"Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο η οργή του λαού" ελληνικού και κουρδικού ξέσπασε χτες και ξεχύθηκε στους δρόμους της Πάτρας. Ενα ποτάμι που είχε χίλιους δυο λόγους να είναι φουσκωμένο κι οργισμένο. Ο λαός της Πάτρας δε συμμερίστηκε στιγμή την "κρισιμότητα" των "λεπτών διπλωματικών" κινήσεων της κυβέρνησής του και βγήκε στους δρόμους να διαδηλώσει τη στήριξη και τη συμπαράστασή του στον αγώνα των Κούρδων και του ηγέτη τους που βασανίζεται στα τούρκικα μπουντρούμια. Το συλλαλητήριο που διοργάνωσε η Επιτροπή Ειρήνης Πάτρας ήταν η αφορμή, για να εκδηλώσει τα φιλειρηνικά και διεθνιστικά του αισθήματα ένας λαός που καθημερινά νιώθει προδομένος από την ηγεσία του. Στο συλλαλητήριο συμμετείχαν εκπρόσωποι εργατικών σωματείων, φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι συλλόγων και μαζικών φορέων, άνθρωποι από όλο το "μωσαϊκό" της πολιτικής και ιδεολογικής τοποθέτησης που διαχώρισαν τη θέση τους από τα "ευχαριστώ τις ΗΠΑ" των Σημίτηδων και των Πάγκαλων. Το συλλαλητήριο αυτό έγινε τόπος συνάντησης δύο φίλων λαών που τα όσα έγιναν δεν μπορούν να τους χωρίσουν. Κούρδοι οικονομικοί πρόσφυγες συνέρευσαν μαζικά στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, κρατώντας λάβαρα και πορτρέτα του αλυσοδεμένου ηγέτη τους, κρατώντας τα χαρακτηριστικά κουτιά των εράνων που γέμισαν. Ο Ακίφ συναντούσε τον Ανδρέα, η Ντεζιντέ τη Μαρία κι όλοι μαζί ένωναν τη φωνή τους βροντοφωνάζοντας πως "ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός". Ολοι απαίτησαν εδώ και τώρα "λευτεριά στο Κουρδιστάν, λευτεριά στον Οτσαλάν".

Στη συγκέντρωση χαιρέτισαν εκπρόσωπος των Κούρδων, ο πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Πάτρας και εκπρόσωπος της Επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν, οι οποίοι αναφέρθηκαν στις πρόσφατες εξελίξεις, απαιτώντας την καταδίκη των ντόπιων και ξένων υπευθύνων και την άμεση λύση του Κουρδικού προβλήματος.

"Επαίσχυντη πράξη που όμοιά της δεν έχει γνωρίσει ο τόπος", χαρακτήρισε την παράδοση του Α. Οτσαλάν από την κυβέρνηση Σημίτη ο πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Πάτρας Βασίλης Ασπρούλιας προσθέτοντας πως είναι "πράξη ντροπής χωρίς όρια και σύνορα ". Εξέφρασε παράλληλα τον φόβο πως "αυτή η πράξη ούτε ήταν τυχαία ούτε θα είναι η μόνη" τονίζοντας πως ήταν αποτέλεσμα μιας πολιτικής που ασκείται σε βάρος του λαού με στόχο την εξυπηρέτηση των ξένων, την ώρα που το πλήθος του "απαντούσε" ότι "η Σένγκεν μπήκε σε εφαρμογή. Σήμερα οι Κούρδοι, αύριο εμείς". Ο Β. Ασπρούλιας κατέδειξε σαν μόνο υπεύθυνο τον αμερικανο-ΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό που δε διστάζει να αναγορεύει λαούς σε τρομοκράτες ανάλογα με τα σχέδιά του για την επιβολή της νέας τάξης κυριολεκτικά με το αίμα των λαών. "Χρειάζεται άλλη κυβέρνηση, άλλη πολιτική" τόνισε καλώντας τον λαό να "μετατραπεί σε ένα πανελλαδικό ποτάμι αλληλεγγύης και να διεκδικήσει την κινητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης, να αντισταθεί και να αποτρέψει τη νέα τάξη, να καταγγείλει τις κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ που αρνήθηκαν το στοιχειώδες μέτρο της παροχής πολιτικού ασύλου στον Α. Οτσαλάν, να πιέσει για διεθνή διάσκεψη που θα φέρει πολιτική επίλυση του κουρδικού προβλήματος".

Η πορεία που ακολούθησε στους δρόμους της Πάτρας ήταν μια από τις μαζικότερες και μαχητικότερες που το φιλειρηνικό κίνημα έχει διοργανώσει τα τελευταία χρόνια. Δεν ήταν μόνο το πάθος των συμμετεχόντων, αλλά και η πρωτοφανής ανταπόκριση που συνάντησε από όσους στα μαγαζιά και τα πεζοδρόμια παρακολουθούσαν, αποδεικνύοντας έτσι πως ο ελληνικός λαός στη συντριπτική του πλειοψηφία έχει και μνήμη και κρίση και όταν χρειάζεται τη χρησιμοποιεί κατά των υπευθύνων.