Το στερνό "αντίο" είπαν χτες το μεσημέρι, στη γεμάτη "αγωνιστικότητα, αυτοθυσία, ήθος και αυταπάρνηση" κομμουνίστρια Ιουλία Πλουμπίδη οι συγγενείς της και εκατοντάδες σύντροφοι, φίλοι και συναγωνιστές της. Το πλήθος σχημάτισε μια μεγάλη πομπή μέσα στο Α Νεκροταφείο.

Οι επικήδειοι που εκφωνήθηκαν έδωσαν το ανάστημα της αγωνίστριας γυναίκας που δεν έσκυψε ποτέ και - πάντα - στάθηκε όρθια.

Η Χριστίνα Τσεντούρου τόνισε εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ "βρισκόμαστε εδώ για να τιμήσουμε στο πρόσωπό σου την ένδοξη και ηρωική πορεία του λαού μας, που με μπροστάρη το ΚΚΕ έδωσε και δίνει τιτάνιες μάχες ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Η συντρόφισσα Ιουλία, σύζυγος του αξέχαστου κομμουνιστή ηγέτη και ήρωα του λαού μας, Ν. Πλουμπίδη, πήρε μέρος σε όλους τους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ".

Και συνέχισε: "Αταλάντευτα επί 60 χρόνια κράτησε ψηλά τη σημαία του Κόμματος, αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στον αγώνα για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και του λαού, με αυταπάρνηση και ηρωισμό υπεράσπισε τα ιδανικά του Μαρξισμού - Λενινισμού, του Σοσιαλισμού".

"Η συντρόφισσα Πλουμπίδη με το φωτεινό της παράδειγμα, με τη ζωή και τη δράση της δίδαξε τη σεμνότητα, το ήθος, την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία που διακρίνει τον επαναστάτη, τον κομμουνιστή. Αυτό το φωτεινό της παράδειγμα φωτίζει και καθοδηγεί το δικό μας αγώνα, τον αγώνα του λαού μας, ενάντια στη Νέα Τάξη Πραγμάτων, για να ανοίξει ο δρόμος του Λαϊκού Μετώπου και να χαραχτεί η ελπιδοφόρα προοπτική της σύγκρουσης, με την εξουσία προοπτική της σύγκρουσης με την εξουσία των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού", κατέληξε η Χρ. Τσεντούρου.

"Με το θάνατο της Ιουλίας μας κλείνει ένας μεγάλος κύκλος αγωνιστών της οικογένειας Πλουμπίδη. Υποκλίνομαι σε αυτές τις ηρωικές μορφές και τους υποσχόμαστε ότι τα οράματα και τα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκαν, θα δικαιωθούν. Τιμή και δόξα στους νεκρούς μας", είπε ένα μέλος της οικογένειας επισημαίνοντας ταυτόχρονα τη συμβολή της στην ανατροφή του γιου της Δημήτρη Πλουμπίδη.

Μετά τη μεταπολίτευση και μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής της διατέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΕΑΕΑ και του Κέντρου Μελέτης της Ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης. Ο Δημήτρης Καϊλας,πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης φανερά συγκινημένος επισήμανε την προσφορά της συντρόφισσας Ιουλίας στο Κόμμα και στους αγώνες του αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι το σπίτι της χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές, σε δύσκολες εποχές για συνεδριάσεις του ΠΓ. "Ως δασκάλα εμφύσησε στους μαθητές της την αγάπη για την πατρίδα, την ελευθερία, τον άνθρωπο. Πάλεψε με συνέπεια και είναι πολλοί εκείνοι που θα αναζητήσουν τη συντρόφισσα Πλουμπίδη. Αφησε μνήμη αγνή και αγαθή, αγέραστη, όπως αγέραστη έχει μείνει και η μνήμη των χιλιάδων νεκρών συντρόφων μας", τόνισε.

"Στάθηκες κολόνα αντάξια του ήρωα Ν. Πλουμπίδη. Δεν ξεχνάμε την αξιοπρέπεια και την περηφάνια σου ακόμα και τις δύσκολες στιγμές", θυμήθηκε ηΣούλα Καρανίκα,συγκρατούμενή της στις φυλακές Αβέρωφ. "Εμεινες με ψηλά το κεφάλι, όταν άλλοι προσπάθησαν να στο σκύψουν, να σε σπάσουν. Θα σε θυμόμαστε ως σύμβολο καθαρότητας, συνέπειας, εντιμότητας και πίστης", τόνισε η επίσης συγκρατούμενή της Καλλιόπη Μενδράκου.

Παράδειγμα αφοσίωσης, μαχητικότητας και αισιοδοξίας χαρακτήρισε την αγωνίστρια Ιουλία Πλουμπίδη, η Αποστόλου Χρυσούλα εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ. "Ηταν πράγματι ξεχωριστή η φροντίδα και το πάθος της να συμβάλει στη γνωριμία των Κνιτών με τις μορφές του λαϊκού και του κομμουνιστικού κινήματος, επιμονή της να παραδειγματιζόμαστε, να αντλούμε συμπεράσματα από τη δράση τους, να τα αξιοποιούμε στη σημερινή μας επαφή και δράση στο λαό και τη νεολαία. "Ομως με το δικό σας όμορφο τρόπο... " έλεγε πάντα. Παράδειγμα για μας τους Κνίτες θα αποτελεί πάντα η αταλάντευτη στράτευση της συντρόφισσας Ιουλίας, στα μεγάλα ιδανικά του ΚΚΕ".

Η Ιουλία Πλουμπίδη, σύζυγος του αξέχαστου κομμουνιστή ηγέτη και ήρωα Νίκου Πλουμπίδη, πέθανε το περασμένο Σάββατο, σε ηλικία 88 ετών.

Ως το τέλος της ζωής της ήταν αφιερωμένη στον αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζόμενων για το σοσιαλισμό. Πήρε μέρος στους αγώνες του λαού μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, ενώ στα χρόνια του Εμφυλίου συμμετείχε στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση και στην παράνομη δουλιά του Κόμματος. Για τη συμμετοχή της στο επαναστατικό κίνημα διώχτηκε, καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά και παρέμεινε στις φυλακές από το 1949 ως το 1959.

Η σ. Ιουλία σπούδασε δασκάλα και στη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά και συνδέθηκε με το διδασκαλικό κίνημα. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ, μαζί με την Ρόζα Ιμβριώτη, με την οποία συνδεόταν, ενώ από το 1942 ήταν μέλος του ΚΚΕ. Το 1943 - '44 διατέλεσε μέλος της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ και μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής της ήταν μέλος του ΔΣ της ΠΕΑΕΑ και του Κέντρου Μελέτης της Ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης.