Ομως, οι "ανθρωπιστές" της Ουάσιγκτον, των Βρυξελλών και της Αθήνας - συμπεριλαμβανομένης - έχουν καταλήξει και όσον αφορά το τι δεν είναι τρομοκρατία.
Με άλλα λόγια, ο Οτσαλάν, ως ηγέτης ενός λαού, που παλεύει για τα στοιχειώδη δικαιώματά του, είναι "τρομοκράτης". Ο Κλίντον, ως επικεφαλής ενός πολιτικού συστήματος διαχείρισης των υποθέσεων του ιμπεριαλισμού, ο οποίος διατάζει τις... αναγκαίες "εκτελέσεις", εκείνες τις "εκτελέσεις" που συνάδουν με το χάρτη που θέλουν να φτιάξουν οι πολυεθνικές στον πλανήτη, δεν είναι τρομοκράτης. Ούτε αυτός, ούτε ο Μπλερ, ούτε όσοι τους χειροκροτούν...
***
Ως "τρομοκράτης", πλέον, λογίζεται εκείνος που αμφισβητεί τις επιλογές και τις επιδιώξεις του "πλανητάρχη" και των "δορυφόρων" του. Τόσο απλά. Είτε είναι μεμονωμένο άτομο, είτε είναι ένας ολόκληρος λαός, εφόσον δε "συμμορφώνεται" με τις εντολές τους, καταχωρείται στους υπό εξόντωση "απείθαρχους". Τώρα, αν την εξολόθρευση των "απείθαρχων" θα την αναλάβει το ΝΑΤΟ, η CIA, η Ευροπόλ, η Ιντερπόλ, ή το FBI, είναι ένα... τεχνικό ζήτημα.Βέβαια, τηρούν και κάποια προσχήματα. Δηλαδή, ακόμα δε μας έχουν πει ότι κατατάσσουν το ΚΚΕ στους τρομοκράτες. Βεβαίως, ούτε ότι δεν το κατατάσσουν μας έχουν πει... Αλλωστε, οι αποκαλύψεις του "Ρ" προ έτους, ότι πράκτορες της CIA, με έδρα την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, έχουν αναλάβει να καταγράφουν τα σχετικά με τη δράση του ΚΚΕ, ουδέποτε διαψεύστηκαν...
***
Φυσικά, δεν ισχύει η ίδια "ζυγαριά" για όλους. Για παράδειγμα, οι Κούρδοι είναι "τρομοκράτες", επειδή, λέει, έχουν πάρει τα όπλα. Ομως, οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου δεν είναι τρομοκράτες, παρά το γεγονός ότι κι αυτοί έχουν πάρει τα όπλα (σ.σ.: όπλα με τα οποία τους τροφοδοτούν οι ίδιοι οι "εταίροι" και "σύμμαχοι"). Αντίθετα, οι τελευταίοι, ανακηρύσσονται και ισότιμοι συνομιλητές, τόσο του κυρίου Χόλμπρουκ, όσο και των ανά τον κόσμο χωροφυλάκων, όπως είδαμε στην τελευταία μάζωξη, εκεί στο Ραμπουγέ της Γαλλίας.
Συνεπώς, το ζήτημα δεν είναι - καν - ποιος κρατάει όπλο. Το ζήτημα είναι αν αυτός που κρατά ή δεν κρατά όπλο (σ.σ.: έχει τελικά δευτερεύουσα σημασία) στρέφεται εναντίον των σχεδίων τους. Αυτό είναι το κριτήριο της "νέας τάξης" για να κατηγορηθεί κάποιος ως "τρομοκράτης" ή ως... εν δυνάμει "τρομοκράτης".
***
Η άρνησή μας, επομένως, να δεχτούμε αυτό το "νέο" κόσμο τους, δεν υπαγορεύεται μόνο από πολιτικούς, κοσμοθεωρητικούς, φιλοσοφικούς ή άλλους λόγους. Υπαγορεύεται και από τους πλέον στοιχειώδεις ανθρωπιστικούς λόγους. Ειδικά, δε, σε ό,τι αφορά τον ελληνικό λαό, την απάντησή του σε εκείνους που κατηγορούν ως "τρομοκρατία" το δικαίωμα των λαών να υπάρχουν, την έχει δώσει εδώ και πολλά χρόνια: "Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας, διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα", έγραφε εκείνο το πανό του λαού της Αθήνας, με την υπογραφή του ΕΑΜ, το 1944, στο Σύνταγμα. Ο μόνος που φαίνεται να αγνοεί την απάντηση του ελληνικού λαού, είναι ο σημερινός πρωθυπουργός και οι συν αυτώ...
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Σαν "τρομοκράτης" (σ.σ.: από τους "εταίρους" και "συμμάχους") λογίζεται, πλέον, εκείνος που αμφισβητεί τις επιλογές και τις επιδιώξεις του "πλανητάρχη" και των "δορυφόρων" του. Τόσο απλά