εφαρμογή της Συνθήκης Σένγκεν για ένα μείζον πρόβλημα, ο καθένας μπορεί να καταλάβει τώρα το τι θα επακολουθήσει όχι μόνο στην αντιμετώπιση παρόμοιων καταστάσεων αλλά και για τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης που θεωρούνται εξίσου "εχθροί".

Δ. Π.