Αν κάτι προκάλεσε εντύπωση στη χθεσινή απολογία του Αλ. Παπαδόπουλου δεν ήταν μόνο η αστεία απόπειρα να αποτινάξει κάθε ευθύνη από πάνω του για την υπόθεση Οτσαλάν, αλλά οι βαθύτατα αντιδραστικές απόψεις και προτάσεις που έκανε κατά τη διάρκεια του χειρισμού της υπόθεσης.

Ουσιαστικά, ο πρώην υπουργός Εσωτερικών δήλωσε υπερήφανος γιατί είχε από την αρχή εκφράσει την άποψη ότι δεν πρέπει να υπάρξει κανένας διάλογος και συνεννόηση με τον Οτσαλάν, αλλά να συλληφθεί αμέσως και προφανώς να σταλεί ευθύς εξαρχής "πακέτο" στα χέρια των διωκτών του. Και σε αυτό το ζήτημα ο εν λόγω υπουργός αποδείχτηκε αντάξιος της προϊστορίας του στην αντιμετώπιση του "εσωτερικού εχθρού". Την ίδια τακτική ήθελε να εφαρμόσει και για την εξόντωση του "εξωτερικού εχθρού". Πραγματικά, έλεγε την αλήθεια ο Α. Παπαδόπουλος ότι έχει ήσυχη τη συνείδησή του. Γιατί αυτή είναι η συνείδησή του.

Υ.Γ. Το σκεφθήκατε καλά, κ. Σημίτη, που τον θυσιάσατε; Πού θα βρείτε άλλον εξίσου αντιδραστικό υπουργό Εσωτερικών..;