Συνεχίζουμε τη δημοσίευση των παρεμβάσεων που έγιναν στην πρόσφατη ημερίδα, που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα την κατάσταση στα Σώματα Ασφαλείας. Παραθέτουμε, στη συνέχεια, αναλυτικά αποσπάσματα από την τοποθέτηση του Λέοντα Αυδή,δημοτικού συμβούλου στο Δήμο Αθήνας:

"Προβληματίστηκα λίγο, αν έπρεπε να κάνω αυτή την παρέμβαση που σχεδίαζα, γιατί είναι έξω από τον τίτλο της ημερίδας και αφορά ένα θέμα συναφές και, κατά μεγάλο μέρος, μελλοντικό.

Θα μιλήσω για τη Δημοτική Αστυνομία, για τις ρυθμίσεις και για τις τάσεις, που διαφαίνονται σε σχέση με τη Δημοτική Αστυνομία. Αλλά πριν μιλήσω για τη Δημοτική Αστυνομία, θα μου επιτρέψετε ν' αναφερθώ σε κάποιες γενικότερες πολιτικές συγκυρίες.

Στα τελευταία χρόνια ένα χαρακτηριστικό της πολιτικής ζωής της χώρας μας είναι η ταύτιση όλων των αποχρώσεων των εκφραστών της κυρίαρχης πολιτικής αντίληψης. Το ζήτημα των δημοκρατικών ελευθεριών, που κάποτε ήταν αντικείμενο οξείας διαφοράς και αντιπαράθεσης μεταξύ της δεξιάς και των κεντρώων δυνάμεων, έχει εκλείψει πλέον ως αντικείμενο διαφοράς.

Στο τελευταίο τμήμα της δεκαετίας που διανύουμε η εκσυγχρονιστική τάση του ΠΑΣΟΚ προστρέχει ακόμα και στα πιο απαρχαιωμένα μέσα καταστολής, όπως ο κοινωνικός αυτοματισμός, που παραπέμπει ευθέως στον Κοτζαμάνη και στην "καρφίτσα". Χωρίς, βέβαια, να παραμελεί και τις πιο συγχρονισμένες μορφές καταστολής, όπως είναι το ηλεκτρονικό φακέλωμα και τα άλλα μέσα για τα οποία έγινε λόγος προηγουμένως".

"Παράλληλα, κι αυτό πρέπει να προσεχτεί, έχει εξαπολύσει ιδεολογικό πόλεμο κατά των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ακόμα και το δημοψήφισμα που προβλέπεται από το Σύνταγμα, έχει χαρακτηριστεί από κυβερνητικό στέλεχος, περίπου ως εκδήλωση οχλοκρατίας.

Είναι κοινή η διαπίστωση ότι οι κοινωνικές ανακατατάξεις εντείνονται με τη ραγδαία επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης των φτωχότερων στρωμάτων. Η ένταση της εκμετάλλευσης του εργατικού δυναμικού, η εξαναγκασμένη μείωση του αγροτικού πληθυσμού, θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στην ένταση του αυταρχισμού και των μέτρων καταστολής.

Οι κοινωνικές εκρήξεις αναμένονται και η άρχουσα αντίληψη, το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης, θα προσπαθήσει να τις καταστείλει με τα γνωστά μέσα και με όσα καινούρια θα έχει στη διάθεσή της.

Εξάλλου, η ιδεολογική χειραγώγηση του λαού από τα λεγόμενα μέσα μαζικής επικοινωνίας τείνει στη διευκόλυνση του αυταρχισμού, που είναι ήδη παρών και συνεχώς εντείνεται.

Οπως είναι γνωστό, η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρησιμοποιείται ολοένα και ευρύτερα ως αγωγός για τη διοχέτευση της πολιτικής της κεντρικής εξουσίας. Στο όνομα των ακομμάτιστων δήθεν τοπικών αρχών, ή του περιορισμού στα τοπικά ζητήματα, αναπαράγεται η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Δηλαδή, η πολιτική που μετά την εκμηδένιση ή τη σχεδόν εκμηδένιση των διαφορών ανάμεσα στις πολιτικές εκφράσεις της κυρίαρχης αντίληψης, είναι κοινή για όλους.

Επομένως, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, παρά τις ιστορικές της παραδόσεις, παρά τα χαρακτηριστικά της στοιχεία που της προσδίδουν δυνατότητες δημοκρατικής λειτουργίας, φαίνεται ότι θα χρησιμοποιηθεί για να περάσουν πολιτικές και πρακτικές αυταρχισμού.

Ενα όργανο που πρέπει να μας απασχολήσει, είναι η λεγόμενη Δημοτική Αστυνομία. Τον τελευταίο καιρό, έχει γίνει πολύς λόγος για τη Δημοτική Αστυνομία, ιδίως στο Δήμο Αθηναίων.

Σας θυμίζω ότι κατά την προηγούμενη θητεία του κ. Αβραμόπουλου, η Δημοτική Αστυνομία εφοδιάστηκε με στολές μάλλον φανταχτερές και σχεδιασμένες με τρόπο που συνειρμικά, σημειολογικά, παραπέμπει στην αστυνομική εξουσία.

Το ΥΠΕΧΩΔΕ εφοδίασε τη Δημοτική Αστυνομία με μοτοσικλέτες και περιπολικά και οι μοτοσικλετιστές της Δημοτικής Αστυνομίας έχουν εμφάνιση παραπλήσια, με εκείνη των λεγόμενων Ζητάδων.

Οι σκέψεις για τη δημιουργία έφιππης Δημοτικής Αστυνομίας, που είχαν δει το φως της δημοσιότητας, φαίνεται ότι είχαν τόσο έντονα στοιχεία γραφικότητας, ώστε δεν προχώρησαν. Ωστόσο, δειλά δειλά σε κάτι καταθέσεις στεφανιών, σε κάποιες τελετές εμφανίστηκε κάποιο είδος παρέλασης προσωπικού της Δημοτικής Αστυνομίας.

Οι Δημοτικές Υπηρεσίες, που σήμερα γενικά αποκαλούνται Δημοτικές Αστυνομίες, είχαν ιδρυθεί για να ασκούν ορισμένες περιορισμένες αστυνομικές αρμοδιότητες, που συνδέονται με τη λειτουργία των Δήμων και που ανάγονται σε τομείς όπως η προστασία του περιβάλλοντος, ο έλεγχος των οικοδομικών αδειών, η στάθμευση σε δημοτικούς χώρους κλπ., όπως ορίζει το άρθρο 1 παράγραφος 3 του Προεδρικού Διατάγματος 592/84.

Για να μη γίνεται σύγχυση με τις καθαρά Αστυνομικές Υπηρεσίες, οι Υπηρεσίες αυτές είχαν ονομαστεί Ειδικές Υπηρεσίες, όχι Δημοτική Αστυνομία. Ηδη όμως - κι αυτό δεν είναι τυχαίο - έχει γίνει κι αυτή η χρήση του όρου Δημοτική Αστυνομία, με συγκεκριμένα δε μέτρα, επεκτείνονται οι αρμοδιότητες της Δημοτικής Αστυνομίας, ενώ παράλληλα μεθοδεύεται η ανάθεση αστυνομικών αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες.

Στα στενά πλαίσια της παρέμβασης, θα επισημάνω ορισμένα ζητήματα, που κατά τη γνώμη μου έχουν ιδιαίτερη σημασία. Κατά τη διάταξη του άρθρου 6 παράγραφος 31 του νόμου 2240/94 με Προεδρικό Διάταγμα μπορούν να επεκτείνονται οι αρμοδιότητες της Ειδικής Υπηρεσίας, χωρίς απόφαση της δημοτικής αρχής.

Η δυνατότητα αυτή περιορίζει στην πραγματικότητα τις αρμοδιότητες των Δήμων, τους οποίους μεταβάλλει σε απλούς διαχειριστές. Διότι η κυβέρνηση αποφασίζει αν θα επεκταθούν οι αρμοδιότητες της Δημοτικής Αστυνομίας και όχι ο Δήμος".

"Τα θέματα, στα οποία κατά την ίδια διάταξη μπορεί να επεκταθεί η αρμοδιότητα της Ειδικής Υπηρεσίας, περιλαμβάνουν παραδοσιακές αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως διάλυση καταστημάτων, οι οποίες αφαιρούνται από τα αιρετά όργανα των ΟΤΑ. Επομένως, είναι αρμοδιότητες που αφαιρούνται από τον λαϊκό έλεγχο.

Η ίδια διάταξη προβλέπει τη δυνατότητα να δοθεί στη Δημοτική Αστυνομία η εξουσία να εκδίδει κανονιστικές πράξεις. Οι κανονιστικές πράξεις είναι οι νόμοι. Νόμοι κάποιας κατηγορίας, κάποιου επιπέδου νόμοι, αλλά νόμοι. Νόμοι, δηλαδή, που προβλέπουν κανόνες γενικής εφαρμογής.

Ετσι περιορίζεται η αντίστοιχη κανονιστική αρμοδιότητα των αιρετών οργάνων, προς όφελος υπηρεσιακών παραγόντων και είναι μια κατεξοχήν αντιδημοκρατική πρακτική. Κατά την άποψή μας οι αρμοδιότητες της Ειδικής Υπηρεσίας δεν πρέπει να επεκτείνονται πέραν αυτών των θεμάτων, που είχε προβλέψει το Προεδρικό Διάταγμα που σας ανέφερα.

Επέκταση σε αρμοδιότητες γενικής αστυνόμευσης ή απονομή κανονιστικών εξουσιών κλπ., είναι δημοκρατικά απαράδεκτη. Οι διατάξεις που διέπουν αυτές τις Ειδικές Υπηρεσίες επιβάλλουν υποχρέωση συνεργασίας Ειδικών Υπηρεσιών και Αστυνομίας για τον προγραμματισμό της δράσης τους.

Αυτή η συνεργασία μπορεί να καταλήξει στη διατήρηση από τους Δήμους, με έξοδά τους, με έξοδα των Δήμων ενός βοηθητικού αστυνομικού Σώματος, που θα χρησιμοποιείται για την εκτέλεση έργων γενικής αστυνόμευσης.

Στην ίδια λογική κινείται και η δυνατότητα να τοποθετείται επικεφαλής της ειδικής υπηρεσίας, της λεγόμενης Δημοτικής Αστυνομίας, αξιωματικός της Αστυνομίας.

Πέρα από το στοιχείο της αύξησης των μηχανισμών καταστολής και του περιορισμού των δικαιωμάτων των αιρετών οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν μπορεί να παραβλέπεται η οικονομική πλευρά του ζητήματος. Η επέκταση των αρμοδιοτήτων της ειδικής υπηρεσίας, συνεπάγεται αύξηση των δημοτικών δαπανών, περισσότερη δουλιά, περισσότερες δαπάνες για τη Δημοτική Αστυνομία, άρα αύξηση δημοτικών δαπανών, δηλαδή του φορολογικού βάρους σε τελική ανάλυση του λαού.

Ενα ζήτημα συναφές με την ειδική υπηρεσία, είναι η ιδιωτικοποίηση αστυνομικών υπηρεσιών, που διαγράφεται ως προοπτική, ενόψει γενικότερων εξελίξεων και είναι παράλληλη προς άλλα φαινόμενα που έχουν παρατηρηθεί σε άλλους χώρους. Το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή έγινε με την εκχώρηση αστυνομικών αρμοδιοτήτων στις επιχειρήσεις ελεγχόμενης στάθμευσης. Είναι γνωστό το ζήτημα και η εξέλιξή του στο Δήμο Αθηναίων.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε μέχρι στιγμής με τη γνωστή απόφασή του ότι δεν είναι νόμιμη η ανάθεση. Ωστόσο, ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή εναλλακτικός τρόπος ιδιωτικοποίησης με την εκχώρηση όλων των σχετικών αρμοδιοτήτων του Δημοτικού Συμβουλίου σε μια δημοτική επιχείρηση που νεκραναστήθηκε για τον σκοπό αυτό. Και ξέρετε, βέβαια, ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις λειτουργούν με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας.

Θα κλείσω με μια γενική παρατήρηση. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση γίνεται - ίσως έχει γίνει κιόλας - πρωτοπόρος στην εφαρμογή της πολιτικής των κυρίαρχων κύκλων. Στο ειδικό θέμα που θίξαμε, βλέπουμε, με τρόπο εντυπωσιακό, να αναδεικνύονται οι κατευθυντήριες γραμμές της κυβερνητικής πολιτικής, που είναι η πολιτική γενικότερα των κυρίαρχων κύκλων όπως είπαμε μετά την έκλειψη των διαφορών μεταξύ των κομμάτων της κυρίαρχης αντίληψης.

Αυταρχισμός, περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων ή συρρίκνωση, υπερφορολόγηση, ιδιωτικοποίηση. Αυτό δεν είναι περίεργο, ίσως ζήτημα για έρευνα. Για τη συναγωγή γενικότερων συμπερασμάτων είναι ο τρόπος που μεθοδεύεται η επικράτηση αυτών των κατευθύνσεων με υπολογισμένα βήματα που αρχίζουν ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '80, όταν ο χρόνος ήταν ανύποπτος, όταν δεν πιστεύαμε ότι προχωρούμε προς αυταρχισμό και προς τη δημιουργία νέων αυταρχικών μηχανισμών.

Και είναι ίσως ένας λόγος, για να οξύνουμε την ακοή μας και να ακούσουμε τους κρότους των σφυριών από τα τείχη που χτίζονται συνεχώς γύρω μας. Σας ευχαριστώ".